Jet Steinz – De tranen van Saar (1e recensie)
Op een gure januaridag komen vier Nederlandse jongeren aan op Mortimer Mansion, een kostschool voor bijzonder onderwijs in Cornwall. In dit typisch Britse kasteel met zijn wonderlijke esoterische staf en zijn ruige omgeving belanden ze in de brugklas. Ze beleven van alles wat je kunt verwachten van pubers die bij hun ouders weg zijn… en nog veel meer. Op deze unieke school wordt de ochtend gegroet, voor het eten gedankt en het leven gevierd – zij het lang niet altijd helemaal op de manier die ouders en docenten voor ogen stond! Ieder van de vier hoofdpersonen beleeft zijn eigen avontuur, en worstelt met zijn eigen probleem. Maar tegelijk zijn de vier boeken onderling sterk verstrengeld. Ze zijn los van elkaar te lezen, maar vormen samen op unieke wijze een kwaliteitssoap.
Boekinformatie
Schrijver: Jet Steinz
Titel: De tranen van Saar
Serie: Sterren van Morgen
Uitgeverij: Brandt
Jaartal: 2016
Bladzijden: 128
Genre: school
Leeftijd: 12+
Voorleesfragment
Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.
Over het verhaal
‘Oké, doei, dan.’ Saar frunnikte wat aan de hengsels van haar tas. Haar broertje mompelde een nauwelijks verstaanbare groet terug.
Saars moeder gaf haar een duwtje. Ze wilde natuurlijk dat Saar Sjoerd een dikke knuffel gaf en zei dat ze hem zou gaan missen, want dat deden normale broers en zussen. Zeker nu die dunne hippie erbij stond, de directrice van die superspeciale kostschool in Cornwall, wist ze dat haar moeder niets liever wilde dan laten zien wat een perfect gezin ze toch waren. Ze gaf Sjoerd een snelle kus op zijn wang.
Haar moeder sloeg haar armen om Saar heen. ‘Dag schat. Beloof je me dat je je best gaat doen?’
Saar gaf geen antwoord. (blz. 5)
Saar is door haar ouders naar een nieuwe school in Engeland gestuurd. Ze heeft een eetprobleem (anorexia) en heeft de afgelopen maanden in een kliniek gezeten. Haar ouders vinden dat ze daar lang genoeg gezeten heeft en dat ze weer een gewoon leven moet leiden. Ze hopen dat dat Saar gaat lukken op deze school.
Je kon veel zeggen over de kliniek waar ze de afgelopen negen maanden door had moeten brengen, maar ze wist in ieder geval wel precies wat ze te eten kreeg en hoe laat. En als ze in de weekenden naar huis mocht bepaalde ze het zelf. Haar ouders hielden zich daar toch niet mee bezig. Dat was rustig geweest.
Maar toen waren ze ineens met Mortimer Mansion aan gekomen. ‘Geweldig, lieverd, echt wat voor jou!’ had haar moeder geroepen. Ze vonden de kliniek maar voor mislukkelingen. Wat ook zo was – Saar was zelf ook een mislukkeling. Maar daar dachten haar ouders anders over. Ze wilden dat ze weer ging zingen en dansen. Dat iedereen haar aardig zou vinden, en mooi, en geweldig. Dat ze het stralende middelpunt zou zijn en de fantastische dochter, net als vroeger. Op Mortimer Mansion zou ze daartoe alle mogelijkheden krijgen. Bovendien klonk zo’n dure kostschool in Cornwall een stuk interessanter dan een centrum voor eetstoornissen in Amsterdam-West. (blz. 14)
Saar heeft het gevoel dat niemand haar begrijpt. Ze let op wat ze eet en slaat soms een maaltijd over. Ze denkt dat het niemand opvalt, maar dat is niet waar. Ondertussen bevalt het haar eigenlijk best goed op deze school. Ze heeft een leuke muziekdocent die haar complimenteert met haar zangstem. Hij vraagt haar of ze wil zingen op de Stichtingsdag.
Anderhalf jaar geleden had ze besloten om nooit meer een auditie te doen. Ze had genoeg van de zanglessen, van de optredens, van de andere meisjes uit haar dansgroep. Ze háátte het om bij elke familiebijeenkomst in het middelpunt van de belangstelling te staan; ze was de triomfantelijke glimlach van haar moeder, wanneer ze tegen haar vriendinnen aan het opscheppen was over Saars successen, spuugzat. Ze was gestopt met alles, tot woede en wanhoop van haar ouders; maar als snel was het helemaal niet meer mogelijk om weer te beginnen, als ze dat al had gewild. Ze was te dun geworden en moest naar de kliniek.
Maar nu Orson zei dat ze zo’n mooie stem had, haar zomaar vroeg om te zingen op de Stichtingsdag – ze moest wel even zien uit te vinden wat dat precies inhield – én ze had gemerkt hoe fijn ze het vond om weer te zingen, twijfelde ze. (blz. 27)
Ze oefent met zingen voor de Stichtingsdag en krijgt alleen les van haar docent, Orson. Ze wordt straalverliefd op hem en het lijkt wederzijds te zijn. Ontstaat er een relatie tussen Saar en haar docent? Hoe gaat het met het eetprobleem van Saar?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik vond de tekst op de achterkant leuk, ik heb het boek van de uitgeverij gekregen om er een recensie over te schrijven
Welke steekwoorden passen bij het boek?
verrassend, zielig
Staan er tekeningen in het boek? Door wie zijn ze gemaakt? Vind je de tekeningen mooi? Passen de tekeningen bij het verhaal?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Dit verhaal gaat over Saar
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Ik vind het niet leuk dat Saar een eetprobleem heeft
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Nee
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit boek is onderdeel van een serie van 4 boeken over de Sterren van Morgen. In elk boek staat een ander personage centraal.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor jongeren vanaf 12 jaar