Marcel Vaarmeijer – Wolkenjager (1e recensie)

Texas, 1969. Eden B. Foster wordt door haar ouders voorbereid op een invasie van de Russen. Oorlog is bij hen altijd op de achtergrond aanwezig. Het slimme, onverschrokken meisje leert al op jonge leeftijd vliegen van haar steenrijke oom Fritz. Op haar 18e meldt Eden zich aan bij de marine en wordt piloot. Ze neemt deel aan oorlogen en conflicten, en redt duizenden mensenlevens. Tijdens een gevangenschap in Afghanistan krijgt ze een dochter die haar wordt afgenomen, en naar wie ze tien jaar zal zoeken. Als ze de marine wil verlaten en Donald Trump president is geworden, raakt Eden betrokken bij een ingenieus masterplan van haar vader, met grote gevolgen.

Over het verhaal

Op mijn zesde verjaardag stopte papa Tom mij in zijn rugzak. Onder in de zak zaten twee gaten waar mijn beentjes doorheen konden. Ik kon op twee manieren in de zak: naar voren met mijn kin rustend op papa’s schouders en mijn schoenen bungelend tegen zijn benen, en naar achter, waardoor ik onze ranch langzaam in de zinderende woestijnhitte zag verdwijnen en ik kon zwaaien naar de lachende kinderen. Op mijn zesde verjaardag zat ik er achterstevoren in. Het zou mijn laatste tochtje in de zak worden, had papa Tom gezegd. Ik was eruit gegroeid, maar ik wilde nog één keer genieten van het uitzicht en de gloeiende lentezon op mijn wangen.
‘Waar ga je heen met dat kind?’ vroeg mama Lou.
‘Op expeditie,’ zei papa.
‘Hoe lang?’
‘Een uur, een dag, een maand, een jaar.’
‘Er is taart.’
Voor de spiegel in de keuken kamde papa Tom zijn zwarte sluike haar. Ik keek naar de slagroomtaart op de tafel. Mama Lou had hem gebakken. Ze was de beste taartenbakster van heel Texas. Er lagen kersjes, mandarijnpartjes en chocolaatjes op. In het midden stonden zes brandende kaarsjes. Mama Lou had ze dicht bij elkaar gezet, zodat ik ze in één keer uit kon blazen. (blz. 7)

Eden woont met haar ouders in een groot huis in Texas. Haar ouders zijn rijk. Haar vader heeft een plan met zijn dochter: ze moet op een dag de wereld redden. Alle tijd die hij met Eden doorbrengt is gericht op het aanleren van vaardigheden. Haar moeder is vaak ziek. Als ze thuiskomen van deze korte expeditie ligt haar moeder in bed.

Toen we thuiskwamen lag mama Lou op bed. Op het nachtkastje stond een potje droompillen. Ze zat in haar droommaand. Na de droommaand kwam de bibbermaand en daarna de feestmaand.
Ik trok mijn schoenen uit en ging naast haar liggen. De plafondventilator draaide lome rondjes. Het was april en nog niet zo heet in huis. In de zomer schoot de temperatuur door de 40 graden en zoemde de ventilator op volle toeren. Dan legde ik een dun dekentje over mama heen en trok ik gevoerde indianenslofjes aan haar voeten. Mama Lou mocht niet ziek worden in de droommaand, had dokter Flint gezegd. In de bibber- en feestmaanden was het niet zo erg, maar een griepje in de droommaand was linke soep.
Mama kreunde en draaide zich naar mij toe. Haar ogen gingen langzaam open. ‘Hoe was de expeditie?’ vroeg ze.
‘Leuk,’ zei ik. ‘We waren bij de Texaco en ik heb ijsgruis gehad.’
Een zwak lachje trok over mama’s gezicht. Ze zat tussen twee dromen in. Ik hoopte dat het fijne dromen waren, die had ze nodig.
‘Ik heb een verjaardagscadeautje voor je,’ zei ze.
‘O, gaaf,’ zei ik. ‘Waar ligt het?’
Mama’s ogen gingen weer dicht. De volgende droom was begonnen en ik zou de rest van de dag naar mijn cadeautje zoeken. (blz. 12)

Edens moeder komt uit Nederland, maar vertelt weinig over haar verleden. Wel leest ze Eden haar dagboeken voor. Deze dagboeken beschrijven haar leven van voor de Tweede Wereldoorlog.

Mama Lou las haar dagboeken in het Engels voor. Ze waren geschreven in het Nederlands, maar die taal had ze afgezworden.
‘Waarom, mama?’ vroeg ik haar op een avond.
‘Omdat ik naar de toekomst wil kijken,’ zei ze, ‘niet naar het verleden.’
Ik begreep het niet. Alle dagboeken gingen over het verleden, maar de taal waarin ze waren geschreven kwam niet meer over haar lippen.
In de eerste dagboeken is mama Lou (Louise Veldman) nog jong en tot over haar oren verliefd op Daniël Berg, de zoon van haar vioolleraar. Daniël zit bij Louise in de klas en is anders dan de andere jongens. Hij heeft geen vriendjes, hij houdt niet van voetballen en vechten, en hij draagt altijd nette kleuren. Louise komt vaak bij Daniël thuis. Zijn ouders zijn vriendelijk en zijn zusje Sonja is grappig. Elke vrijdagavond vieren ze een bijzonder feest met mooie kaarsen en lekker eten. Ze zijn Joods, hoort Louise van haar vader. Hij is niet dol op Joden, maar omdat Louise geregeld bij Daniël blijft eten en het gezin van Louise weinig geld heeft, staat hij het toe. Als op 10 mei 1940 de oorlog uitbreekt en de Duitsers Nederland binnenvallen, slaat de sfeer om. Daniëls vader is bezorgd en wil met het gezin naar Amerika vluchten. Daniël wil blijven. Hij is niet bang voor de Duitsers en geloot in een goede afloop. Louise is wel bang, maar ze houdt zich groot. Er worden anti-Joodse wetten ingevoerd en Daniël mag bijna nergens meer naartoe. Twee broers van Louise treden in dienst van het Duitse leger. Haar lievelingsbroer Otto heeft vaste verkering, maar als zijn meisje het uitmaakt sluit hij zich aan bij de SS. Wanneer Daniël en zijn familie in 1942 worden gedeporteerd, besluit Louise in Duitsland te gaan werken om hem te zoeken.
Na dit fragment pinkte mama Lou altijd een traantje weg. Ik gaf haar een zakdoekje en haalde twee waterijsjes uit de vrieskist in de keuken. Liggend op mijn bed zogen we op onze ijsjes. We keken naar de sterren en mama’s tranen verdwenen. (blz. 15)

Ondertussen gaat de opleiding van Eden door. Van oom Fritz krijgt ze al jong vlieglessen. Eden is graag bij oom Fritz, want bij hem thuis (op het terrein van de ranch van Edens ouders) is het lekker rommelig. Haar oom is uitvinder voor het leger.

De zomervakantie in Port Aransas was een kopie van de voorgaande jaren. Mijn ouders hielden van orde en regelmaat, ook tijdens de lange vakanties.
Het trainingsschema van pap Tom werd gecombineerd met vlieglessen. Oom Fritz had een paar lessen voor mij geregeld op de marinevliegbasis in Corpus Christi. Soms reden we er met de camper heen, soms met een taxi, zodat papa zich veilig een stuk in zijn kraag kon zuipen. Mijn vliegresultaten stelden papa tevreden, de basis beviel hem niet. ‘Marinetuig,’ mopperde hij voortdurend. ‘Lallen, brallen en hoerenlopen, dat is alles wat ze kunnen.’
Ik vond het marinetuig leuk, de piloten waren aardig en strooiden met complimentjes. Aanvankelijk dachten ze dat oom Fritz een grap met ze had uitgehaald. Meisjes van zeven volgen doorgaans geen vlieglessen, zeker niet op een militaire basis. Na mijn eerste vlucht, die vlekkeloos verliep en met een looping werd afgesloten, was de argwaan verdwenen en stonden ze te dringen om een vluchtje met mij te maken.
‘Je bent een wonderkind,’ zei de commandant van de basis. ‘De Einstein van het luchtruim, de Mozart van de vloot.’ (blz. 53)

Hoe zal de opleiding van Eden verder gaan? Zal ze voldoen aan haar vaders eisen? Waarom wil hij dat Eden de wereld redt? En waarvan? Wat is er met mama Lou aan de hand? Waarom heeft ze droommaanden, bibbermaanden en feestmaanden?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van Marcel Vaarmeijer om er een recensie over te schrijven
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, Ik heb al andere boeken van deze schrijver gelezen, Ik heb al andere boeken uit dezelfde serie gelezen
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, fascinerend, geheimzinnig, grappig, romantisch, verrassend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
Nee
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Eden B. Foster
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik zou Eden graag willen ontmoeten, omdat ik haar een fascinerend personage vindt. Ik wil dan wel een stukje meevliegen, of naar een vliegdekschip.
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich overal op de wereld af
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het is een spannend verhaal over een meisje dat door haar ouders wordt opgeleid om de wereld te redden
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
Dat zou ik zo niet weten
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit is een boek dat, net als Voor wie ik heb liefgehad en Heelmeester, over Louise gaat (maar dan in een andere realiteit)
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor mensen die de andere boeken van Marcel Vaarmeijer hebben gelezen en voor mensen die houden van spannende en fantasievolle verhalen
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen