Ursula Poznanski – Erebos (1e recensie)
Over het verhaal
‘Ach, er is iets raars aan de hand. Laatst stopte Colin Jerome iets toe, en ze deden er ontzettend geheimzinnig over. Daarnet probeerde Rashid het bij Emily, maar hij ving bot, dus toen klampte hij Brynne aan.’ Hij streek over zijn naar achteren gebonden haar. ‘De rest heb ik niet gezien. Ik wil heel graag weten waar het over gaat.”Cd’s,’ zei Jamie nuchter. ‘Illegale kopieën, denk ik. Ik heb vandaag al twee keer gezien dat iemand iemand anders een hoek in trok en een cd aansmeerde. Wat kan het je schelen?’ (blz. 18)
Op de middelbare school van Nick is iets raars aan de hand. Zijn beste vriend Colin praat niet meer met hem, maar wel met de nerds uit de klas. Nick vind het vreemd en vraagt zijn vriend er naar. Die geeft geen antwoord. Er blijkt een geheime cd op school te circuleren. Op een dag krijgt Nick hem aangeboden. Als hij thuiskomt stopt hij de cd in de computer.
Geen film, geen muziek. Een spel. Het installatievenster gaf een donker beeld. Op de achtergrond was een vervallen toren te zien, in een verschroeid landschap. Voor de toren stond een zwaard rechtop in de kale aarde, met een rode lap om het gevest gebonden. De lap wapperde in de wind, als een laatste herinnering aan het leven in een dode wereld. Daarboven, ook in het rood, welfde het woord ‘Erebos’. (blz. 29)
Erebos blijkt een spel te zijn. Nick besluit het spel te installeren. Er komt een gezicht tevoorschijn en hij vraagt Nick naar zijn naam. Nick kiest een screen name.
Hij kijkt me recht in de ogen, dacht Nick, vechtend tegen zijn onbehagen. Hij kijkt me aan alsof hij door het beeldscherm heen kijkt. (blz. 35)
Nick staarde naar het beeldscherm. Het spel had hem op een leugen betrapt. Kende zijn echte naam. Nu leek het ongeduldig op antwoord te wachten, de cursor knipperde in elk geval steeds sneller. (blz. 41)
Nick geeft zijn echte naam en hij wordt geaccepteerd door het spel. Dan komt hij in een andere wereld. In het begin is Nick een onopvallend karakter, maar als hij in een toren komt mag hij zijn personage aanpassen. Hij wordt Sarius. Sarius begint aan zijn avontuur.
Ervan overtuigd dat onder de glanslaag een boodschap verborgen zit, bewerkt hij de muur met zijn zwaard en hoopt maar dat zijn wapen straks niet kapotgaat. Maar het lukt, het zwaard blijft heel en een paar minuten later heeft Sarius een hele zin blootgelegd. Een dubbelzinnige zin: Het net wacht.
Hij hoort zichzelf lachen. Ik ben een goede vangst, denkt hij en hij maakt verbinding met internet. (blz. 51)
In de wereld van Erebos maakt Sarius kennis met andere wezens en personages. Het lijken medescholieren te zijn, maar niemand maakt bekend wie hij echt is. Sarius komt in een gevecht terecht waarbij hij gewond raakt. Zijn energieniveau daalt, maar hij wordt door de bode gered. Deze bode komt op bepaalde momenten in het spel voor om de personages een aanwijzing te geven of ergens voor te belonen.
De bode trekt hem op het paard, dat zich briesend omdraait en wegstuift. Het gaat meteen beter met Sarius. De hoge toon is weg en hij hoort weer die prachtige muziek die zegt dat alles goed komt, dat hem niets kan gebeuren. Hij is de held in dit epos, hier draait alles om hem. Hij is blij dat hij de strijd met de zeven waterreuzen is aangegaan en niet zoals Drizzel en Xohoo op de vlucht is geslagen. (blz. 69)
Nick krijgt van de bode een opdracht die hij in de echte wereld uit moet voeren. Sarius verdwijnt uit de wereld Erebos. Nick probeert weer op te starten, maar het spel reageert niet.
Op slag werd hij zich bewust van het absurde van de situatie. Waarom was hij hier? Omdat een mannetje in een computerspel hem had opgedragen iets te zoeken wat onder een boom lag? God, wat een belachelijke toestand.
Maar goed, niemand wist ervan. Hij kon gewoon weer naar huis gaan en de hele zaak vergeten, met zijn moeder ontbijten en daarna met Jamie de stad in. Of gezellig computeren.
Behalve dan dat dat spel niet wilde starten. Dat stomme rotspel. (blz. 75)
Nick besluit uit nieuwsgierigheid te gaan kijken of er inderdaad een kistje op een bepaalde plek onder een boom ligt.
Tussen de planten die dicht tegen de ruwe boombast aan groeiden zat iets lichtbruins en hoekigs. Nick duwde de stengels uit elkaar.
Het kistje had de afmetingen van een dik boek en was dichtgeplakt met brede zwarte tape. Nick tilde het ongelovig op, voelde dat het zwaar was en veegde in gedachten verzonken de aarde eraf. ‘Galaris’, stond er in zwierige letters op het hout, en daaronder een datum: 18-03. Nick vocht tegen een gevoel van vervreemding.
Achttien maart was zijn verjaardag. (blz. 75)
Colin praat weer tegen Nick. Nick denkt dat Colin ook een personage in Erebos in en hij probeert hem vragen te stellen. Een van de belangrijkste regels van Erebos is dat je er met niemand over mag vragen. Colin beantwoord zijn vragen dus ook niet.
Nick maakte van de stemmingswisseling van zijn vriend gebruik door nog een laatste vraag te stellen. ‘Is het spel bij jou eigenlijk wel eens vastgelopen?’ Nu begon Colin te lachen. ‘Vastgelopen? Nee. Maar ik weet wat je bedoelt.’ Hij dempte zijn stem, alsof hij bang was dat er iemand meeluisterde. ‘Soms… wil het gewoon niet. Het wacht. Het stelt je op de proef. Zal ik je eens wat zeggen, Nick? Soms denk ik wel eens dat het leeft.’ (blz. 77)
Nick heeft het kistje meegenomen en verstopt op de plek die hem door de bode in Erebos was opgedragen. Als Nick thuiskomt van school probeert hij direct of Erebos weer wil opstarten. En dat doet het gelukkig. Sarius gaat weer op onderzoek uit. Hij heeft nog geen idee hoe de wereld van Erebos in elkaar zit.
Zijn onwetendheid zit hem niet eens dwars. Dat komt door de muziek; die maakt dat hij zich een koning voelt. Jij bent hier de hoofdpersoon de anderen zijn maar opsmuk. (blz. 98)
Op een dag krijgt Sarius in Erebos van de bode de opdracht om iemand anders de cd te geven. Hij weet dat Adrian, die bij hem in de klas zit, erg veel interesse toont.
‘Ik heb gehoord dat iemand je die dvd aangeboden heeft. Waarom heb je hem niet aangenomen, als je er zo benieuwd naar bent?’ Die vraag wiste de glimlach van Adrians gezicht. ‘Dat mag ik niet. Is nu eenmaal zo.’ ‘Hoewel je niet eens weet wat erop staat? Sorry, maar daar snap ik niks van.’ Het duurde een paar seconden voor Adrian antwoord gaf. Zijn stem klonk zacht. ‘Ik kan het je jammer genoeg niet uitleggen. Stom, ik weet het. Ik mag die dvd niet aannemen, maar het is wel belangrijk voor me om te weten wat erop staat.’ (blz. 180)
Nick krijgt ruzie met Jamie, een van zijn beste vrienden. Jamie beschuldigt hem ervan dat hij veranderd is. Dat hij geen aandacht en tijd voor hem heeft. Nick kan niet zeggen dat hij tegenwoordig Erebos speelt en daardoor geen tijd heeft. Hij weet namelijk nooit wanneer hij het spel in kan en hoe lang hij daar als Sarius rondloopt. Sarius kan niet zomaar weglopen tijdens een avontuur.
Waarom begreep Jamie niet dat het allemaal spel was? Juist omdat het telkens in de werkelijkheid overliep was het zo fascinerend, maar dat betekende nog lang niet dat wie dan ook hem een haar zou krenken. (blz. 198)
Nick wordt door de bode het spel uitgegooid nadat hij heeft geweigerd om een poeder in de thermoskan van een van de leraren op zijn school te doen. Nick heeft op het punt gestaan om het te doen, maar wilde niet op zijn geweten hebben dat de leraar ziek zou worden of erger.
Nick komt in contact met mensen die proberen uit te vinden wat Erebos nu precies is.
‘Wen maar aan de gedachte dat Erebos niet zichzelf uitgevonden heeft. Iemand heeft de broncode geschreven, zoals bij elk programma. Alleen hebben we het hier over de kampioen onder de programma’s. Een onbegrijpelijk fantastisch ding.’ Nick had kunnen zweren dat Victors ogen vochtig werden. ‘Weet je hoeveel jaar er al geprobeerd wordt een programma te schrijven dat kan praten en denken als een mens? Wat denk je dat deze ontwikkeling waard is? Miljoenen, Nick! Miljarden! Maar wij krijgen het spel gratis geleverd, als een Happy Meal-cadeautje! Waarom?
Zo had Nick het nog nooit bekeken. Het spel had hem van begin af aan een levend wezen geleken, om de waarde ervan had hij zich nooit bekommerd. ‘Omdat… het een doel heeft?’ zei hij als antwoord op Victors vraag, waarvoor hij werd beloond met een stralende blik. (blz. 318)
Het spel blijkt geen normaal spel te zijn. Het komt erg dicht bij de werkelijkheid. Zal Nick samen met zijn vrienden achter de oorsprong van het spel komen?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★★ – geweldig
Welke woorden passen bij het verhaal?
Spannend
Waarom heb je het boek gelezen?
Ik had er enthousiaste recensies over gelezen en het onderwerp leek me interessant.
Hoe kom je aan het boek?
Van de bieb geleend
Wat vind je leuk aan het boek?
Ik vind het een geweldig boek. Vanaf het begin is het spannend. Het spel Erebos is fascinerend en je ziet als lezer helemaal voor je hoe verslavend dit spel kan zijn. De grens tussen spel en werkelijkheid vervaagt.