Henry moet een nieuw leven zien op te bouwen. In een nieuwe stad waar niemand weet wat er gebeurd is. Op aanraden van zijn therapeut begint hij een dagboek. Een ongemakkelijk dagboek. Vol zwarte humor en keiharde eerlijkheid. Henry en zijn vader proberen hun nieuwe leven vorm te geven en worden daarin geholpen door Henry’s geweldige nieuwe vriend Farley, hun nieuwsgierige Indiase buurman die ze maar curry blijft brengen en Karen, de vrouw die in hetzelfde gebouw woont en wel héél geïnteresseerd is in Henry’s vader. Maar wat zal er gebeuren als ze HET ontdekken?
Boekinformatie
Schrijver: Susin Nielsen
Titel: Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen
Uitgeverij: Lemniscaat
Jaartal: 2018
Bladzijden: 272
Vertaler: Lydia Meeder
Genre: geen
Leeftijd: 15+
Over het verhaal
Intrigerend feit: Het woord ‘psychologie’ stamt af van het Griekse woord ‘psyche’. Het betekent ‘onderzoek van de ziel’.
Ik wil niet dat iemand mijn ziel onderzoekt. Dat is gewoon eng. Maar papa zegt dat ik geen keus meer heb.
Cecil komt niet bepaald over als een therapeut. Om te beginnen heet hij Cecil. Op zijn deur in het Coastal Health Center hangt een bordje met DR. LEVINE, maar toen ik hem bij de eerste sessie zo noemde, zei hij: ‘Zeg maar Cecil, hoor.’ Eenmaal thuis zocht ik zijn naam op, en weet je wat die betekent? ‘Slechtziend’ of ‘blind’.
Dat belooft weinig goeds.
Cecil heeft lang, vlassig grijs haar, dat hij met een scrunchie achterover bindt. Een scrunchie! Vandaag, bij onze derde sessie, had hij alweer ene tie-dye-shirt aan, paars dit keer. Hé Cecil, wilde ik zeggen, ik had net de sixties aan de lijn. Ze willen hun look terug!
Hij vraagt heel vaak: ‘Wat voor gevoel heb je daarbij?’, alsof we in een talkshow zitten en niet in het echte leven. Hij zegt ook heel vaak ‘Mozes kriebel’, als in ‘Mozes kriebel, je bent een kwartier te laat, dat is nu al twee weken op rij!’ (blz. 7)
Henry is met zijn vader verhuisd naar Vancouver. Zijn moeder blijft voorlopig bij haar ouders wonen. Sinds kort gaat Henry naar een psycholoog, maar daar wil Henry het niet over hebben. Van zijn psycholoog moet hij een dagboek bijhouden en dat doet hij omdat het moet. Henry is halverwege het schooljaar op zijn nieuwe school gekomen. Hij vindt het niet erg dat iedereen elkaar al kent, want hij houdt van alleen-zijn. Maar als snel probeert een andere eenling, Farley, contact met hem te maken. Zo neemt hij Henry in een lunchpauze mee naar zijn vrienden.
‘Hallo allemaal,’zei Farley, die intussen buiten adem was, ‘dit is Henry. Hij komt ons team versterken.’
‘Wélk team?’ vroeg ik.
‘Reach For The Top, alleen strijd je niet individueel maar in een team.’
Aha, het soort team waar nerds op afkomen als vliegen op een hoop stront.
Als dit me vóór 1 juni was overkomen, dan was het een droom geweest. Maar ik had gezien wat er op de middelbare school met Jesse was gebeurd. Op de middelbare school kan je hele bestaan op zijn kop worden gezet.
Als je nog klein bent, kun je de nerd in jezelf ongegeneerd de vrije loop laten. Je kunt mensen lastigvallen met alle nutteloze feitjes die je kent. Je kunt zingen in het openbaar. Je kunt met een witte slip over je broek naar het park gaan en doen alsof je The Great Dane bent of welke favoriete worstelaar dan ook. Dat weet ik omdat Jesse en ik het constant deden.
Maar als je ouder werd, veranderen de regels. Je komt erachter dat het beter is om onder de radar te blijven. Aan dat stomme rode haar of die stomme sproeten valt niks te doen, maar ik kan wél de nerd in mezelf aangelijnd houden. (blz. 20)
Henry vindt het heerlijk om zijn kennis aan anderen te laten horen, maar hij is bang dat hij als nerd wordt gezien en dat is het laatste wat hij wil. Dat heeft te maken met wat er met zijn broer Jesse is gebeurd…
Papa had een oud jachtgeweer dat van mijn opa was geweest: Kaspar Larsen, die al was overleden voordat ik werd geboren (Daar staat de K in mijn naam voor, maar ik loop er niet mee te koop.) Eens per jaar ging papa samen met wat vrienden op hertenjacht. Hij moet er een paar hebben geschoten, want ik herinner me dat we af en toe wild aten.
Hij was heel voorzichtig met het geweer. Het stond achter slot en grendel in een speciale kast. Hij hield zich aan alle veiligheidsinstructies. Maar Jesse moet erachter zijn gekomen waar de sleutel lag. En op 1 juni pakte Jesse die sleutel, opende de kast en haalde het geweer eruit voordat er iemand anders wakker was. Hij wist ook waar papa de kogels bewaarde. Hij laadde het geweer – we ontdekten later dat hij een website had bezocht waar werd uitgelegd hoe dat moest – en deed hem in zijn gymtas. Hij vertrok terwijl we nog sliepen. We vonden een briefje op de keukentafel: Ben wat eerder naar school. Sorry. Hou van jullie. Jesse.
Dat sorry was vreemd. Het hou van jullie was nog vreemder.
Op school nam hij de gymtas mee naar zijn eerste les. Hoe ik dat weet? Dat weet ik omdat ik kan lezen, en de kranten hebben werkelijk iedereen geïnterviewd die mijnb roer die dag had gezien. Ze zeiden allemaal dat hij zich niet anders dan anders, wat in zijn geval betekende dat hij op zichzelf was. Hij bemoeide zich nergens mee.
Het enige wat afweek, was dat hij die gymtas bij zich had, terwijl hij die dag helemaal geen gym had.
Net voor het tweede uur zag Jesse dat Scott Marlin bij zijn locker stond. HIj zette de tas op de grond en haalde het geweer eruit.
‘Hé, Scott,’ zei hij.
Als Scott had geweten wat hem te wachten stond, zou hij misschien bij wijze van uitzondering wat meer op zijn woorden hebben gelet. Maar dat deed hij niet.
‘Heb ik je toestemming gegeven om tegen me te praten, Balzak?’ (blz. 49)
Lukt het Henry om samen met zijn vader een nieuw leven op te bouwen? Wat is er precies met zijn broer Jesse gebeurd? Waarom komt Henrys moeder niet naar Vancouver?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de uitgeverij om er een recensie over te schrijven
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, Ik heb al andere boeken van deze schrijver gelezen
Welke steekwoorden passen bij het boek?
grappig, zielig
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt?
Nee
Wat vind je van de illustraties? Passen ze bij het verhaal?
n.v.t.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Henry
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Nee, ik wil niemand ontmoeten
In welke tijd speelt het verhaal zich af?
Nu
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich af in Vancouver
Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een zielig en grappig verhaal over een jongen die gepest wordt. Het verhaal speelt zich af op dezelfde middelbare school als waar Ambrose (uit “Woordnerd”) op zit. Ambrose komt zelfs in dit verhaal voor
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen