Het is 1659. In het nog onontgonnen Amerika eigenen de Nederlandse pioniers onder leiding van directeur-generaal Peter Stuyvesant zich steeds meer land toe van de oorspronkelijke bewoners. De zestienjarige Hendrick Pels wordt tegen wil en dank meegezogen in de strijd tussen de barbaarse Esopus-indianen en de vrome Hollanders. Of zijn het zijn eigen landgenoten die barbaars zijn?
Over het verhaal
Eén moment van onachtzaamheid en het was voorbij.
Met zijn buik tegen de reling spiedde Hendrick de Noordrivier af. Het kabbelende water werd gevoed door een ragfijn gordijn van glinsterende regendruppels. Ogenschijnlijk vreedzaam.
Over de loop van zijn musket probeerde hij de grijze schaduwen te doorgronden die met de wolken mee over de rivier gleden. Lagen de Esopusindianen daar in hun kano’s op de loer?
Zijn hand begon te trillen en zijn musket zakte naar beneden.
Een pets tegen zijn oor. ‘Wat denk je nou, dat de vijand zich onder water bevindt?’ snauwde vader.
Snel bracht Hendrick zijn musket terug in positie. De hele reis had hij goed opgelet en net op dat ene moment van zwakte stond vader weer klaar om hem als een kind te berispen. Nog geen ongepaste zucht ontging die man.
‘Als de barbaren aan boord weten te komen, is dat jouw schuld.’
‘Dat zal niet gebeuren, vader. Ik schiet ze allemaal dood.’
‘Mooie praatjes zijn voor huisvrouwen. Hou je kop erbij, anders wordt hij eraf geschoten.’
Met grote passen verdween vader. Hendricks grootspraak verdween nog sneller. Dat hij thuis, in alle rust, moeiteloos een doel kon raken op vijftig passen afstand, betekende hier niets. Hij had immers nog nooit op een levend, bewegend wezen geschoten.
Van vader had hij opdracht gekregen om de rivierzijde te bewaken. Op het open water moest hij de vijand van ver kunnen zien aankomen, terwijl dat bij de dichtbegroeide oever van de Noordrivier met zijn verraderlijke inhammen veel lastiger zou zijn. Die kant moest zijn jongere broer Evert bewaken. Maar na uren turen in schimmige schaduwen wist Hendrick niet meer zo zeker wie van hen de gemakkelijke kant had gekregen. (blz. 11)
Het is 1659 en Hendrick is aan boord van een schip. Ze zijn onderweg vanuit hun Nederlandse kolonie naar Nieuw-Amsterdam om huiden te verkopen. Onderweg wil zijn vader bij een andere Nederlandse kolonie langs. Het is hier veel gevaarlijker dan thuis, want hier zijn indianen. Ze blijven hier een paar dagen. Op een avond wordt er buiten het kamp een groep soldaten aangevallen. Een andere groep, met onder andere Hendricks vader en Hendrick, gaat naar hen op zoek. In het donker vinden ze geen andere soldaten, maar ze komen wel indianen tegen.
Hendrick hapte naar adem. Vier wilden. Ze zouden verscheurd worden! Zijn beenspieren spanden zich voor de vlucht, maar hij hield zichzelf staande. Laffe luis. Hoe wilde hij ooit Hendrick Sterke Beer Pels worden? Kom op!
Het was vier tegen zeven, ze waren met een overmacht. En de wilden hadden hen nog niet opgemerkt, dus ze hadden het voordeel van de verrassing. Gisteren had hij zichzelf te schande gemaakt, nu kreeg hij de kans om het goed te maken. Om zich te bewijzen. Wat zou vader trots zijn als hij een wilde zou doden. Daarmee zou de overwinning van Evert verbleken. Hij had slechts één goed gericht schot nodig.
Ik kan dat, dacht hij. Nu ga ik het enige doen waar ik echt goed in ben: schieten. Voor de wilden wisten wat hun overkwam, moesten ze dood zijn. Allemaal.
Hij wurmde zich door de mannen heen naar voren, tot hij tussen vader en Jacob in stond. Toen zag hij ze, liggend rond het vuur. Ze sliepen! Een gemakkelijkere prooi had hij zich niet kunnen wensen. Bewegingloze doelen op slechts tien passen afstand, die kon hij niet missen. (blz. 42)
Voordat hij beseft wat hij doet heeft Hendrick een schot gelost. De man waarop hij mikte heeft een gaatje in zijn hoofd. Hij heeft een wilde gedood! Hendrick voelt zich geweldig. Bij terugkomst in het dorp is de commandant erg boos. Hij is bang dat er wraakacties zullen komen van de indianen. Ze zullen meer soldaten nodig hebben. Er gaat een delegatie op weg om bij directeur-generaal Stuyvesant om versterking te vragen. Dat wordt geweigerd. Op de terugweg worden ze aangevallen door indianen en gevangengenomen.
Alle gevangenen werden opgehesen en bij elkaar gedreven. Als één man kwamen de wilden in beweging. Ze waren overal, achter hem, naast hem, voor hem. Opgedreven door woest blikkerende ogen en vervaarlijk scherpe wapens liep Hendrick met ze mee. De wilden hielden een behoorlijk tempo aan. Door en door gingen ze, in hetzelfde vaste ritme, alsof ze een trommel hadden die alleen zij konden horen. Geen van hen hijgde of zweette. De enigen die geluid maakten, waren zíj. Zij stampten rond, de grond onder hun voeten vertrappend, terwijl de wilden geen blaadje verkruimelden, geen takje braken, geen grasspriet pletten.
De groep wilden vormde een donker bos om hem heen. Hij had geen idee waar ze heen gingen, niet richting het dorp in ieder geval.
Naast hem kreunde Jacob, hij strompelde meer dan dat hij liep. En zijn wond bloedde nog steeds. Hendrick kon niets voor hem doen en op medelijden zat de herbergier vast niet te wachten, dus hij zweeg.
Ze liepen en liepen. De lucht leek gevuld met dennennaalden die bij iedere ademhaling in zijn longen staken. Door zijn benen stroomden spijkers, hij kon niet veel verder meer.
In een waas zag hij de gezichten van vader en Evert voor zich. Verscholen in het maisveld liepen ze met hem mee. Evert lachte onbevreesd en vader knikte hem vriendelijk toe. Ze moedigden hem aan om door te gaan, om niet op te geven.
Als Jacob het kan volhouden, kan ik het ook, dacht hij en de pijn leek iets minder te worden. (blz. 64)
Wat zullen de indianen met hun gevangenen doen? Zal Hendrick weer snel vrijkomen? Komt zijn vader hem redden?
Luister naar het begin van dit boek…
Of klik hier en ga naar het Youtube-kanaal van IkvindlezenleukMening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de uitgeverij om er een recensie over te schrijven
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, realistisch, romantisch, spannend, vrolijk, zielig
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt?
Nee
Wat vind je van de illustraties? Passen ze bij het verhaal?
n.v.t.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Hendrick
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik wil Hendrick ontmoeten en de indianen uit het dorp waar hij woont
In welke tijd speelt het verhaal zich af?
In het verleden (vroeger)
Waar speelt het verhaal zich af?
Het verhaal speelt zich eerst af in een Nederlands fort in Amerika en later in een indianendorp
Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een fascinerend en spannend verhaal over een Nederlandse jongen die wordt opgenomen door een indianenstam. Het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen