Helen Vreeswijk – Bloedbroeders (1e recensie)

De zestienjarige Reza komt met zijn moeder en zus tijdelijk naar Nederland om het familierestaurant van zijn oom voor de ondergang te behoeden. Zijn oom heeft zich door creatief boekhouden in de nesten gewerkt en zit daarvoor een celstraf uit. Zijn twintigjarige neef Ayaan wordt opgezadeld met de zorgen voor het restaurant en het gezin. Ayaan heeft totaal geen affiniteit met het restaurant en denkt maar aan een ding: snel en gemakkelijk geld verdienen zodat hij zijn eigen dromen kan najagen. Om zijn plannen uit te voeren heeft hij echter een handlanger nodig. Reza is daar geknipt voor: hij is familie – een bloedverwant – en bovendien naief en kneedbaar. Zorgvuldig heeft Ayaan de beroving uitgewerkt: de locatie, het tijdstip, de vluchtauto, de vluchtroute en een alibi. Er kan niets fout gaan. Maar dan gaat het toch gruwelijk mis…

Over het verhaal

Fleur gluurde door een kier in het gordijn naar de tuin van de buren. Die lag er verlaten bij. De verlichting in de border verspreidde een zwak schijnsel over het met sneeuw bedekte gras. Ze checkte haar telefoon. Hij had beloofd dat hij haar een appje zou sturen zodra hij thuis was. Het was ondertussen 03.00 uur. Zijn laatste app was van twee uur terug. Hij had toch al thuis moeten zijn? Dat het uitgerekend nu moest gaan sneeuwen. Het zat allemaal tegen. Ze had er al geen goed gevoel bij toen hij haar het plan had verteld. Het was een belachelijk plan en ze had zelfs nog het idee dat hij haar niet eens alles had verteld. Ze had het hem afgeraden maar hij wilde niet luisteren. Hij luisterde alleen nog maar naar zijn neef. Ze mocht er in ieder geval met niemand over praten. Als het zou uitlekken was de kans groot dat ze hem nooit meer zou zien. Ze werd al misselijk bij het idee. Ze las zijn appje nog eens: ‘Hij is naar binnen. Ik sta op de uitkijk. Ik mis je.’ (blz. 5)

Fleur wacht op een appje van Reza, een buurjongen. Ze is verliefd op hem, maar hij is nu met een dom iets bezig. Ze vindt het verschrikkelijk, maar ze kan er weinig aan doen. Reza woont nog niet zo lang in Nederland. Samen met zijn moeder en zus is hij vanuit Pakistan naar Nederland gekomen, omdat hun schoonvader hen hiernaartoe gestuurd heeft om familie te helpen.

Haar moeder zat met een strak gezicht in de aankomsthal te wachten en probeerde haar angst te verbergen. Thuis had ze het gevoel dat ze alles redelijk onder controle had en kon ze terugvallen op een netwerk aan vrienden. Hier was alles vreemd. De taal, de mensen, de hectiek. Er waren pas zes uur verstreken, maar ze had nu al heimwee naar haar achtergebleven kinderen en haar huis met de witgekalkte muren en het roodstenen pannendak. Ze had alleen haar dochter Elena en haar zoon Reza op dit belachelijke avontuur mee mogen nemen. En dat allemaal door die ene brief. Verleden week had haar schoonvader de familie in zijn kleine woonkamer bijeengeroepen voor beraad. De brief van Malek, zijn oudste zoon die in Nederland woonde, lag open op tafel. Het geld lag ernaast. Malek had de nodige problemen en wilde dat Jandra en haar twee oudste kinderen voor hem in Nederland kwamen werken. Het was voor een periode van hooguit een jaar. Ze hadden geen keus. Malek had gedreigd dat hij de geldkraan zou dichtdraaien en zonder zijn financiële steun kon de familie in Punjab niet overleven. (blz. 8)

