Julie Kagawa – Onsterfelijk (1e recensie)

De zeventienjarige Allison moet zien te overleven in een verwoeste wereld waarin vampiers de macht hebben. Nadat een van haar voedselstrooptochten haar bijna fataal is geworden, laat meestervampier Kanin haar kiezen: sterven of een vampier worden. Ze kiest voor het laatste, en dat brengt weer heel andere problemen met zich mee. Wat het betekent om een vampier te zijn, merkt ze pas echt als ze verliefd wordt op de dappere, loyale – en zéér menselijke – Zeke. Wat zal er gebeuren als hij erachter komt wat ze werkelijk is? Haar hart mag dan niet meer kloppen, maar dat wil niet zeggen dat het niet gebroken kan worden…

Over het verhaal

Ze hingen de ongeregistreerden op in het oude pakhuisdistrict. Het was een openbare executie, dus iedereen ging kijken.
Ik stond achteraan, een naamloos gezicht in de menigte, te dicht bij de galgen om me op mijn gemak te voelen, maar niet in staat mijn blik af te wenden. Het waren er drie deze keer, twee jongens en een meisje. De oudste was ongeveer even oud als ik – zeventien – en mager, met grote angstige ogen en vettig donker haar dat tot op zijn schouders hing. De andere twee waren nog jonger, veertien en vijftien, schatte ik, en broer en zus, afgaande op het identieke vlassige haar. Ik kende hen niet; ze hoorden niet bij mijn groepje. Ze zagen er hetzelfde uit als alle andere ongeregistreerden: mager en haveloos, met ogen die onrustig heen en weer schoten, als dieren in de val. Ik voelde mee met hun wanhoop. Het was voorbij. de val was dichtgeklapt; de jagers hadden hen te pakken, en er was geen uitweg. (blz. 2)

Allison woont in een wereld waar vampieren de baas zijn. Mensen worden gebruikt als slaven en als bloeddonor. Mensen die dat niet willen zorgen dat ze niet geregistreerd staan. Ze verstoppen zich en leven in het geheim.

Het had verschillende voordelen om ongeregistreerd te zijn. Je bestond niet. Je kwam niet voor in hun administratie, was een geest in hun systeem. Omdat je naam niet op de lijsten stond, hoefde je je niet te melden voor de maandelijkse bloedafname, waarbij menselijke vazallen in kraakheldere witte jassen een naald in je ader staken en bloed aftapten, dat vervolgens in doorzichtige zakken in koelboxen werd gelegd en naar de meesters werd gebracht. Als je een paar keer niet op kwam dagen, kreeg je de bewakers achter je aan en dwongen ze je het achterstallige bloed af te staan, ook al bleef er weinig meer van je over dan een leeg omhulsel. De vampiers zorgden er wel voor dat ze hun bloed kregen, hoe dan ook.
Als ongeregistreerde kon je door de kieren van het systeem glippen. Er was geen leiband waar de bloedzuigers aan konden rukken. En aangezien het niet direct een misdrijf was, zou je denken dat iedereen ervoor zou kiezen. Helaas hing er een prijskaartje aan de vrijheid. Geregistreerde mensen kregen voedselbonnen. Ongeregistreerde mensen niet. En aangezien de vampiers al het voedsel in de stad beheerden, was het behoorlijk lastig om aan voldoende eten te komen. (blz. 2)

Allison heeft geen ouders meer. Ze woont met een groepje jongeren in een oude fabriek. Op een dag, als Allison via de geheime tunnels naar het gebied buiten de stad gaat, ontdekt ze in een verlaten huis een voorraad met blikken eten. Een paar dagen later neemt ze haar vrienden mee om deze voorraad op te halen. Maar er gaat iets mis… Het wordt donker en ze worden aangevallen door rabdo’s (een kruising tussen vampieren en mensen). Allison raakt zwaargewond. Ze wordt gevonden door een vampier en die geeft haar een keus.

Hij zuchtte. ‘Of ik verander je in een van ons. Ik kan je leegzuigen tot je bijna sterft en je mijn bloed geven, zodat je na je dood herrijst… als een onsterfelijke. Een vampier. Het zal een ander soort leven zijn, een leven dat je misschien niet wilt leiden. Misschien ga je liever dood met je ziel intact dan dat je voor altijd zonder ziel blijft voortbestaan. maar de keus, en de manier waarop je sterft, is aan jou.’
Ik probeerde tot me door te laten dringen wat de vampier had gezegd. Ik stond op het punt om dood te gaan, en deze vreemdeling bood me een uitweg.
Sterf als een mens, of blijf voortbestaan als een bloedzuiger. Wat ik ook koos, sterven zou ik sowieso, want vampiers wáren dood; ze waren alleen zo brutaal om rond te blijven lopen. Ze waren wandelende lijken die op mensen jaagden om te overleven. Ik haatte de vampiers vanuit het diepst van mijn wezen. Ik haatte álles aan hen – hun stad, hun vazallen, hun onderdrukking van de mens. Ze hadden me alles ontnomen, alles wat belangrijk voor me was. Dat zou ik hen nooit vergeven. (blz. 58)

Zal Allison ervoor kiezen om verder te leven als vampier? Hoe zal haar leven er dan uit gaan zien? Zal ze haar vrienden nog terugzien?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik heb al andere boeken van deze schrijver gelezen
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, romantisch, spannend, verrassend, zielig
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de uitgeverij om er een recensie over te schrijven
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Het is een verhaal over vampieren, maar dan gezien vanuit een meisje dat vampier wordt (en een hekel aan vampieren heeft)
Wat vind je niet leuk aan het boek?
xx
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Ik weet niet of ik vampieren wil ontmoeten
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit is het eerste deel van een serie
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden?
Aan jongeren vanaf een jaar of 15