Ransom Riggs – De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine (1e recensie)

Een mysterieus eiland. Een verlaten weeshuis. Een vreemde verzameling bizarre foto’s. Als kind had Jacob een speciale band met zijn grootvader, die hem bizarre verhalen vertelde over zijn jeugd en die een collectie vreemde foto’s van bijzondere kinderen bezat. Na het tragische verlies van zijn grootvader reist de zestienjarige Jacob naar een afgelegen eiland in Wales, waar hij de ruïnes ontdekt van een verlaten tehuis voor kinderen. Wanneer Jacob de verlaten kamers van het tehuis verkent, blijkt dat de kinderen van het tehuis meer dan alleen bijzonder waren. Misschien waren ze wel gevaarlijk. Misschien was er een goede reden om hen geïsoleerd op het eiland te laten wonen. En misschien zijn ze nog steeds in leven.

Over het verhaal

Ik had me er net bij neergelegd dat ik een gewoon leven zou leiden, toen er opeens ongewone dingen gebeurden. De eerste gebeurtenis was een vreselijke schok en zoals alles wat je voorgoed verandert, verdeelde die mijn leven in Voor en Na. Zoals bij veel van de ongewone gebeurtenissen die volgden, draaide het allemaal om één man: mijn grootvader Abraham Portman. (iPad 6 van 310)

Dit verhaal wordt verteld door Jacob. Zijn opa vertelde hem vreemde verhalen vanaf dat hij klein is. Toen hij klein was geloofde hij alles wat zijn opa vertelde.

Nog vreemder waren zijn verhalen over het leven in het Welshe weeshuis. Het was een betoverde plek, zei hij, gemaakt om de kinderen tegen de monsters te beschermen, op een eiland waar de zon elke dag scheen en waar nooit iemand ziek werd of doodging. Iedereen woonde er samen in een groot huis, dat beschermd werd door een oude, wijze vogel. Tenminste, dat beweerde hij. Toen ik ouder werd, begon ik te twijfelen aan zijn woorden. (iPad 7 van 310)

Op een dag wordt Jacob gebeld door zijn opa. Hij belt wel vaker als hij denkt dat er monsters op hem loeren. Zijn opa is soms wat in de war. Jacob gaat naar hem toe, maar zijn opa is niet in huis. Jacob gaat op zoek en vindt hem hevig bloedend onder struiken.

‘Ik dacht dat ik je kon beschermen,’ zei hij. ‘Ik had het je al veel eerder moeten vertellen…’ Ik zag hoe het leven uit hem wegvloeide.
‘Me wat vertellen?’ vroeg ik. Ik slikte mijn tranen weg.
‘Er is geen tijd,’ fluisterde hij. Toen tilde hij zijn hoofd op van de grond, de inspanning deed hem trillen en hij ademde in mijn oor: ‘Vind de vogel. In de lus. Aan de andere kant van het graf van de oude man. 3 september 1940.’ Ik knikte, maar hij zag dat ik het niet begreep. Met het laatste beetje kracht dat hij nog had, voegde hij eraan toe: ‘Emerson… De brief. Vertel hun wat er gebeurd is, Jakkob.’ (iPad 28 van 310)

Jacob weet niet wat zijn opa bedoelde, maar hij kan het hem ook niet meer vragen. Op een dag vindt Jacob een brief in een boek waarin een eiland in Wales (Groot-Brittannië) wordt genoemd. Jacob is zo nieuwsgierig dat hij naar dat eiland wil om te kijken of daar echt een weeshuis heeft gestaan. Het weeshuis waar zijn opa tijdens de oorlog heeft gewoond. Zonder de echte reden te vertellen krijgt Jacob het voor elkaar dat zijn vader meegaat om een korte vakantie te vieren. Jacob gaat op onderzoek uit en vindt alleen de ruïne van het weeshuis. Hij gaat weer terug naar het dorp. Onderweg hoort hij opeens iets raars.

