Nicola Yoon – Everything, Everything (1e recensie)

Madeline Whittier is allergic to the outside world. So allergic, in fact, that she has never left the house in all of her seventeen years. But when Olly moves in next door, and wants to talk to Maddie, tiny holes start to appear in the protective bubble her mother has built around her. Olly writes his IM address on a piece of paper, shows it at her window, and suddenly, a door opens. But does Maddie dare to step outside her comfort zone?

Over het verhaal

I’ve read many more books than you. It doesn’t matter how many you’ve read. I’ve read more. Believe me. I’ve had the time.
In my white room, against my white walls, on my glistening white bookshelves, book spines provide the only color. The books are all brand-new hardcovers – no germy secondhand softcovers for me. They come to me from Outside, decontaminated and vacuum-sealed in plastic wrap. I would like to see the machine that does this. I imagine every book traveling on a white conveyor belt toward rectangular white stations where robotic white arms dust, scrape, spray, and otherwise sterilize it unit it’s finally deemed clean enough to come to me. When a new book arrives, my first task is to remove the wrapping, a process that involves scissors and more than one broken nail. My second task is to write my name on the inside front cover.
PROPERTY OF: Madeline Whittier
I don’t know why I do this. There’s no one else here except my mother, who never reads, and my nurse Carla, who has no time to read because she spends all her time watching me breathe. I rarely have visitors, and so there’s no one to lend my books to. There’s no one who needs reminding that the forgotten book on his or her shelf belongs to me.

Madeline heeft een zeldzame ziekte waardoor ze eigenlijk allergisch is voor de wereld. Ze kan van alles ziek worden. Volgens haar moeder, die arts is, is ze als baby hier bijna aan dood gegaan. Daarom mag ze het huis niet verlaten. Ze is bijna 18 jaar…

My birthday is the one day of the year that we’re both most acutely aware of my illness. It’s the acknowledgement of the passage of time that does it. Another whole year of being sick, no hope for a cure on the horizon. Another year of missing all the normale teenagerey things – learner’s permit, first kiss, prom, first heartbreak, first fender bender. Another year of my mom doing nothing but working and taking care of me.
Every other day these omissions are easy – easier, at least – to ignore.
This year is a little harder than the previous. Maybe it’s because I’m eighteen now. Technically, I’m an adult. I should be leaving home, going off to college. My mom should be dreading empty-nest syndrome. But because of SCID, I’m not going anywhere.

Op een dag komen er nieuwe buren. Madeline vindt het erg interessant. Zeker als ze ontdekt dat er een jongen bij is van haar leeftijd. Een paar dagen later belt Olly aan om een cake van zijn moeder te brengen. De moeder van Madeline doet open, maar hij mag niet binnenkomen. Dan zou hij Madeline ziek kunnen maken. Maar stiekem regelt Madeline met Carla, haar verpleegkundige, dat Olly haar mag komen opzoeken. En ze vindt hem erg aardig…

But by the afternoon I acknowledge in my head that Carla might be onto something. I might not be in love, but I’m in like. I’m in serious like. I wander the house aimlessly, seeing Olly everywhere. I see him in my kitchen making stacks of roast for dinner. I see him in my living room suffering through Pride and Prejudice with me. I see him in my bedroom, his black-clad body asleep on my white couch.
And it’s not just Olly that I see. I keep picturing myself floating high above the earth. From the edge of space I can see the whole world all at once. My eyes don’t have to stop at a wall or at a door. I can see the beginning and the end of time. I can see infinity from there.
For the first time in a long time, I want more than I have.

Madeline was altijd tevreden met haar leven, maar sinds ze Olly heeft ontmoet wil ze meer van haar leven maken.

Ever since Olly came into my life there’ve been two Maddys: the one who lives through books and doesn’t want to die, and the one who lives and suspects that death will be a small price to pay for it. The first Maddy is surprised at the direction of her thoughts. The second Maddy, the one from the Hawaii photograph? She’s like a god – impervious to cold, famine, disease, natural and man-made disasters. She’s impervious to heartbreak.
The second Maddy knows that this pale half life is not really living.

Ze vertelt Olly dat ze een experimenteel medicijn slikt en ze plannen een weekendje weg. Zal haar moeder hier achter komen? Zal Madeline het overleven om haar huis te verlaten?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★★ – geweldig
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, dit boek was uitgekozen voor de maand januari bij de Bored to Death YA Book Club
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, romantisch, verrassend, zielig
Hoe kom je aan het boek?
Zelf gekocht
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Ik vond het een fascinerend verhaal. Tegen het einde van het verhaal kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik wilde heel graag weten hoe het verhaal verder ging. Het was zo erg dat ik zelfs met mijn boek in de hand naar de keuken liep om thee te zetten
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Niets
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Ik wil Madeleine ontmoeten, omdat ik benieuwd naar haar ben
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Tijdens de bespreking bij de Bored to Death book club bleek dat de meningen over dit boek verdeeld waren.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Weet ik niet
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ja, ik wil het boek nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor jongeren vanaf een jaar of 14