Emily Bain Murphy – The Disappearances (1e recensie)

Every seven years something disappears in the remote town of Sterling: people’s reflections, the stars in the sky, the ability to dream. Aila realises that her mother may be to blame for the curse. But some mysteries are buried very deep and some secrets want to stay hidden – and one young woman’s desire to uncover the truth may not be enough to save Sterling from the past.

Over het verhaal

I want something of hers.
There’s a teacup downstairs, the last one she used before she died. She didn’t finish her chicory coffee that morning, and what she left stained the porcelain in a faint ring. Her lipstick remains smudged in Red Letter Red along the rim. It’s been three weeks, and I still haven’t been able to wash it away.
But I shouldn’t choose the teacup. Nothing fragile is going to survive today.
“Aila?” Cass opens my bedroom door, her white blond hair pinned up in a plait, her wide eyes darker than normal. “Your father says I can come with you to the trains tation, but we have to leave in five minutes.”
“I’ll be ready,” I say softly. “I would be more worried about Miles.”
She nods and disappears back into the hallway. Her footsteps fall on creaking boards, and then the house returns to its solemn hush, so quiet you can almost hear the dust settle. As if we have all already left it.
Five minutes.
I go to my parents’ room. (blz. 1)

Aila en haar broertje Miles worden door hun vader naar het treinstation gebracht. De Tweede Wereldoorlog is aan de gang en hij heeft besloten om in het leger te gaan. Aila en Miles gaan tijdelijk wonen bij een oude vriendin van hun moeder in het kleine dorpje Sterling. De treinreis duurt een paar uur…

The train car is almost empty now. We eat without talking, and when I tire of staring out the window, I pull out the Shakespeare book.
The cover is thick, bound with burgundy leather. I flip through the pages, wondering where to start. There are pen markings under certain lines, and she’s written nonsensical notes in the margins, circling words like nose-herb and scribbling Sounds like Var’s…
The play Twelfth night seems to have the most markings. Some of the pages are bent, and the ink is smeared. I flip to the end again, but this time I ignore the envelope. The back cover is lined with velvet, and my fingertips leave patterns on it the way they would on a frosted window.
And then I notice the smallest tear fraying at the corner.
I glance at Miles. He is absorbed with drawing the yellow burst of a sunflower, os I pull on the cover’s thread. It comes away, and I realize it’s been sewn on in faint stitches. My curiosity catches like a white flame, and I work out the stitches with my nail, staring out the window so that I won’t draw Miles’s attention. When the flap is loosened enough, I slide the book back into my knapsack to hide it. Then I sweep my fingers into the opening.
Even before my fingertips feel glass, I know it.
There’s something hidden inside. (blz. 8)

In Sterling worden ze van het station gehaald door mevrouw Cliffton, samen met haar zoon William. Ze wonen nog een eindje buiten het dorp. Het regent ontzettend hard en als ze bij het huis aankomen moeten ze naar binnen rennen.

Will pulls open the heavy front door to a bright yellow foyer, and I hurry inside. The rainwater runs down my legs into a puddle on the checkered marble floor. A chandelier hangs two stories above our heads, twinkling like the sun.
“Wow,” Miles says, gaping at the raised ceiling, his boots squeaking against the polished floor. At least the rain has masked the stain on my hem.
Raindrops bead on Woll’s forehead and drip down his lashes. He reaches a hand to brush them away. “I’ll get us some towels,” he says, and by the time he returns with them, Mrs. Cliffton is coming in through the front door. She starts when she sees us still standing there and heavily sets down our luggage.
I look again at the water that has pooled at my feet, and I narrow my eyes.
The wind has taken on a shrieking tone. The rain continues to beat against the windows. Yet Mrs. Cliffton and our leather suitcases are perfectly dry. (blz. 16)

Langzaam maar zeker komen Aila en Miles erachter dat er vreemde dingen aan de hand zijn in Sterling. Mevrouw Cliffton legt uit dat er elke 7 jaar iets verdwijnt bij alle mensen in het dorp. Zo legt ze uit dat niemand meer kan ruiken…

Her voice takes on the slightest tremor. “Perhaps they thought it was only temporary. Certainly no one guessed that it would be so far-reaching, that scents had disappeared entirely from Sterling. The Disappearance affected everyone, young and old, and every thing: fruits and flowers, perfumes and shampoos – even those things that make people sentimental, loke the smell of child’s hair, or scents linked to important memories.”
I think of the scents that made up my childhood: eggs frying, cookies puffed up with sugar crystals, Mother’s chicory coffee every morning, the painted bowl of lemons on the coffee table, Father’s fading after-shave when he leaned down to kiss me good night – even the smells I hated. Like boiled spinach. The compost pile. The burnt whitefish that coated the Tilt’s walls for days until Mother swore she’d never cook it again. (blz. 37)

Er zijn nu weer bijna 7 jaar om. Wat zal er dit keer gaan verdwijnen? Heeft dit ook effect op Aila en Miles? Waarom heeft de moeder van Aila en Miles nooit verteld over haar leven in Sterling en de vreemde dingen die daar gebeuren? Is er een manier om The Disappearances te stoppen?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Zelf gekocht
Wat vind je van het boek?
★★☆☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, geheimzinnig, saai
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt?
Nee
Wat vind je van de illustraties? Passen ze bij het verhaal?
n.v.t.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Aila
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Nee, ik wil niemand ontmoeten
In welke tijd speelt het verhaal zich af?
In het verleden (vroeger)
Waar speelt het verhaal zich af?
In het dorpje Sterling (Connecticut, Amerika)
Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een geheimzinnig verhaal
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit boek heb ik gelezen voor de Bored to Death YA Book Club. Ik heb het boek niet uitgelezen, want ik vond het erg saai. De personages interesseerden me ook niet echt. Ik ben halverwege het boek gestopt. Tijdens de bespreking bleek dat de rest van de leesclub dit een geweldig boek vond. Ik wilde het nog uitlezen, maar het bleef maar liggen…
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet