Gerard Sonnemans – De geest van Beaumont (1e recensie)
Vakantie! Eindeloos genieten van zwemmen in meertjes en rivieren, ijsjes eten in het park, spannende verhalen luisteren aan het kampvuur en hutten bouwen op de hooizolder bij de Franse boerderij. Wekenlang heeft Emma zich erop verheugd. Maar in hun heerlijke vakantiehuis sluimert een oeroud verdriet, een familiedrama waar Emma tegen wil en dank in meegezogen wordt. Een nachtmerrie die ze met niemand delen kan. Enger dan het engste verhaal van papa. Het is om gek van te worden.
Over het verhaal
‘Kijk daar!’ riep mama. Emma schrok wakker met een kramp in haar nek.
‘Ja, ik zie ze,’ zei Steven.
‘Wat?’ vroeg Emma slaapdronken. Het enige dat ze zag, was het bordje Beaumont waar ze langs reden.
‘Twee konijntjes.’ Steven wees door het zijraampje naar de berm daar schenen de koplampen van de auto allang niet meer.
Emma had ze weer gemist! Iedereen zag altijd alles, maar zij was steeds te laat. Thomas hield haar er vaak mee voor de gek. ‘Moet je daar zien,’ riep hij dan. ‘Een overreden everzwijn!’ Of: ‘Een vos met een kip in zijn bek.’ Of: ‘Een buizerd die zich op zijn prooi stort.’ Hij beweerde de meet fantastische dingen te zien. Thomas kon haar alles wijsmaken. Behalve dat van die blauwgestreepte zebra. (blz. 7)
Het is zomervakantie. Emma is met haar broers en ouders in Frankrijk aangekomen. Daar hebben ze in een klein dorpje een vakantiehuis. Emma heeft er zin in. Heerlijk drie weken lang veel buiten spelen!
Emma sloop als een schim achter pap langs de duisternis in. Haar hulp kon best gemist worden. Ze zou toch maar in de weg lopen.
Liever ging ze eerst even genieten van de frisse lucht, die typische geuren die je alleen ‘s nachts in Beaumont kon opsnuiven. Een mengeling van pas gemaaid gras, dauw en de mufheid van een eeuwenoud dorpje.
Het hoge gras langs het huis kriebelde aan haar benen, maar het deerde haar niet. Zelfs de sliert spinnenweg onder het afdak van het schuurtje kon haar niets schelen. Emma gloeide van opwinding. De vakantie was begonnen! De beste zomer ooit wachtte op haar. Anouk en Noortje vroegen zich wel eens af wat er zo leuk was aan een oude boerderij in een gehucht met een kasteel en twintig huizen, die niet eens allemaal bewoond waren. Wisten zij veel. Dit was de hemel op aarde! Hun eigen boerder, een enorme lap grond eromheen, vijf grote en kleine schuren, een waterput en zelfs een bouwvallig houten wc’tje achter in de tuin. Dat was al heel lang niet meer gebruikt, behalve voor verstopspelletjes. (blz. 10)
Maar dit jaar is er iets vreemds in het huis. Emma ziet ‘s nachts een vreemde blauwe verschijning op haar kamer. Ze durft het tegen niemand te vertellen, maar ze vindt het best eng.
In gedachten keerde ze terug naar de verschijning op haar kamer. Was het een droom? ‘s Nachts maakte ze soms de vreemdste dingen mee. ‘s Ochtends herinnerde ze zich dan dat ze iets geks had meegemaakt, maar kon ze niet meer zeggen wat preceis. Dit was anders. Deze droom stond haar nog helder voor ogen. Had ze wel gedroomd? Of had ze echt een blauwe vrouw gezien? Maar dat kon toch niet? Mensen waren niet blauw. En ze konden niet boven de vloer zweven. Hoe waren die ouderwetse kleren te verklaren?
Langzaam drong zich een andere mogelijkheid aan haar op: zou het soms een spook geweest zijn dat haar uit haar slaap gehaald had? Maar spoken bestonden niet. Dat was algemeen bekend! Maar wat was het dan we? Hoe kwam ze daar nou achter? Ze kon niemand bedenken bij wie ze te rade zou kunnen. Stel je voor dat ze haar niet serieus namen. Ze hoorde Thomas al: ‘Emma ziet ze vliegen! Emma ziet spoken!’ Of mam, die meteen met haar naar een dokter zou willen. E pap die dat weer onzin vond en zou zeggen dat ze het gewoon gedroomd had. Maar ze had niet gedroomd. Ze had die blauwe vrouw echt gezien! En het nare was, ze had het gevoel dat die vrouw door haar gezien wilde worden. Waarom? Zou ze vannacht weer terugkomen? (blz. 65)
Ze slaapt er slecht door en ze is overdag heel chagerijnig. Uiteindelijk vertelt ze het toch aan haar ouders. Die geloven haar eerst niet, maar zien aan Emma dat de geest echt is. Wat gaan ze er aan doen om de geest te laten verdwijnen? Wordt het toch nog een leuke vakantie?
Voorleesfragment
Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik vond de tekst op de achterkant leuk. Andere reden, ik heb het boek van de uitgeverij gekregen om een recensie te schrijven
Welke steekwoorden passen bij het boek?
spannend, verrassend, zielig, vrolijk, grappig
Hoe kom je aan het boek?
Gekregen van de uitgeverij
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een leuk stukje uit het boek overtypen
Het is een spannend verhaal.
Er staat ergens een verwijzing naar Asterix & Obelix, mijn favoriete stripfiguren
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Geen idee
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Nee
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Aan het einde van elk hoofdstuk staat een QR-code. Als je deze scant met een tablet of smartphone kom je op de website die bij het boek hoort. Bij elk hoofdstuk krijg je extra informatie
Het verhaal is gebaseerd op de vakantieherinneringen van de schrijver en zijn gezin
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan iedereen vanaf 12 jaar die wel houdt van spannende verhalen