Rachel Ward – De chaos (1e recensie)

Net als zijn moeder ziet Adam in de ogen van de persoon die hij aankijkt de datum waarop die persoon zal sterven. Bij steeds meer mensen ziet Adam dezelfde dag en hij krijgt er beelden bij van brandende gebouwen en voelt een verstikkende pijn. Op school ontmoet hij Sarah die schrikt van zijn verschijning. Hij is de jongen met het verbrande gezicht uit haar steeds terugkerende nachtmerrie. Ze ontwijkt hem echter tot ze zich realiseert dat Adam en zij misschien iets kunnen doen tegen het naderende onheil.

Over het verhaal

De bons op de deur komt ’s ochtends vroeg, als het net licht wordt.
‘Opendoen! Opendoen! We hebben een evacuatiebevel voor deze flats. Vertrek over vijf minuten. Vijf minuten voor iedereen!’
Je kan horen hoe ze de gang door gaan, overal aankloppen en steeds weer dezelfde instructies geven. Ik heb geen oog dichtgedaan, maar oma is in haar stoel weg gedut en nu schiet ze vloekend overeind.
‘Godallemachtig, Adam. Hoe laat is ’t?’ Haar gezicht ziet er oud en verkreukeld uit, te oud voor bij haar paarse haar.
‘Halfzeven. Ze zijn er.’
Ze kijkt me moe en op haar hoede aan.’Dus het is zover,’ zegt ze. ‘Ga maar gauw je spullen bij mekaar zoeken.’
Ik kijk haar aan en denk: Ik ga nergens heen. Niet samen met jou.
We hebben dit zien aankomen. Het is al vier dagen kamperen hier in de flat, en toekijken hoe de straat daarbeneden steeds dieper onder water komt te staan. Ze hadden iedereen gewaarschuwd dat de zeewering het wel zou begeven. Die was jaren geleden aangelegd, voor het zeeniveau steeg, en zou het niet houden als een volgende storm samenging met een springvloed die voor extra hoge golven zou zorgen.
Wij dachten dat het water zou komen en dan weer zou verdwijnen, maar het kwam en het bleef. (blz. 5)

Adam woont samen met zijn oma in een dorpje aan de kust. Ze moeten hier weg omdat er een overstroming is. Ze gaan naar Londen waar zijn oma nog een flatje heeft. Eerst moeten ze naar een opvangcentrum. Adam heeft een bijzondere gave: hij kan bij mensen zien wanneer ze dood gaan. In de rij voor het eten ziet hij dat meerdere mensen hetzelfde nummer hebben.

Maar aan één moment oogcontact heb ik al genoeg om hun nummer te zien, ieder zijn eigen nummer: voor iedereen de datum die het einde van zijn leven aangeeft.
Alleen verschillen deze nummers niet veel van mekaar. Vijf ervan eindigen op 12027 en twee zijn precies hetzelfde 112027.
Mijn hart bonst nu in mijn borst en mijn adem gaat snel en oppervlakkig. Ik voel in mijn zak tot ik mijn aantekenboekje weer te pakken heb. Mijn handen trillen, maar het lukt me het eruit te trekken en het op de goede bladzijde open te slaan.
Die mensen zijn net zoals de man in de rij voor het eten: ze hebben nog maar een halfjaar voor zich.
Ze gaan volgend jaar januari dood.Ze gaan in Londen dood. (blz. 12)

In Londen gaat Sam naar een nieuwe school. Hier ontmoet hij Sarah, maar die schrikt zich dood als ze hem ziet en rent weg.

‘Jij,’ zegt ze heel zacht. ‘Jij bent het.’ Ze wordt nog witter en stommelt uit mijn buurt, de rij uit. Ze blijft me strak aankijken terwijl ze achteruitloopt en ineens lijkt het net alsof de rest van de wereld is weggesmolten.
Haar nummer, haar dood, brengt me compleet in verwarring.
Meer dan vijftig jaar in de toekomst, en daar gaat ze, ze glijdt gemakkelijk het leven uit, omringd door liefde en licht. Ik kan het voelen, over mijn hele lijf en ook vanbinnen, in mijn hoofd. En ze is niet alleen. Ik ben daar bij haar – zij is mij en ik ben haar. Hoe?? (blz. 19)

Sarah heeft ook een bijzondere gave. Ze heeft elke nacht een nachtmerrie waarin ze vastzit in een vuurzee. Er is ook een jongen en die neemt haar baby mee en loopt dan de vuurzee in. De jongen uit deze nachtmerrie heeft Sarah nu in het echt ontmoet. Het is Adam. Wie hij is wil ze niet weten. Ze wil zover mogelijk bij hem uit de buurt blijven. Sarah komt er achter dat ze zwanger is, van haar vader die haar al jaren heeft misbruikt. Ze besluit om van huis weg te lopen. Ze komt uiteindelijk terecht bij een aantal krakers. Hier wordt haar dochtertje ook geboren.

Ik dacht dat de nachtmerries misschien zouden ophouden als de baby er was. Ze begonnen tegelijk met haar, de eerste een paar weken voor ik zelfs maar wist dat ik zwanger was. Op de een of andere manier had zij ze bij zich, en ik dacht dat ze misschien bij haar hoorden, dat ze ze weer mee zou nemen als ze mijn lichaam verliet. Maar ze heeft ze bij mij achtergelaten. De nacht nadat we uit het ziekenhuis zijn gekomen heb ik de nachtmerrie weer. Dit keer zie ik de hele stad in puin liggen; gebouwen verbrokkeld tot hoopjes stenen, barsten in de weg die te breed zijn om overheen te springen, mensen die dood op straat liggen, lijken die uit het puin gehaald worden. En het enige waaraan ik kan denken is Mia. Ze is niet bij me. Ik moet bij haar komen. (blz. 120)

Adam en Sarah komen elkaar toch weer tegen. Hun bijzondere gaven blijken over hetzelfde te gaan. Er lijkt iets te gaan gebeuren op 1 januari in Londen, iets met veel vuur. Wat zal het zijn? Wat kunnen ze doen?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik heb deel 1 gelezen en wilde weten hoe het verhaal verder gaat 
Welke steekwoorden passen bij het boek? (bijvoorbeeld grappig, spannend, saai)
spannend, zielig
Hoe kom je aan het boek? (bijvoorbeeld van jezelf, van iemand anders, van de bieb)
Voor 1 euro gekocht bij de bibliotheek in Rotterdam, tegelijkertijd met deel 1
Zitten er plaatjes in het boek? Zijn ze belangrijk voor het verhaal of is het meer versiering?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een voorbeeld geven van een leuk stukje uit het boek
Dit boek was interessanter en spannender dan het vorige deel. Er zit minder romantisch gedoe in het verhaal. 
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Geen idee
Wat vond je van de hoofdpersonen in het boek?
Adam en Sarah zijn echte tieners. Ze hebben geen vertrouwen in de volwassenen om zich heen, soms terecht. Ze denken dat zij de enige zijn met een probleem, maar dat blijkt niet zo te zijn. Ze zijn moediger dan ze zelf denken. 
Wat wil je nog meer vertellen over het boek?
Het verhaal wordt afwisselend verteld door Adam en Sarah. Dit is deel 2 uit een trilogie (serie van 3 boeken)
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemakkelijk
Zitten er veel moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Nee, maar ik wil wel het vervolgdeel lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan jongeren vanaf 12 jaar die op zoek zijn naar een spannend verhaal, met een beetje romantiek erin