Peter Nys – De laatste kans op Kosmos (1e recensie)

Verleden. Eindelijk komt de grote droom van Alexander von Humboldt uit: een reis rond de wereld maken en onderweg zo veel mogelijk onderzoek doen. Hij begint aan de tocht die hem de grootste wetenschapper van zijn tijd zal maken.
Heden. Ite heeft het moeilijk. Jaren geleden verdween haar moeder plotseling, en sindsdien zorgen haar vader en haar meter Kyra voor haar – maar Kyra gedraagt zich steeds vreemder. Welk geheim houdt ze verborgen?
Toekomst. Prefect Ron Barnhart zit de Hoge Raad voor. De spanningen lopen hoog op in het tweede district. Het parameterkorps staat onder druk en sommigen zetten alles op alles om operatie Kosmos tegen te werken.

Over het verhaal

November 1796, Fichtelberg
‘Laat me erdoor!’
‘Wacht!’
‘Idioot. Ga opzij!’
‘Maar…’
‘Geen gemaar…’
‘Gunther!’
‘Steek een vuur aan!’
‘Niet doen. Dan ontploft alles.’
‘Die kant op!’
Struikel.
‘Licht! Maak licht!’
‘Getver. Hier ligt…’
Knie raakt lijf. Hoofd raakt graniet. Geschreeuw.
‘Let op.’
‘Die kant!’
Lijven botsen.
‘Je gaat de verkeerde kant op!’
‘Dit leidt naar schacht zeven.’
‘Ga uit mijn weg.’
‘Te smal. Ga opzij!’
‘Gunther, je bent…’
‘Opzij, of ik sla je!’
‘Niet doen! Wacht!’
Gerochel. Houweel raakt wand.
‘Stop! Gek!’
‘Opzij!’
Gekreun. Steeds opnieuw.
Vloek.
‘Wacht.’
‘Zwijg! We moeten eruit!’
‘Wacht. Je weet niet waar je loopt!’
‘Zwijg!’
Nog een duw.
‘Die kant op!’
‘Je weet het niet! Je doet maar wat. Wacht.’
Hand grijpt nek.
Slik.
‘Weet jij het dan wel?’
‘Nee.’
Hand laat los.
Hap naar adem.
‘Laat me dan.’
Mensen duwen. Stemmen roepen.
Lichamen knallent egen elkaar.
Smekende stem.
‘Wacht.’
Hand grijpt keel.
Schrik.
‘Wachten waarop? Op licht? Er is geen licht. Het is ieder voor zich.’
‘Nee. Huh?’
‘Wat?’
‘Wacht…’
Hand laat los. Grom. Zucht. Lijf stapt door. Over lijf.
‘Wacht.’
‘Nee.’
‘Wacht op Von Humboldt.’ (blz. 5)

Mensen zijn in paniek en al snel blijkt waarom. Er zijn mijngangen ingestort en deze mensen zitten in de mijn. Ze willen zo snel mogelijk naar buiten… Von Humboldt, een Duitse wetenschapper, is ook in de mijn. Hij probeert kruipend de uitgang te bereiken. Anderen volgen hem. Niemand ziet iets, dus daarom houden ze elkaars enkel vast. Ze hebben geen idee welke kant ze op moeten, maar dan ziet Alexander von Humboldt opeens licht. Hij besluit die kant op te gaan. Het licht is afkomstig van een lamp die een onbekende man vast heeft. Hij brengt de mannen richting de uitgang.

‘Ik zeg je dat de lamp van die mysterieuze man veel feller scheen dan enige andere lamp die ik ooit heb gezien.’ Alexander tikte met zijn vlakke hand op tafel. Hij voelde er veel meer voor eens flink door te meppen, maar hij besefte dat hij dan een scherpe opmerking van zijn broer Wilhelm zou krijgen. Daar had hij weinig zin in. Ze zaten met z’n drieën rond de tafel: de befaamde dichter Johann Wolfgang von Goethe en de twee broers Von Humboldt. Alexander bleef maar doordrammen over een mysterieuze mijnwerker. ‘Ik zweer je dat we door een fantoom werden gered! Niemand kende hem en er wordt niemand meer vermist!’
Meestal ontmoetten ze elkaar in de tuin van Von Goethe, maar de mysterieuze bewaarengel bespraken ze liever rond de stevige keukentafel in Wilhelms huis. Wilhelm luisterde met groeiende verbijstering naar de woorden van zijn broer. Wat als Alexander ze niet meer allemaal op een rijtje heeft? Is dit een tijdelijke zinsverbijstering of heeft mijn broer echt een vreemde in de mijnen gezien? Waar kwam die dan zo plots vandaan? Wilhelm sprak met die lijzige stem die Alexander kippenvel bezorgde: ‘Weet je het zeker, Alexander? Ik bedoel, weet je zeker dat je die vreemde man echt heb gesproken? De dokter zegt dat je heel wat rook hebt ingeademd. Misschien ging je daardoor wel dingen zien?’
Alexanders vingers trommelden nerveus op het tafelblad. ‘Luister, Wilhelm, we weten allebei dat jij heel goed bent met boeken en waarschijnlijk ook wel de beste student van ons beiden, maar ga me niet vertellen dat ik niet kan inschatten wat ik heb gezien. In Berlijn noemden ze me niet voor niets de kleine apotheker. Dat deden ze niet enkel omdat mijn zakken altijd vol stenen en insecten zaten. Ik schat dat ik van de aanwezigen in deze kamer met gemak de beste waarnemer ben.’ (blz. 26)

In het heden woont Ite sinds het overlijden van haar moeder alleen met haar vader. Haar peetmoeder Kyra woont in de buurt en helpt hen met het huishouden. Ite had een puppy, maar die is pas overleden. Hij ligt nu begraven in de tuin. Volgens de dierenarts is de hond overleden aan ouderdomsverschijnselen. Heel vreemd voor een puppy… Een oud-docent van hun school, meneer Nichols, is erg nieuwsgierig naar de hond. Ite besluit hem samen met haar vrienden Jens en Hanna te bespioneren. Als Kyra hier achter komt reageert ze vreemd. Waarom mogen ze hem niet in de gaten houden?

Ze liet zich op de stoel zakken en tokkelde op het toetsenbord. Het scherm kwam tot leven en toonde de computer van Ite. Mocht ze ontdekken dat ik dit doe, dan verbiedt ze me ooit nog een voet in haar huis te zetten. William Zero of niet. Ze nam even de ingebouwde webcam over. Ze wist dat het lichtje niet zou branden, daar zorgde de software voor. Min of meer hetzelfde pakketje als Jens gebruikte voor de computer van Nichols, maar moeilijker te ontdekken. Ite zat niet voor haar computer. de kamer was leeg. Prima, dacht Kyra, dat maakt de zaak een stuk gemakkelijker. Ze drukte enkele toetsen in en het eerdere gesprek met Jens bleek niet zo gewist te zijn als de kinderen dachten. De hele conversatie tussen Jens en Ite werd afgespeeld. Kyra kreeg weinig nieuwe info. Behalve op het einde. Ze hapte naar adem. De grot, ze weten van de grot! En die vervloekte Nichols weet er ook van.
Kyra probeerde rustig na te denken. Dat bleek moeilijker dan gedacht. Na een tijdje vond ze toch een zekere rust terug. Ze weten van het bestaan van de grot af. Maar er is niets wat erop wijst dat ze ook weten wat zich daar bevindt en wat je daarmee kunt doen. Ites meter krabde aan haar oor. Alle elementen lagen toch zomaar in het zicht. Als Nichols of een van de kinderen de stippen met elkaar verbond, zou het hele prentje zomaar duidelijk kunnen worden. Kyra hoopte dat ze de trip van de kinderen naar de grot nog zou kunnen verhinderen. Het was altijd al de bedoeling geweest Ite ooit het hele plan uit de doeken te doen, maar nu was nog te vroeg. Ze was te jong en dacht te zwart-wit om met die kennis om te gaan.
Haar vingers roffelden opnieuw over het toetsenbord. Het ene scherm na het andere floepte voor haar ogen voorbij. Een wereldkaart, heldere lijnen, lichtpuntjes die schijnbaar willekeurig verschenen en verdwenen, tellers die vooruit of achteruit liepen, wijzers die ronddraaiden, een twaalfvlak waar staafjes met een zeshoekig bovenvlak uit schoven en weer in wegzonken. Af en toe legde ze haar vingers op het aanraakscherm.
Het armbandje rond haar linkerpols trilde zachtjes. Ze keek op de display. Vijf letters staarden haar aan: Kenzo. Ze sprak hardop tegen zichzelf: ‘Vier uur te vroeg! Een storing?’ Kyra wachtte even tot de rest van de boodschap volgde. Alle…s in corridor 2 onder co…ntrole. Plan Kosm…os loopt op r…olletjes. Geen spoor van on…ze saboteur. (blz. 73)

Waarom bespioneert Kyra Ite? Wat bekijkt Kyra allemaal op haar computer? Wie is Kenzo? Wat is er aan de hand met de grot? Wat heeft Von Humboldt met dit alles te maken?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de schrijver om er een recensie over te schrijven
Wat vind je van het boek?
★★★☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, geheimzinnig, spannend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
De zwart-wit illustraties zijn gemaakt door Conz en ze laten iets uit het verhaal zien.

Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersonen zijn Ite en haar vrienden
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Nee, ik denk het niet
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich op meerdere plekken af: in de omgeving waar Ite woont, in Zuid-Amerika
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het is een fascinerend verhaal over tijdreizen
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
Het verhaal is een beetje langdradig
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
dit is het eerste deel van een serie
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor jongeren vanaf een jaar of 11 die houden van spannende verhalen over geschiedenis en toekomst
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen