Marcel Vaarmeijer – Wendy’s moeder (1e recensie)

Kim is geschokt als bij de moeder van haar beste vriendin Wendy een vroege vorm van dementie wordt vastgesteld. Wendy en haar vader besluiten zo lang mogelijk zelf voor Wendy’s moeder te zorgen, maar dat betekent dat Kim en haar andere vriendinnen Wendy veel minder kunnen zien. Zonder haar is de vriendinnengroep niet compleet en dus besluiten de meiden de moeder van Wendy als zesde vriendin in hun groep op te nemen. Dit is het begin van een bijzondere vriendschap.

Over het verhaal

Wendy is mijn beste vriendin. Eline ook, en Lotte en Fleur ook. Maar dit verhaal gaat over Wendy. Of eigenlijk over haar moeder. Met haar is namelijk iets gebeurd. Iets grappigs en treurigs tegelijk. (blz. 7)

Het verhaal wordt verteld door Kim, een van de vriendinnen van Wendy. Ze zijn met een groepje van 5. Ze vinden het ontzettend leuk om met elkaar om te gaan en zijn vaak bij Wendy thuis, omdat daar veel mag. Helaas komen de meisjes er achter dat er iets met de moeder van Wendy aan de hand is.

Op dat moment ging de deur weer open. Het hoofd van Wendy’s moeder kwam tevoorschijn. Ze glimlachte naar ons en vroeg of we trek hadden in wat lekkers.
We dachten dat ze een grapje maakte, dus riepen we keihard: ‘GRAAG, MEVROUW BUISMAN!’
Ze glimlachte weer, net als daarnet.
Goed,’ zei ze. ‘Dan zal ik jullie zo wat brengen. Iets te dringen en iets te snaaien erbij. Daar houden jullie toch zo van?’
We keken haar allemaal verbaasd aan. Behalve Wendy. Die had de lege speculaasdoos gepakt en schudde de laatste kruimels op haar hand. Toen ze de kruimels in haar mond had gegooid, verdween het hoofd van haar moeder en ging de deur weer dicht. We luisterden naar de voetstappen op de trap, die steeds zachter en zachter werden. Daarna bleef het lang stil.
Ik denk dat we allemaal wel wisten dat er iets raars was gebeurd. Het was misschien iets heel kleins. Maar soms kun je van heel kleine dingen ook ongerust worden. (blz. 10)

Wendy’s moeder begint dingen te vergeten. In het ziekenhuis worden onderzoeken gedaan en de moeder van Wendy blijkt een versnelde vorm van de ziekte van Alzheimer te hebben. Meestal zijn het oude mensen die hierdoor hun geheugen verliezen en vreemde dingen gaan doen. De moeder van Wendy is nog jong, 38 jaar. Wendy en haar vader durven haar moeder niet meer alleen thuis te laten. Wendy komt niet meer naar haar vriendinnen toe. Haar vriendinnen missen haar en ze voelen zich ook verdrietig.

‘Ik weet het!’ zei Eline opeens. ‘We nemen Wendy’s moeder gewoon in onze vriendinnengroep op! Dan is het probleem in één klap opgelost!’
We keken haar verbaasd aan. Meestal had Eline niet zulke bijzondere ideeën, maar nu blijkbaar wel.
‘Ja,’ ratelde ze enthousiast door. ‘Dan zijn wij weer met zijn vijven, en krijgen we Wendy’s moeder er als zesde vriendin bij.’ (blz. 48)

De vriendinnengroep neemt Wendy’s moeder op. Vera, Wendy’s moeder, vindt het erg leuk om met de meisjes mee op stap te mogen. Het gaat steeds slechter met Vera. Ze begint te praten tegen mensen die er niet zijn, zoals haar oma. Op een dag raakt ze in een soort coma. Ze reageert nergens meer op.

‘Natuurlijk kan dat,’ zei Betty. ‘Het komt wel eens voor dat mensen met Vera’s ziekte uit een apatische toestand komen.’
‘Hoe dan?’ vroeg Fleur.
‘Door externe prikkels,’ antwoordde Betty.
We keken allemaal naar Lotte.
‘Allemachtig,’ zei ze. ‘Hebben jullie soms zitten pitten op school? Exerne prikkels zijn indrukken van buitenaf, zoals muziek of televisie.’
‘Of oude foto’s kijken,’ zei Betty. ‘Dat helpt ook wel eens. Zo wordt haar geheugen geprikkeld en kan ze opeens weer wakker worden, zeg maar.’
‘En voorlezen?’ vroeg Fleur. ‘Helpt dat ook?’
Betty knikte. Haar bolle wangen werden rood van opwinding. ‘Voorlezen kan ook,’ zei ze. ‘Het liefst uit boeken die ze leuk vindt. Of uit een dagboek. Hield Vera een dagboek bij?’
‘Nee, daar had ze geen geduld voor,’ zei Wim. ‘Maar lezen vond ze wel leuk. Als het even kon las ze wel drie boeken in de week.’ (blz. 129)

Kunnen de meisjes Vera uit haar coma halen door haar voor te lezen? Hoe gaat het verder met de ziekte van Vera?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
De moeder van een vriend had Alzheimer. Ik was benieuwd hoe tienermeisjes hiermee om zouden gaan
Welke steekwoorden passen bij het boek? (bijvoorbeeld grappig, spannend, saai)
zielig, grappig
Hoe kom je aan het boek? (bijvoorbeeld van jezelf, van iemand anders, van de bieb)
Van de bieb
Zitten er plaatjes in het boek? Zijn ze belangrijk voor het verhaal of is het meer versiering?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een voorbeeld geven van een leuk stukje uit het boek
Ik vind het leuk dat de vriendinnen van Wendy haar moeder in hun groep opnemen en haar bijvoorbeeld meenemen de stad in 
Wat vind je niet leuk aan het boek?
dat het steeds slechter gaat met de moeder van Wendy, maar dat hoort bij haar ziekte
Wat vond je van de hoofdpersonen in het boek?
Het zijn echte tienermeisjes en ze hebben veel over voor hun vriendin Wendy
Wat wil je nog meer vertellen over het boek?
Dit boek is een van de kerntitels voor Jonge Jury 2014. Ik heb het boek in 1x gelezen. Ik wist dat het verhaal niet goed af kon lopen. De laatste bladzijden heb ik dan ook met tranen in mijn ogen gelezen
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er veel moeilijke woorden in het boek?
Nee, behalve als het gaat over de ziekte van Wendy’s moeder
Wil je het boek nog een keer lezen?
Misschien
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan jongeren vanaf 12 jaar, die graag een realistisch verhaal lezen