Ilja Leonard Pfeijffer – Brieven uit Genua (1e recensie)

De angst van wie zijn eigen leven probeert te beschrijven is dat hij erachter komt dat hij geen leven heeft. Het gevecht om echtheid is niet zozeer een strijd tussen de moedige pen en de pijnlijke waarheid als wel een poging om een bestaan te ontwringen aan het bestaan en de nachtmerrie te verdringen om daarin niet te zijn geslaagd. Het is een gevecht op een verlaten slagveld waar de bazuinen nooit hebben geklonken en waar de grond slechts is omgewoeld in de vergeefse zoektocht naar de eigen voetafdruk. Alvorens je moedig kunt besluiten om eerlijk op te schrijven hoe je echt hebt geleefd, moet je wel hebben geleefd. En daar wringt de schoen. Want ik beleef vooral wat ik schrijf. Uit angst voor de angst heb ik mijn leven overgeheveld naar het domein van inkt op papier, waar ik alles onder controle heb, en ik ben bang dat het is gelukt.

Mening over het boek

Recensie van Eva (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Zelf gekocht
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik heb al andere boeken van deze schrijver gelezen, Andere mensen zeiden dat het een leuk boek is
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, interessant, realistisch
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
Nee, er staan geen illustraties in het boek.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Brieven uit Genua bestaat uit allemaal brieven aan verschillende personen/instanties die in de werkelijkheid echt en voor zover mogelijk zijn verstuurd. Het hoofdpersonage draagt dezelfde naam als de schrijver, te weten Ilja Leonard Pfeijffer. In de brieven reflecteert het hoofdpersonage op zijn jeugd, zijn schrijverschap en belangrijke wereldgebeurtenissen. Het boek laat de lezer kennismaken met de verschillende gevoelens en ideeën van de schrijver en komt over als oprecht. Het laat je als lezer nadenken over je eigen leven en geschiedenis en over jouw plaats in de wereld, wat het een fascinerend werk maakt.
Wie is de hoofdpersoon?
Ilja Leonard Pfeijffer
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ja, ik zou Ilja Leonard Pfeijffer wel willen ontmoeten om onder andere met hem te praten over het schrijverschap en het schrijfproces. Deze onderwerpen hebben mij altijd al geboeid. Waarschijnlijk zou ik met hem wat drinken aan zijn vaste tafeltje op een terrasje in het Italiaanse Genua.
Waar speelt het verhaal zich af?
De brieven worden geschreven vanuit de Italiaanse stad Genua en laten de lezer niet alleen kennismaken met deze stad, maar ook met Rijswijk, Leiden, Antwerpen en nog een aantal steden in de lage landen waar de schrijver van de brieven voor werkbezoeken naartoe gaat.
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het boek is geen ’typisch’ verhaal met een duidelijke opbouw waarin eerst spanning wordt opgebouwd om vervolgens toe te werken naar een mooi eindpunt. In plaats daarvan wordt de lezer meegenomen in de gedachtestroom van de schrijver. Hoewel er dus eigenlijk niet veel ‘gebeurt’ in het verhaal, blijf je toch geboeid verder lezen en ga je nadenken over je eigen leven. Daarnaast sprak de schrijfstijl me in dit boek heel erg aan: bijna iedere zin vormt een kunstwerk op zichzelf, maar desondanks leest het werk heel vlot.
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
Ik heb geen kritiek op dit boek.
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Nee.
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Dit boek zou leuk zijn voor mensen die geïnteresseerd zijn in echte Nederlandse literatuur en die eens iets anders willen lezen dan een ’typisch verhaal’ met een duidelijke opbouw.
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen