Marie Lu – Legend (2e recensie)

Legend speelt zich af in het Los Angeles van 2130, dat ondergelopen is na een overstroming. De 15-jarige June, telg uit de elite van de Republiek, is een wonderkind. Ze is gehoorzaam en loyaal en wordt dan ook klaargestoomd voor een van de belangrijkste functies in de militaire rangorde van haar land. De eveneens 15-jarige Day, geboren in een sloppenwijk, is de meest gezochte crimineel van de Republiek. Normaal gesproken zouden hun wegen zich nooit kruisen, maar dat gebeurt wel als de broer van June, een belangrijke militair, wordt vermoord en Day de hoofdverdachte is. De overheid opent de jacht op hem. Een ultiem kat-en-muisspel tussen June en Day gaat van start: zij wil haar broers dood wreken, terwijl hij probeert uit handen van de overheid te blijven en intussen ook nog zijn familie wil redden van een mysterieuze epidemie. Maar dan komt June erachter dat de overheid iets met haar broers dood te maken heeft en er alles aan doet om dat verborgen te houden.

Over het boek

Mijn moeder denkt dat ik dood ben.
Dat ben ik dus duidelijk niet, maar het is veiliger als zij denkt van wel.
Minstens twee keer per maand zie ik mijn ‘gezocht’-poster langskomen op de JumboTrons die overal in het centrum van Los Angeles hangen.
Die valt daar nogal uit de toon. Meestal zie je op die schermen allerlei vrolijke dingen: lachende kinderen onder een strakblauwe hemel, toeristen bij de Golden Gate Ruïnes, commercials van de Republiek in felle kleuren. ‘De Koloniën willen ons
land,’ wordt daarin beweerd. ‘Ze willen wat ze zelf niet hebben. Laat uw huis niet veroveren! Steun de goede zaak!’

En dan heb je ook nog mijn strafblad, dat de JumboTrons doet oplichten in alle kleuren van de regenboog:
GEZOCHT DOOR DE REPUBLIEK
DOSSIERNR.   462178-3233  ‘ DAY’
———————————————-
GEZOCHT VOOR DIEFSTAL, GEWELDPLEGING,
BRANDSTICHTING, VERNIELING VAN MILITAIRE
EIGENDOMMEN EN HET VERSTOREN VAN
OORLOGSINSPANNINGEN
200.000 REPUBLIEKSBILJETTEN VOOR
INFORMATIE DIE TOT ARRESTATIE LEIDT
Ze vertonen er elke keer weer een andere foto bij. De ene keer zie je een jongen met een bril en een dikke bos roodbruine krullen. De andere keer een jongen met zwarte ogen en helemaal geen haar. Soms ben ik zwart, soms blank, soms olijfkleurig of bruin of geel of rood of wat ze ook maar kunnen bedenken.
Met andere woorden, de Republiek heeft geen idee hoe ik eruitzie. Ze lijken sowieso niet erg veel over me te weten, behalve dan dat ik jong ben en dat ze mijn vingerafdrukken niet kunnen terugvinden in hun databases. Daarom haten ze me. Daarom ben ik niet de gevaarlijkste crimineel van het land, maar wel de meest gezochte. Ik zet ze voor schut. (blz. 3)

Day is een jongen die op straat leeft. Hij is tegen de regering en probeert ze op allerlei manieren tegen te werken. Daarom woont hij niet meer bij zijn familie. Dat is te gevaarlijk voor hen. Hij heeft af en toe contact met zijn broer John en houdt zijn familie van een afstandje in de gaten.

Er gaan dertig minuten voorbij. Ik durf niet weg te kijken. Ik ben bang dat er zo snel iets gebeurt dat ik het mis als ik met mijn ogen knipper. Mijn vingers tikken ritmisch tegen het heft van mijn mes.
Veertig minuten. Vijftig. Een uur.
‘Er is iets mis,’ fluister ik.
Tess perst haar lippen op elkaar. ‘Dat weet je niet.’
‘Jawel. Waarom duurt het anders zo lang?’
Tess opent haar mond om te antwoorden, maar voor ze iets kan zeggen komen de soldaten in ganzenpas naar buiten, hun gezichten uitdrukkingsloos. De laatste soldaat trekt de deur achter zich dicht en reikt naar iets dat onder zijn riem zit. Plotseling word ik licht in mijn hoofd. Ik weet wat er nu komt.
De soldaat heft zijn arm en sprayt een lange, rode, schuine lijn op onze deur. Dan sprayt hij nog een lijn, en vormt zo een X.
Ik vloek zachtjes en begin me om te draaien. Maar dan doet de soldaat iets onverwachts, iets wat ik nooit eerder heb gezien.
Hij sprayt nog een derde, verticale lijn op mijn moeders deur, die de X in twee helften snijdt. (blz. 11)

June is een meisje uit een rijke familie. Ze woont samen met haar oudere broer Metias in een mooi appartement. June is erg slim en wordt binnen de Republiek gezien als een wonderkind. Er staat haar een mooie toekomst te wachten.

Ik denk niet alleen dat ik slim ben. Ik ben de enige persoon in de hele Republiek die een score van 1500 heeft gehaald bij de Proef. Op mijn twaalfde ben ik naar deze universiteit gestuurd, de beste van het land. Vier jaar eerder dan normaal. Vervolgens heb ik het tweede jaar overgeslagen. Al drie jaar haal ik de hoogste cijfers. Ik ben slim. Kennelijk heb ik wat de Republiek beschouwt als goede genen. En betere genen leveren betere soldaten op en een betere kans om de strijd tegen de Koloniën te winnen, zeggen mijn docenten altijd. En als ik vind dat ik bij de driloefeningen niet genoeg leer over het beklimmen van muren in volle wapenrusting, dan… nou ja, het was niet mijn schuld dat ik me genoodzaakt voelde een gebouw van achttien verdiepingen hoog te beklimmen met een XM-621 geweer op mijn rug. Ik wilde mezelf gewoon verbeteren, in het belang van het land.
Het gerucht gaat dat Day ooit vijf verdiepingen omhoog klom in minder dan acht seconden. Als de meest gezochte crimineel dat flikt, hoe kunnen we hem dan ooit pakken als wij zelf niet net zo snel zijn? En als we zelfs hem niet kunnen pakken, hoe kunnen we dan de oorlog winnen? (blz. 13)

Op een avond wordt Metias, de broer van June, vermoord door Day. Dat blijkt uit het onderzoek van zijn baas, commandant Jameson. June krijgt opdracht om Day op te sporen. Dat wil ze maar al te graag…

Ik zal je opsporen. Ik zal alle straten van Los Angeles afzoeken. Alle straten van de Republiek, als het moet. Ik zal je belazeren en misleiden, liegen, bedriegen en stelen om je te vinden. Je uit je schuilplaats lokken en je opjagen tot je nergens meer heen kunt. Dit beloof ik je: jouw leven is van mij. (blz. 40)

June gaat verkleed als dakloze de straat op. Ze hoopt op die manier in contact te komen met Day. Of er in ieder geval achter te komen waar hij is, zodat ze hem kunnen arresteren. Haar plan lukt. Bij een gevecht in een bar in de arme wijk wordt ze door Day gered.

Day dacht vast dat ik in slaap was gevallen. Maar midden in de nacht zie ik hem opstaan en weggaan, dus volg ik hem. Hij dringt binnen in een quarantainegebied, gaat een huis in met een X met drie lijnen op de deur en komt een paar minuten later weer tevoorschijn.
Meer hoef ik niet te weten.
Ik klim op het dak van een gebouw vlakbij. Daar kruip ik weg in de schaduw van een schoorsteen en zet mijn microfoon aan. Ik ben zo kwaad op mezelf dat mijn stem ervan trilt. Ik heb me laten inpalmen door de laatste persoon ter wereld die ik aardig zou willen vinden. Naar wie ik zou willen verlangen.
Misschien heeft Day Metias niet gedood, zeg ik tegen mezelf. Misschien was het iemand anders.
Mijn hemel – verzin ik nou ook al smoesjes om die jongen te beschermen?
Ik heb me als een idioot aangesteld tegenover de moordenaar van Metias. Hebben de straten van Lake me veranderd in een of andere onnozele meid? Heb ik daarstraks de nagedachtenis van mijn broer beschaamd?
‘Thomas,’ fluister ik. ‘Ik heb hem gevonden.’
Een volle minuut geknetter voordat ik Thomas hoor antwoorden. Als hij dat doet, klinkt hij merkwaardig koel. ‘Kun je dat herhalen, Miss Iparis?’
Ik begin boos te worden. ‘Ik zei dat ik hem gevonden heb. Day. Hij is net bij een huis geweest in een quarantainegebied van Lake, een huis met een drielijnige X op de deur. Op de hoek van Figueroa en Watson.’
‘Weet je het zeker?’ Nu klinkt Thomas wat aandachtiger. ‘Weet je het absoluut zeker?’ (blz. 115)

Day wordt gearresteerd. Hij komt in de gevangenis terecht en wordt dagenlang ondervraagd. Hij wordt ook mishandeld en geslagen. Hij wordt ter dood veroordeeld.

Sinds zijn arrestatie heb ik hier al honderd keer over lopen piekeren. De Day die mijn broer vermoord heeft is een meedogenloze, wrede crimineel. Maar wie is de Day die ik op straat heb leren kennen? Wie is die jongen die zijn eigen veiligheid op het spel zet voor een meisje dat hij niet eens kent? Wie is de Day die zo hevig rouwt om zijn moeder? Zijn broer John, die sprekend op hem lijkt, leek me geen slecht mens, toen ik hem verhoorde in zijn cel. Hij bood zijn leven aan in ruil voor dat van Day, bood een geheime voorraad geld aan voor Edens vrijheid. Hoe kan zo’n gevoelloze crimineel deel zijn van deze familie? De herinnering aan Day, vastgebonden aan zijn stoel, krimpend van de pijn in zijn been, maakt me tegelijk bang en verward. Ik had hem kunnen doden, toen ik hem ondervroeg. Ik had wat kogels in mijn wapen kunnen doen en hem dood kunnen schieten en dan was het voorbij geweest. Maar ik had mijn wapen niet geladen. (blz. 141)

June begint steeds meer te twijfelen aan de dingen die haar verteld worden. Is Day echt zo’n zware crimineel als iedereen om haar heen haar vertelt? Ze besluit zelf op onderzoek uit te gaan…

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed 
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant. Ik vond de tekst op de achterkant leuk. Ik heb deel 3 toegestuurd gekregen van uitgeverij Gottmer, maar ik had de eerste twee delen nog niet gelezen. 
Welke steekwoorden passen bij het boek?
spannend, avontuurlijk, zielig, geheimzinnig
Hoe kom je aan het boek?
Ik kon het boek gratis downloaden via een ander boek van uitgeverij Gottmer
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een leuk stukje uit het boek overtypen
Ik vind het leuk dat het verhaal vertelt wordt vanuit twee personen. Zo zie je verschillende meningen over het leven in de Republiek
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Het verhaal begon wat traag, maar werd gelukkig steeds spannender
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Nee
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit is het eerste deel van een trilogie (serie van 3 boeken).
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen. Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen. Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen 
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan iedereen die op zoek is naar een spannend verhaal dat zich in een realistische toekomst afspeelt