Peter-Paul Rauwerda – De negen kamers (1e recensie)

Jonas heeft al tijdenlang vreselijke hoofdpijnen. Juist op het moment dat hij alleen thuis is, worden ze vrijwel ondraaglijk en gebeuren er rare dingen. ‘s Nachts wordt er ingebroken en de inbreker laat een groot boek achter over een huis dat onverwacht verschijnt. Als later op de dag eenzelfde huis op een braakliggend veldje opdoemt, is zijn nieuwsgierigheid gewekt en besluit hij naar binnen te gaan. Terwijl zijn hoofd bonkt, zwerft hij door de kamers van het mysterieuze huis waar zich gebeurtenissen en verhalen ontrafelen die heen en weer deinen tussen droom en werkelijkheid.

Over het verhaal

Het regent al uren als aan de Kastanjelaan plotseling een huis verschijnt. Zonder donderslag, zonder lichtflits, zonder tovenarij. Een huis dat er nooit eerder heeft gestaan, gebouwd van grijze stenen, met een schuin dak en een torentje. De bewoners van de Kastanjelaan hebben er niets van gemerkt. Zij weten dat een huis niet zomaar kan verschijnen. Daar zijn tekeningen voor nodig, steigers, hijskranen. Dat kan maanden duren. Daarom zien zij tussen nummer zestien en achttien nog steeds een smal, ongemaaid veldje vol onkruid liggen, zoals dat er altijd heeft gelegen.
Alleen wie oog heeft voor het onmogelijke, kan zien dat er een huis staat. Die ziet een hoog hek met daarachter een lange oprijlaan, omgeven door een enorme tuin. En ver weg, verscholen achter hoge bomen, de statige villa, met ramen die zo donker zijn, dat geen levend wezen zich in de buurt waagt. (blz. 11)

Jonas wordt wakker met vreselijke hoofdpijn. Dat heeft hij de laatste tijd wel vaker. Als hij beneden komt valt hem iets vreemds op.

Dan ziet hij het boek liggen. Het is zo groot als een deurmat en ligt midden op de eettafel. Onbegrijpelijk dat het hem niet eerder opviel. Het boek heeft een zwartleren omslag met verstevigde hoeken, zoals oude stoffige boeken meestal hebben. Zwaar beschadigd, maar toch ziet het er kostbaar uit. Misschien een boek vol geheimen en onthullingen, door kromme gerimpelde monniken meegesmokkeld onder hun pijen, achtervolgd door geweld en verderf. Eeuwenlang hielden ze het boek verborgen, maar vandaag zal eindelijk de waarheid aan het licht komen.
Vroeger zou hij nog minutenlang hebben meegedeind op de golven van zijn verbeelding, maar nu vervagen de beelden al snel tot inktzwarte vlekken en neemt de hoofdpijn het over. Hard gebonk, alsof de bovenburen ruziemaken, met servies gooien en met vuisten op tafel slaan.
Door de vlekken heen ziet hij op het boek een briefje liggen. Het handschrift is niet van zijn ouders of zijn zusje. Het zijn sierlijke, ouderwetse letters:
Maak dit boek open en je leven
zal voorgoed veranderen. (blz. 14)

Dat maakt Jonas nieuwsgierig. Wie heeft dit boek hier neergelegd? Wie heeft dat briefje geschreven? Wat is er met dit boek? Hij besluit het boek open te slaan…

Op de eerste bladzijde staat Het Huis met de Negen Kamers geschreven, maar geen naam van een schrijver. Op de volgende bladzijde staat een gedicht:
Eén kamer is alleen maar schijn
Eén kamer geeft plezier en pijn
Eén kamer eet en laat je eten
Eén kamer speelt met je geweten
Eén kamer valt niet te ontvluchten
Eén kamer zweeft op wolkenluchten
Eén kamer laat de warmte stromen
Eén kamer geeft je toekomstdromen
Eén kamer is nog onbekend
Die zal bepalen wie je bent
Jonas wil snel door de rest van het boek bladeren, maar de pagina’s zitten aan elkaar gekleefd. Alleen de eerste pagina’s zitten los, alsof iemand die heeft losgesneden. (blz. 15)

Het is een vreemd boek. Jonas probeert of hij meer in het boek kan lezen, maar dat lukt niet. Dan ziet hij dat hij al bijna te laat is. Hij moet ervandoor, naar school. Als hij ‘s middags terug komt van school ziet hij in de Kastanjelaan een huis dat hem nog nooit eerder is opgevallen. Zou dit huis iets met dat vreemde boek te maken hebben? Jonas’ nieuwsgierigheid is geprikkeld. Hij gaat op onderzoek uit bij het huis.

Jonas trekt een roodfluwelen gordijn opzij. Na de wonderlijke verschijnselen in de gang zou hij niet verbaasd zijn geweest als in deze eerste kamer alle meubels aan het plafond hingen of als er midden in de kamer een vitrine stond met een hamerhaai op sterk water. Maar wat hij nu ziet overtreft al zijn verwachtingen. Deze eerste kamer in het huis met de negen kamers is exact, tot in de kleinste details, zijn eigen woonkamer.
Verward loopt Jonas de kamer in. De leren bank, de tafel, de open haard, de zebrahuid op de vloer, de keuken om de hoek, alles is precies zoals thuis. De boeken langs de wanden, de tijdschriften op een stapel, het fruit in de fruitmand. Hij gaat languit op de bank liggen en pakt afstandsbediening. De tv doet het niet. Hij pakt het boek dat op de bank ligt en slaat het open. Tot zijn verbazing zijn alle pagina’s blanco. Elk boek dat hij pakt heeft binnenin alleen maar lege pagina’s. Nu Jonas beter om zich heen kijkt, blijkt alles nep te zijn. De marmeren schouw is beschilderd hout, de klok van opa is van karton en de wijzers zijn erop geschilderd. Het fruit is van plastic, de keukenkastjes zijn leeg, de ijskast heeft wel een lichtje, maar is niet koud. Zelfs de muren klinken hol als Jonas erop klopt. Alles is alleen maar buitenkant. Daarom was zijn echte woonkamer zeker zo goed opgeruimd. Decorbouwers hebben alles bij hem thuis opgemeten en daarna nagemaakt. (blz. 51)

Jonas begrijpt er niets van. Wat is er met dit huis? Waarom heeft iemand zijn woonkamer nagemaakt?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
1. Wat vind je van het boek?
★★★★☆
2. Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Dit boek is genomineerd voor de Dioraphte Literatour Prijs 2017
3. Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
4. Wie is de hoofdpersoon?
Jonas
5. Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik wil Jonas ontmoeten en natuurlijk het huis met de negen kamers zien
6. In welke periode speelt het verhaal zich af?
In de huidige tijd
7. Waar speelt het verhaal zich af?
In het huis met de negen kamers
8. Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een fascinerend verhaal waarin fantasie en werkelijkheid door elkaar lopen. En dingen anders zijn dan je denkt
9. Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Ik heb tijdens het lezen lang gedacht dat ik dit boek 5 sterren zou gaan geven, maar het verhaal begon me vanaf het midden van het boek langzaam maar zeker minder te interesseren. Het werd voorspelbaarder. Maar het blijft een bijzonder verhaal. Het deed me denken aan de magisch-realistische verhalen van bijvoorbeeld Belcampo of Hubert Lampo. 
10. Wil je meer boeken van deze schrijver lezen?
Ja