Ik hield mijn adem in.
Toen hoorde ik een meisjesstem zacht zeggen: ‘Abe? Ben jij dat?’
Ik dacht dat ik het gedroomd had. Ik wachtte tot het meisje opnieuw zou spreken, maar een moment lang was er alleen het geluid van de regen die van het dak sprong, als duizenden vingers die ergens ver weg tikten. Toen gloeide er boven mij een lantaarn tot leven en ik strekte mijn hals. Ik zag een zestal kinderen die rond de gekartelde mond van de gebroken vloer knielden en naar beneden tuurden.
Op een of andere manier herkende ik hen, al wist ik niet waarvan. Ze leken op gezichten uit een halfvergeten droom. Waar had ik hen eerder gezien? En hoe kenden ze de naam van mijn grootvader?
Toen vielen de stukjes in elkaar. Hun kleren waren vreemd, zelfs voor Wales. Hun bleke gezichten glimlachten niet. De foto’s die voor me verspreid lagen, staarden naar me, zoals de kinderen dat boven me deden. Opeens begreep ik het.
Ik had hen gezien op de foto’s. (iPad 98 van 310)

Deze kinderen komen uit het verleden, maar kunnen op de een of andere manier naar Jacobs tijd komen. Ze denken dat hij zijn opa is. Ze nemen Jacob mee naar hun tijd.

Ik draaide me naar het raam en staarde verbaasd naar buiten. De tuin liep vol kinderen, ik herkende hen bijna allemaal van de vergeelde foto’s. Sommigen lagen te niksen in de schaduw van de bomen, anderen gooiden met een bal en liepen achter elkaar aan langs kleurige bloembedden. Het was precies het paradijs dat mijn grootvader had beschreven. Dit was het betoverde eiland, dit waren de magische kinderen. Als dit een droom was, wilde ik niet meer wakker worden. Tenminste, niet meteen. (iPad 120 van 310)

En nu wordt het verhaal nog interessanter. Jacob maakt kennis met de kinderen die zijn opa hebben gekend. Hij komt erachter waarom zij daar wonen en hoe zij met zijn tijd in contact kunnen komen. Hij komt er ook achter dat er enge wezens achter hem aan zitten en deze wezens bedreigen het leven van de kinderen ook. Zullen ze deze wezens kunnen verslaan? Zal Jacob erachter komen waarom zijn opa hier woonde tijdens de oorlog?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★★ – geweldig
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik wilde dit boek al heel lang lezen, maar het kwam er niet van. Tijdens de kerstvakantie was dit boek beschikbaar in de Vakantiebieb (een app van de bibliotheken). Dat leek mij een goed moment om het boek te gaan lezen
Welke steekwoorden passen bij het boek? (bijvoorbeeld grappig, spannend, saai)
grappig, spannend, verrassend
Hoe kom je aan het boek? (bijvoorbeeld van jezelf, van iemand anders, van de bieb)
gelezen via de Vakantiebieb
Zitten er plaatjes in het boek? Zijn ze belangrijk voor het verhaal of is het meer versiering?
Ja, er zitten foto’s en illustraties in het boek. Ze zijn een visuele toevoeging voor het verhaal. Ze verduidelijken delen van het verhaal 
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een voorbeeld geven van een leuk stukje uit het boek
Het verhaal gaat over kinderen die anders zijn en die in een andere tijd leven dan wij, maar toch contact hebben met onze tijd. Het is een spannend en heel erg verrassend verhaal. De foto’s die in het boek voorkomen zijn fascinerend. Hierop zie je bijvoorbeeld een zwevend meisje. Je vraagt je af hoe die foto’s gemaakt zijn
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Niets
Wat vond je van de hoofdpersonen in het boek?
Jacob is een dappere jongen. Na het overlijden van zijn opa merkt hij dat er meer in de wereld is dan wat iedereen ziet. Hij wordt gevolgd door enge wezens. En de verhalen die zijn opa altijd vertelde over een vreemd eiland met kinderen die bijvoorbeeld kunnen zweven, blijken waar te zijn. Jacob is nieuwsgierig en gaat daarom op zoek naar de herkomst van zijn opa’s verhalen
Wat wil je nog meer vertellen over het boek?
Ik heb het verhaal op de iPad gelezen via de app Vakantiebieb. Bij de citaten noem ik de iPad-bladzijde waarop het stond. Het boek dat ik gelezen heb heeft ongeveer 25 bladzijden minder dan het papieren boek
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemakkelijk
Zitten er veel moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ja, en ik ben heel erg benieuwd naar het vervolg. Dit boek is in het Engels, Hollow city, deze maand uitgekomen. De Nederlandse vertaling, Omhulde stad, komt op 21 maart uit
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan iedereen die op zoek is naar een spannend en verrassend boek met kinderen die iets speciaals kunnen en in een andere tijd leven dan wij, maar toch contact hebben met onze tijd