Liesbeth Mende – Blauw (1e recensie)

Nikki probeert te overleven. Dat is niet eenvoudig nu ze met haar moeder naar een somber flatje is verhuisd. Haar moeder heeft Bert gedumpt, de enige vaderfiguur in Nikki’s leven. Als een nieuwe liefde alle aandacht van haar moeder opeist en Nikkis enige vriendin Tanja ook nog eens een vriendje krijgt, lijkt niemand zich meer om Nikki te bekommeren. In een poging om grip op haar leven te krijgen, raakt Nikkis gedrag steeds meer beheerst door dwangneuroses en obsessies. Zo weet ze zeker dat haar aardrijkskundeleraar en zij voor elkaar voorbestemd zijn. En dat ze, als ze hem zoent, niet met haar moeder en nieuwe `stiefvader op vakantie hoeft. En dat als ze maar blauwe kleren draagt alles goed zal komen.

Over het verhaal

Alle planten op het balkon zijn levend verbrand. Het is al een week tropisch warm. Mama en ik zetten geen voet op het balkom, want anders eindigen we net als de planten. Ik zit op mijn kamer en lees De Ruimtesmurf. Tanja zucht. Ze zucht altijd als ik De Smurfen lees. Ze ligt uigestrekt op mijn bed.
‘Wat zullen we doen?’ vraagt ze.
Ik antwoord niet. Ik lees. Ik ben bij het stuk dat Ruimtesmurf door een slaapdrankje diep ligt te slapen. Grote Smurf heeft alle Smurfen omgetoverd tot Gnoefen, zodat Ruimtesmurf straks denkt dat hij echt op een andere planeet is.
Tanja draagt zwarte nagellak. Haar afgekloven nagels zien er nog korter uit dan normaal. Ik weet waarom ze zwart gelakt zijn. Ze wil apart zijn. Alsof zwarte nagels apart zijn. Het past helemaal niet bij haar. Tanja is een klein meisje met een bos krullen. Van een afstand lijkt ze een pop, maar als je haar van dichtbij bekijkt, is er niks popperigs aan. Haar neus is dik en de huid rond haar ogen een beetje opgezwollen. Op haar voorhoofd zitten duizenden kleine pukkeltjes. Misschien komt dat omdat ze zo veel patat eet. Bijna elke middag eet ze een frietje. In de schoolpauze of aan het eind van de middag vlak voor het avondeten. (blz. 6)

Nikki woont met haar moeder in een flatje. Hiervoor woonden ze bij Bert, de vriend van haar moeder. Inmiddels is het een ex-vriend. Nikki mist Bert. Met hem kon ze het goed vinden. Nikki draagt alleen maar blauwe kleren.

Ik lijk op Sneeuwwitje, maar dan een minder mooie versie. Ik heb een bleke huid en lang inktzwart haar. Op het moment draag ik alleen maar blauwe kleren, daar word ik rustig van in mijn hoofd. Alles moet blauw, van mijn onderbroek tot mijn sokken en schoenen. Mijn gympen hebben alleen één blauwe streep, maar toch heb ik ze goedgekeurd. Ik heb ook een periode alleen maar zwart gedragen. Toen dacht iedereen dat ik gothic was. (blz. 7)

Nikki krijgt opdrachten van zichzelf en die mag ze niet weigeren. Deze opdrachten hebben te maken met meneer G., haar aardrijkskundeleraar. Nikki denkt dat hij verliefd op haar is en dat ze bij elkaar horen.

Ik heb steken in mijn maag en ik heb het gevoel dat ik moet poepen. Ik ben al drie keer naar de wc geweest. Er kwam niks. Misschien komt het door de opdracht. Een haast onmogelijke opdracht. Ik moet de hand van meneer G. kussen. Een belachelijke opdracht. Ik ben er boos om geworden en bij het ontbijt heb ik geprobeerd het uit mijn hoofd te verbannen, maar ik kreeg het niet voor elkaar. Het bleef terugkomen in mijn kop. Steeds harder en dwingender. Jij moet de hand van meneer G. kussen. Het is besloten en niet te veranderen. Als je weigert, worden er elke avond geluiden gemaakt op de appeltjesbank. (blz. 71)

Nikki’s obsessie voor meneer G. wordt steeds groter. Ze gaat zelfs naar zijn huis.

Thuis heeft Nikki het ook moeilijk. Haar moeder heeft een nieuwe vriend en hij heeft jonge kinderen. Nikki vindt zowel de vriend als de kinderen vervelend en zou ze het liefste niet meer zijn. Ze doet constant chagerijnig als zij bij haar thuis zijn.

Alles kan goed komen als ik met mijn rechtervoet twee keer de stoep aantik, als ik van de eerstvolgende struik in één ruk een heel blaadje aftrek, als ik vijf keer met mijn duim tegen mijn wang tik. Mama’s liefde kan verdampen. Martijn kan uit ons leven verdwijnen. Meneer G. en ik kunnen samenkomen, als ik zes keer met mijn wijsvinger precies het midden van mijn kin aantik. (blz. 119)

Is meneer G. echt verliefd op Nikki? Blijft de nieuwe vriend van haar moeder? Krijgt Nikki controle over haar obsessies?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, Andere mensen zeiden dat het een leuk boek is, ik kreeg het boek van de uitgeverij op de Dag van de Jonge Jury
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, zielig
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de uitgeverij om er een recensie over te schrijven
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Het verhaal wordt verteld vanuit Nikki en dat maakt het interessant om te lezen. Als lezer merk je dat Nikki rare dingen doet, maar zelf heeft ze dat helemaal niet in de gaten.
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Het is even wennen om het boek te lezen, omdat het in korte stukjes, als een dagboek is geschreven
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Nikki
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
De randen van het papier zijn blauw en de tekst is met blauwe inkt gedrukt. Dat maakt het boek opvallend. In het verhaal zijn veel verwijzingen naar De Smurfen. Nikki is dol op hun stripboeken. Het is erg duidelijk dat blauw de lievelingskleur is van Nikki
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden?
Aan jongeren vanaf 12 jaar