Robert Wolfe – Bangschool (1e recensie)

Mads Wester is 12 jaar als hij wordt uitgekozen om naar Bangschool te gaan. Maar als deze keuze op je valt, moet je eerst ook nog bewijzen of je wel echt geschikt bent voor de opleiding. Als Mads eenmaal is toegelaten, wil hij nog maar één ding: zo snel mogelijk weer van school af.

Over het verhaal

Als Mads Wester met zijn fiets op het heuveltje tussen de Zaanstraat en de speeltuin met de rode schommels staat, staat hij daar helemaal niet. Welnee. Hij bevindt zich op de Mount Everest en gaat er als eerste mens ter wereld op zijn mountainbike vanaf. Hij zal snelheden bereiken waarvan men niet weet of zijn fiets of het menselijk lichaam die aankunnen. Niemand heeft namelijk ooit zo hard gefietst.
Mads kijkt om zich heen. Drie kleine kinderen uit de buurt staan halverwege het heuveltje en de schommels naar iets op de grond te kijken. Mads grijnst. De tv-ploegen kunnen natuurlijk niet naar de top komen en wachten dus in het basiskamp in de hoop een glimp van de voorbijflitsende durfal op te vangen. (blz. 7)

Mads is 12 jaar en voor heel veel dingen bang. Hij heeft een feestje van zijn schoolvriendinnetje. Zijn moeder brengt hem met de auto, maar als hij naar de voordeur van het huis loopt, ziet hij binnen heel veel kinderen. Hij durft niet naar binnen te gaan. Hij gaat snel door de struiken heen en gaat ervandoor. Hij loopt een heel eind en komt uiteindelijk bij een speeltuintje uit. Hij gaat schommelen. Maar dan gebeurt er iets raars…

Het waren niet de bliksem en niet de donder die Mads een hartstilstand bezorgden. Het was niet eens het feit dat hij tegen alle natuurwetten in was blijven hangen op de schommel. Op het hoogste punt achter was de schommel ineens gestopt. Alsof iemand hem opgevangen had. Alsof iemand de tijd had stilgezet. Dat allemaal was genoeg geweest om zijn haren overeind te laten staan. Om zijn ogen wijder dan ooit open te sperren. Maar niet om zijn hart te stoppen. Zijn hartstilstand kwam door een man met een wandelstok die uit het niets ineens recht onder de schommel stond. Op het punt waar Mads steeds met zijn voeten vooruit en met maximale snelheid doorheen ging. Een man in gekke kleren. Hij droeg twee pakken tegelijk, maar door elkaar, rood en groen. Zijn kromme benen eindigden in puntige schoenen die niet even lang waren. Zijn haar was sprietig alsof hij net door de bliksem geraakt was. Zijn kragen stonden overeind, in zijn ene hand had hij een dunne wandelstok met een zilveren punt en met de andere hield de man zijn eveneens puntige kin vast. Hij sprak met een krakende hoge stem.
‘Waarom?’ (blz. 18)

Deze vreemde meneer zegt dat hij meneer Schwangst heet. Hij is van de Bangschool. Hij vertelt Mads dat hij binnenkort, als hij zijn toelatingsgeld heeft betaald, naar deze school kan. Mads snapt er niets van. Even later doet zijn schommel het weer en is meneer Schwangst verdwenen. Mads gaat snel op zoek naar huis en vergeet wat er is gebeurd. Totdat Mads op een ochtend alleen thuis is, omdat hij ziek is. Dan is meneer Schwangst er opeens weer. Hij neemt Mads mee naar Bangschool. Mads snapt er niets van, maar is wel heel nieuwsgierig, dus hij volgt Schwangst.

Het duurde even voordat hij doorhad in welke richting ze gingen. Gewoon naar school! Hij stopte. ‘We gaan toch niet naar school?’
Schwangst draaide zich om en tegelijkertijd liep hij door. ‘Ziet het er niet anders uit?’
Inderdaad. Als je goed keek was alles anders. De vrolijke kleurplaten achter de ramen waren nu zwart met gevaarlijke tekens. Het gebouw zelf was weliswaar hetzelfde, maar het was vervallen en overwoekerd door klimplanten. Verscheidene ramen waren kapot. Er kwam witte rook uit de putjes op het schoolplein.
Het leek wel een plek waar mensen heel lang geleden vertrokken waren. En waar niemand vrijwillig zou willen terugkeren.
‘Wat is er gebeurd?’
‘Niets,’ zei Schwangst doodleuk. ‘Dit is Bangschool. Welkom.’
‘Maar het lijkt precies op…’
‘Bangschool lijkt altijd ergens op. Mensen zijn heel slecht in het bang zijn voor iets dat ze niet kennen, dus verzinnen ze iets dat lijkt op wat ze wel kennen. Oog in oog komen met het echte onbekende is iets voor wanneer je afgestudeerd bent. Maar zover ben je nog lang niet. We beginnen namelijk gewoon waar het hoort, halverwege!’ (blz. 40)

Op Bangschool is het eng, doodeng. De kinderen doen in de pauze allemaal rare spelletjes, waarbij je dood gaat. Iedereen heeft een paar levens en als je doodgaat kom je op de wc weer tot leven. Mads vindt het heel erg vreemd. Hij snapt ook niet wat hij hier moet leren. En even later, zonder dat hij weet wat er is gebeurd, is Mads weer op zijn gewone school. Is Bangschool wel echt? En wat kan Mads hier dan leren?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
Verrassend, fascinerend, zielig, grappig, geheimzinnig
Hoe kom je aan het boek?
Ik heb van de uitgeverij dit boek opgestuurd gekregen om een recensie over te schrijven
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een leuk stukje uit het boek overtypen
Zie hierboven voor leuke stukjes uit het boek
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Geen idee
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Meneer Schwangst, omdat ik benieuwd ben hoe zijn kleren er uit zien
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Het is een boek over bang zijn en het leert je dat het niet erg is om bang te zijn, maar dat je angst niet het allerbelangrijkste is.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen. Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan iedereen die wel eens bang is