Ze worden niet enthousiast ontvangen door de familie in Nederland. De vader van het gezin zit in de gevangenis omdat hij voor zijn restaurant de financiën niet goed had geregeld en geld achterhield. Ayaan, de zoon van 19, moet nu voor het restaurant zorgen. Zijn moeder brengt haar tijd door met klagen en winkelen. Jandra en haar beide kinderen delen een zolderkamer. Van Jandra en haar dochter wordt verwacht dat ze het huishouden gaan doen en Reza zal gaan meewerken in het restaurant. Maar Ayaan heeft stiekem andere plannen voor Reza…

Met een nonchalant gebaar haalde hij zijn iPhone uit zijn broekzak.‘Jullie redden het verder wel? Ik moet naar de zaak. Morgen neem ik je mee, Reza. Dan mag je bewijzen dat je hard kunt werken. Morgen begint het serieuze werk.’
Ayaan denderde met de telefoon tegen zijn oor de trap af.
Met Ay…’
De glimlach was van zijn gezicht verdwenen en had plaats gemaakt voor een norse frons. Met zijn tanden viste hij een Marlboro uit het pakje en liep de deur uit.‘Morgen neem ik mijn neef mee. Ga je nou plotseling moeilijk doen? Ben je gemaakt van kippenstront of zo? Hoezo… Mijn neef kunnen we vertrouwen. Kan ik jou vertrouwen? Nou dan. Laat mijn neef maar aan mij over. Binnen een maand doet hij alles wat ik hem vraag. Heb jij nog een wapen kunnen regelen?’ (blz. 23)

Reza is 16 jaar en kijkt op tegen zijn neef. Die is pas 19 jaar, maar heeft een eigen auto, een eigen mobiel en hij lijkt een man van de wereld. Zulke mensen wonen niet in het dorp waar Reza vandaan komt. Zo’n groot huis als waar ze nu in Nederland wonen bestaat in zijn dorp niet eens. Al snel blijkt dat Ayaan zich bezighoudt met criminele activiteiten. Hij doet zijn best om Reza hierbij te betrekken, en die durft niet te weigeren, want ze zijn familie.

Reza zat op het randje van het bed en frunnikte met zijn vingers aan het stalen bandje van zijn horloge. Hij had twee weken terug het klokje van Ayaan gekregen als dank voor zijn heldhaftige optreden tegen Harold en zijn vrienden. Sinds de schietpartij werd hij door de jongens met respect behandeld. Dat voelde goed en dat wilde hij zo houden. Natuurlijk had hij niet verteld dat het schot meer met dommigheid dan met heldhaftigheid te maken had. Hij was die avond bijna flauwgevallen van angst. Vooral toen Gert tegen de grond sloeg en er bloed uit zijn schoen sijpelde. De eerste paar dagen had het voor slapeloze nachten gezorgd. Hij had nog wel verwacht dat Harold en zijn kornuiten verhaal zouden komen halen. Het leken geen jongens die zich straffeloos lieten aftuigen en beroven. (blz. 102)

Ayaan heeft een plan waarmee het restaurant en hijzelf uit de problemen zullen komen. Hij wil een overval gaan plegen. Hij heeft alles uitgedacht en Reza moet hem hierbij helpen. Ayaan zegt dat het plan niet mis kan gaan… Zal Reza hem helpen? En waarom wacht Fleur op een berichtje van Reza?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, geheimzinnig, realistisch, romantisch, spannend, verrassend, zielig
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de uitgever om er een recensie over te schrijven
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Het is een spannend en realistisch verhaal
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Weet ik niet
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Nee
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Voor de onderwerpen van haar boeken gebruikt Helen Vreeswijk gebeurtenissen die ze heeft meegemaakt toen ze bij de politie werkte. Ik las pas in een interview dat ze de gebeurtenissen simpeler maakt omdat mensen anders zouden denken dat ze alles heeft verzonnen.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemakkelijk
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden?
Aan jongeren vanaf een jaar of 14 die graag een realistisch en spannend verhaal willen lezen