Patrick Ness – Het mes dat niet wijkt (1e recensie)
Todd Hewitt is de laatste jongen in Prentissdorp. Het is een uniek dorp, want er klinkt voortdurend Herrie. Alles wat leeft denkt hardop. Todd hoort de geheimen en gedachten van anderen en zij ook van hem. Je kunt niet aan de Herrie ontsnappen. Er is geen privacy en er zijn geen geheimen. Maar dan ontmoet hij een meisje van wie hij geen gedachten hoort. Wie is zij? En hoe kan het dat zij niet is gedood door de Herrie, zoals alle andere vrouwen?
Over het verhaal
Het eerste wat je ontdekt als je hond leert praten, is dat honden niet veel te melden hebben. Nergens over.
‘Moet poepen, Todd.’
‘Hou je bek, Manchee.’
‘Poep. Poep, Todd.’
‘Bek houden zei ik.’
We lopen door de wilde velden zuidoostelijk van het dorp, velden die aflopen naar de rivier en dan steeds verder, naar het moeras. Van Ben moest ik moerasappels plukken en ik moest Manchee meenemen, ook al weten we allemaal dat Cillian hem alleen heeft gekocht om het Burgemeester Prentiss naar de zin te maken, en opeens zat ik vorig jaar met een splinternieuwe hond opgescheept, als een kadootje voor m’n verjaardag, ook al wilde ik helemaal geen hond, ook al had ik duidelijk gezegd dat ik alleen maar wilde dat Cillian eindelijk es de splitsfiets ging repurreren zodat ik niet overal naartoe hoefde te lopen in dat stomme dorp, maar nee hoor, hartelijk gefeliciteerd, Todd, en hier heb je een splinternieuw pupje, Tod, en ook al wil je hem helemaal niet, ook al heb je d’r nooit om gevraagd, raad eens wie hem moet voeren en africhten en wassen en uitlaten en wie d’r naar z’n gewauwel moet luisteren nu hij oud genoeg is voor de praatbaksil en z’n bek nooit stilstaat? Nou, raad eens? (blz. 11)
Todd is de laatste jongen in Prentissdorp. Er wonen verder alleen maar mannen. Vroeger woonden hier ook vrouwen, maar niemand praat erover waarom er geen vrouwen meer zijn. Het is lawaaiig in het dorp. Alles wat de mannen denken is door de andere mannen te horen. Het is nooit stil.
Todd is met Manchee een eindje wandelen. Opeens hoort hij iets raars…
D’r zit een gat in de Herrie.
Maar dat kan niet.
Het is raar, maar het is d’r echt, het verstopt zich daar ergens, in de bomen of ergens uit het zicht, op een plek waar volgens je oren en je verstand geen Herrie is. Het is net een vorm die je alleen kunt zien doordat alles d’r omheen hem aanraakt. Als water in de vorm van een beker, maar dan zonder beker. Het is een gat, en alles wat d’r in valt is geen Herrie meer, is niks meer, houdt gewoon op. Het is anders dan de stilte in het moeras, die natuurlijk nooit stil is, alleen met minder Herrie. Maar dit, dit is een vorm, een vorm van niks, een gat waar alle Herrie ophoudt.
Maar dat kan niet.
D’r is niks dan Herrie op deze wereld, niks dan de gedachten van mannen en beesten die voortdurend van alle kanten op je af komen, vanaf het moment dat de spaks tijdens de oorlog de Herrie-baksel hebben vrijgelaten, de baksil die de helft van alle mannen en zonder uitzondering alle vrouwen, ook m’n moeder, heeft doodgemaakt, de baksil die de rest van de mannen gek heeft gemaakt, de baksil die het einde van alle Spakkels betekende toen de mannen in hun gekte een geweer grepen. (blz. 21)
Er blijkt een meisje in de buurt te zijn. Todd kan haar gedachten niet horen en vindt dat doodeng. Als hij later weer in het dorp terugkomt blijkt hij te moeten vluchten. Ben en Cilian, de mannen die hem hebben opgevoed, vertellen hem dat het veiliger voor hem is om te vluchten. Ze hebben geen tijd om te vertellen waarom. Hij moet stoppen met denken over het gat in de Herrie. Todd snapt er niets van en heeft veel vragen.
‘(…) En je moet hier weg. Dat moet gewoon, zo ver weg als je kunt.’
‘Maar waar naartoe?’ vraag ik. ‘Ergens anders bestaat gewoonweg niet!’
Ben ademt diep in. ‘Het bestaat wel,’ zegt-ie. ‘Ergens anders bestaat wel.’
Daar weet ik niks op te zeggen. (blz. 59)
Todd gaat op de vlucht en Manchee gaat natuurlijk met hem mee. Onderweg komen ze het meisje tegen. Haar ruimteschip is neergestort en daarbij zijn haar ouders overleden. Samen gaan ze op zoek naar de rest van de wereld. Ondertussen worden ze achtervolgd door de mannen uit Prentissdorp.
Misschien dat ons verhaal anders loopt als we de linkerweg nemen, misschien dat de erge dingen die ons te wachten staan dan niet gebeuren, misschien is d’r geluk aan het eind van de linkerweg en warme plekken met mensen die van ons houden en geen Herrie maar ook geen stilte en is d’r zat te eten en gaat d’r niemand dood en gaat d’r niemand dood en gaat d’r niemand nooit maar dan ook nooit dood.
Misschien.
Maar ik betwijfel het.
Ik ben niet echt een geluksvogel.
‘De rechter,’ besluit ik. ‘We kunnen evengoed de rechter nemen.’ (blz. 226)
Zullen Todd en het meisje een plek vinden waar ze veilig zijn?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik heb goede recensies over dit boek gelezen. Dat maakte mij benieuwd.
Welke steekwoorden passen bij het boek?
spannend, zielig
Hoe kom je aan het boek?
Gekocht tijdens de Kinderboekenweek 2013
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een leuk stukje uit het boek overtypen
Het is een ontzettend spannend verhaal. Ik ben erg benieuwd hoe het verhaal verder gaat
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Manchee de hond zou ik wel willen ontmoeten. Ik vind honden leuk en het lijkt me grappig om met een hond te praten. Ik ben ook regelmatig benieuwd waar onze hond aan denkt.
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Ik vond het leuk om een naamgenoot in het verhaal tegen te komen:
‘Ik heet Mathilde,’ onderbreekt de ouwe vrouw me. ‘Maar zo word ik alleen genoemd door mensen die me niet kennen, dus jullie mogen me Hildy noemen en op een dag heb je misschien wel het recht om me de hand te schudden.’ (blz. 153)
Ik vond het verhaal in het begin best traag. Ik moest wennen aan de manier van praten van Todd.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
volgens mij niet, behalve dat ik me afvraag wat “cassor” voor vogel is. Het doet mij denken aan een cassuarie, een grote loopvogel (net zoiets als een struisvogel) die in Australië leeft
Kun je een voorbeeld geven van moeilijke woorden? Wat heb je gedaan toen je deze woorden tegenkwam?
ik ben “cassor” gaan opzoeken via Google. Ik heb eigenlijk niet kunnen vinden wat voor vogel het nu is. Misschien is het een fantasievogel.
Wil je het boek nog een keer lezen?
Misschien, maar ik wil eerst het volgende deel lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan jongeren vanaf 15 jaar die op zoek zijn naar een spannend verhaal