Jessica Khoury – Onsterfelijk (1e recensie)

Pia woont diep verscholen in het Amazonewoud, in een afgesloten wetenschappersdorp. De nederzetting bestaat uit laboratoria, onderzoekers… en Pia. Zij is het product van een experiment, met het doel een mens te creëren die niet kan sterven. Zij is de eerste en tot nu toe de enige, en het lijkt te werken: ze is onkwetsbaar. Maar Pia zit gevangen. Ze heeft geen leeftijdgenoten, ze mag het dorp niet verlaten en ze moet voortdurend allerlei wetenschappelijke tests ondergaan.

Over het verhaal

Ze hebben me verteld dat op de dag dat ik werd geboren oom Paolo me tegen zijn witte laboratoriumjas drukte en fluisterde: ‘Ze is perfect.’ Zestien jaar later zeggen ze dat nog steeds. Elke dag hoor ik het, van de wetenschappers of de bewakers, van mijn moeder of van tante Brigid. Perfect.
Ze zeggen ook andere dingen. Dat er geen anderen zijn zoals ik, althans, nog niet. Dat ik het summum ben van de menselijke soort, een godin geboren uit vergankelijk vlees. ‘Je bent onsterfelijk, Pia, en je bent perfect,’ zeggen ze. (8 van 311)

Pia is bijna 17 jaar en woont haar hele leven al in een afgesloten dorp in het regenwoud in Zuid-Amerika. Pia is nog nooit buiten haar dorp geweest. Pia is geen gewoon meisje. Ze is ontstaan als gevolg van een experiment om onsterfelijke mensen te maken. Ze moet regelmatig testen doen om te laten zien wat ze weet. Op basis hiervan wordt gekeken wanneer Pia als wetenschapper mag meewerken aan het maken van meer onsterfelijke mensen. Tot die tijd mag ze niet weten wat het geheim is van haar onsterfelijkheid.

Ik mag hier niet zakken. Absoluut niet. Van al mijn disciplines zijn de Wickham-testen de belangrijkste. Zij bepalen of ik klaar ben om wetenschapper te zijn. Of ik klaar ben voor de geheimen van mijn eigen bestaan. Als ik eenmaal bewijs dat ik een van hen ben, dan kan mijn echte werk beginnen: anderen zoals ik creëren. En dat is waar het om draait. Ik ben de eerste en de enige van mijn soort, al zestien jaar lang. Er is nu maar één ding dat ik wil en dat is iemand die weet hoe dat voelt. Die weet wat het is om nooit te bloeden. Die weet wat het is om vooruit te kijken en de eeuwigheid te zien.
Die weet wat het is om elke dag gezichten te zien, gezichten waarvan je houdt, gezichten die op een dag zullen ophouden met ademen en beginnen te rotten, terwijl je eigen gezicht hetzelfde blijft omdat de tijd er geen vat op heeft. (12 van 311)

Op de avond van haar 17e verjaardag ziet Pia dat er een gat in het hek zit. Ze is erg nieuwsgierig wat er aan de andere kant van het hek is en kruipt voorzichtig naar de andere kant. Ze staat in het regenwoud.

De jungle heeft me in haar macht. Ik kan me er niet toe brengen om om te keren en terug te gaan. Elk geluid, elke glimp is een zuchtje zoete, frisse lucht. In plaats van dat het regenwoud me verzadigt, zuigt het me leeg en laat het me achter met een honger naar meer. Hoe meer ik zie, hoe meer ik wil. Mijn zenuwen en wilskracht zijn nu sterker, mijn angst is afgenomen. Mijn keuze is gemaakt. Little Cam ligt buiten mijn bereik, dus wat daar ook gebeurt, ik heb er geen vat op. Als ze mijn afwezigheid al hebben ontdekt, dan zij het zo. Oom Paolo kan niet verbieden wat al gebeurd is. (63 van 311)

Ze besluit om de omgeving verder te gaan verkennen. Ze komt op een gegeven moment Eio tegen, een jongen die in een dorpje vlakbij woont. Hij neemt haar mee naar zijn dorp. De mensen zijn blij om haar te zien. Pia heeft nooit geweten dat er meer mensen in het regenwoud woonden. Dat is haar nooit verteld. Aan het einde van de nacht brengt Eio Pia weer naar haar eigen dorp. Ze gaat terug naar haar kamer, zonder dat iemand haar betrapt heeft. Door de kennismaking met Eio begint ze te twijfelen.
Het gat in het hek wordt ontdekt en snel gerepareerd. Pia kan haar dorp niet meer uit.

Ik schud mijn hoofd en probeer mijn gedachten helder te krijgen. Vroeger, voordat dit allemaal begon, zag ik alles helder. Voordat tante Harriet kwam met haar wilde, rode bos haar en haar uitgesproken ideeën. Vóór het gat in de omheining en de jongen aan de andere kant – en zijn gefrustreerde vader. Ik zag alles door de ogen van een wetenschapper. Alles was zwart en wit. Gezond verstand en chaos. Vooruitgang en achteruitgang.
Waar sta ik nu? Is dit vooruitgang of achteruitgang? Kun je dit gezond verstand noemen, om hier ’s nachts in de jungle te staan en de hand vast te houden van een wilde jongen met strepen op zijn gezicht? Natuurlijk niet. Als je al iets kunt zeggen, dan is het dat mijn leven met de dag onverbiddelijk chaotischer wordt. (212 van 311)

Zal het Pia lukken om Eio en zijn dorpsgenoten weer te zien? Zal Pia het geheim van onsterfelijke mensen te weten komen? Zal er ooit een andere onsterfelijke zijn, zodat Pia niet meer alleen is?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Door de korte omschrijving over dit boek leek het mij een leuk boek
Welke steekwoorden passen bij het boek? (bijvoorbeeld grappig, spannend, saai)
Spannend, interessant, leuk
Hoe kom je aan het boek? (bijvoorbeeld van jezelf, van iemand anders, van de bieb)
Dit boek was tijdens de kerstvakantie gratis als e-boek te lezen via de Vakantiebieb-app
Zitten er plaatjes in het boek? Zijn ze belangrijk voor het verhaal of is het meer versiering?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een voorbeeld geven van een leuk stukje uit het boek
Ik vind het leuk dat het verhaal verteld wordt vanuit het gezichtspunt van Pia, een meisje dat door genetische manipulatie is ontstaan
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Geen idee
Wat vond je van de hoofdpersonen in het boek?
Pia is een meisje dat alles gelooft wat haar verteld is in haar leven tot nu toe. Ze heeft geen vergelijkingsmateriaal omdat ze nooit buiten het dorp komt waar ze is gemaakt en opgegroeid. Als ze in contact komt met de plaatselijke bewoners laat ze zien dat ze toch zelf kan nadenken en haar eigen keuzes kan maken. 
Wat wil je nog meer vertellen over het boek?
Ik heb het boek op de iPad gelezen en daardoor zijn de bladzijdenummers anders. Het papieren boek heeft 336 bladzijden en het e-boek 311. 
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemiddeld
Zitten er veel moeilijke woorden in het boek?
Ja, er zitten wel moeilijke woorden in het boek, zoals compound (Engels woord voor leefgemeenschap), kapokbomen (is een tropische boom), menagerie (een dierenverblijf, zoals in een dierentuin), fiool (is een medicijnflesje, naar het Engelse woord vial)
Wil je het boek nog een keer lezen?
Misschien
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan jongeren vanaf 15 jaar