Mirjam Hildebrand – Voorlopers (1e recensie)

De vijftienjarige Emma voelt zich ‘anders’: ze voelt, hoort en weet meer dan andere mensen. Wanneer de mysterieuze Philana haar vertelt dat Emma’s vader – die ze al ruim twee jaar niet meer heeft gezien – deel uitmaakt van een groep mensen die zich Voorlopers noemen, besluit Emma met haar mee te reizen… Maar eenmaal in het bergdorp in Frankrijk, waar de Voorlopers zich gevestigd hebben, blijkt haar leven nog gecompliceerder te worden. Is Emma zelf ook een Voorloper? Waarom wil haar vader niet dat ze de Voorlopers helpt? Wat is er met de ouders van Philana gebeurd? En wie probeert haar in de val te lokken?

Over het verhaal

Ergens tussen het gebladerte loeren ogen naar me. Ik voel ze prikken. Ze zien meer van mij dan ik wil laten zien. Geconcentreerd scan ik de bomen, die ik zo goed ken. Eiken, met hun dik, volgroen bladerdek. Berken met een schilferige witte schors, die zijn omringd met nog meer stammen en struiken. Alles is zoals het hoort te zijn en toch voelt het anders. Ik sta stil.
Vanuit de verte klinkt een roffelend geluid. Ik kan het niet plaatsen. De wind rukt plotseling hard aan de bomen. Hun takken buigen. Er dwarrelen bladeren op de grond. Flits. Wat was dat? Ik zag iets. Links van mij. Er bewoog iets over de grond, tussen de bomen. Het ging snel en nu is het weg.
Ik kijk op mijn horloge. Ik weet niet wat het bos me wil vertellen, maar ik moet me haasten nu. Madelief wacht bij de bushalte. Te laat komen bij wiskunde betekent nablijven samen met die pestkopen die ook altijd te laat komen. Ik snoer mijn rugzak steviger om mijn schouders en zet aan om te rennen. Opschieten nu. Weg hier.
Daar! Daar was het weer. Iets paars. Mijn hart slaat uit de maat terwijl ik vaart maak. Ik kijk nog een keer om en blijf abrupt staan. Waar ik het paars zag verschijnen en weer verdwijnen staat een meisje! Leunend tegen een boom. (blz. 5)

Het meisje weet hoe Emma heet. Ze wil haar spreken, vanmiddag na schooltijd. Emma is nieuwsgierig en zegt dat ze er zal zijn. De rest van de dag gaat op school snel voorbij. Ze is moe als ze thuis komt. Haar moeder vraagt haar of ze in de tuin komt helpen.

Even later raak ik met mijn voetzolen de aarde. Het mengsel is heerlijk zacht, vochtig en korrelig tegelijk. Ik woel mijn voeten onder de aarde en duw ze wat dieper weg.
Mijn moeder vond me nooit anders. Ook niet toen ik als kleuter per se naar de hand van de overburen toe wilde om het baasje te vertellen dat hij een knobbel in zijn buik had en daarom weigerde te eten. En toen ik op mijn zesde mensen tekende met daaromheen alles waarvan ze hielden in wolkjes afgebeeld, gaf mama me een knuffel. ‘Mijn meisje,’ had ze gezegd. Dat zei ze ook toen ik voor het eerst de bomen wilde ‘voelen’.
‘Krijg je al wat door?’
Ik kijk mijn moeder met een scheef hoofd aan. ‘Mam, kijk niet zo…’ Plotseling vervaagt haar gezicht en verschijnen de bomen. k lijk wel samen te groeien met de stam. De veerkracht van de takken neemt langzaam bezit van mijn spieren. De geur van prille blaadjes geeft me een levendige energie. Bij mijn voeten ontstaan de wortels, die in al hun uitlopers verbonden zijn met elkaar en met andere bomen. Ze doen me denken aan neurale paden van de hersenen en het ruggenmerg. Zo mooi. Ademen, Emma. Vanuit mijn tenen zuig ik zuurstof naar binnen. De lucht is zuiver. Wat heerlijk. De frisse lucht en de vrijheid van de natuur trekken in mijn lichaam. Mijn ogen vullen zich met tranen. Ik duw mijn voeten dieper de aarde in en dan zie ik mijn moeder weer staan.
‘Gaat het?’
Ik knipper mijn tranen weg. ‘Dank je wel, mam. Het was er weer.’ Ik sla mijn armen om haar nek en geef haar een kus op haar wang. En nog eentje op de andere. (blz. 16)

Aan het einde van de middag vertrekt ze met een smoesje naar het bos. Ze is benieuwd wat dat meisje haar te vertellen heeft. Het meisje heet Philana en zegt dat ze de vader van Emma kent. Die woont al een paar jaar in een dorpje in Frankrijk. Maar dat blijkt geen gewoon dorp te zijn.

‘Precursor is er voor mensen zoals jij en ik.’
Ik kijk naar haar verschijning en zie weinig overeenkomsten. Toch weet ik wat ze bedoelt.
‘Wij zijn Voorlopers,’ zegt ze op gedempte toon.
‘Wat?’
‘Kinderen van de toekomst. We lopen voor op de evolutie.’
Ik frons mijn wenkbrauwen. ‘Wat een idiote theorie.’
Ze kijkt me zwijgend aan.
‘Ja, wie heeft dat nou weer bedacht?’
‘Heb je weleens dat je dingen al weet voordat ze gebeuren? Dat je voelt wat een ander voelt? En dat je dingen onthoudt zonder dat je er moeite voor hoeft te doen?’
Ik denk aan de pijn van klasgenoten, mijn familieleden en zelfs mensen op straat. Aan de ‘filmpjes’ die ik soms zie en de kennis die ik te snel oppik en niet gemakkelijk vergeet.
Ik staar haar aan en weet even niet wat ik moet zeggen.
‘Het is allemaal onderbouwd door onze onderzoekers.’
‘Voorlopers…’
‘Wat jij voelt en waarneemt is nu nog speciaal, maar de latere mens zal dit ook kunnen. Zover is het nog niet; het is een langzaam proces.’
Ik schud mijn hoofd. Alsof ik de informatie dan op de juiste plek kan krijgen. ‘Dit is raar.’ (blz. 23)

Emma doet haar best om het te snappen. Is het waar wat Philana zegt of heeft ze teveel fantasie. Philana vraagt haar om de volgende dag met haar mee te gaan naar Frankrijk, zodat ze zelf kan zien hoe het in Precursor gaat. Gaat Emma met haar mee? Wat zal ze haar moeder vertellen? Wat zal haar te wachten staan in Precursor? Zal haar vader blij zijn haar te zien?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
gekregen van de uitgeverij om er een recensie over te schrijven
Wat vind je van het boek?
★★★☆☆
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, geheimzinnig, romantisch, spannend, verrassend
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik heb het boek van de uitgeverij gekregen
Waar gaat het verhaal over?
Zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
Emma
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik wil Emma ontmoeten en het dorp in Frankrijk zien waar de Precursors wonen
In welke periode speelt het verhaal zich af?
In het heden
Waar speelt het verhaal zich af?
Het begin van het verhaal speelt zich in Nederland af. Daarna gaat het verhaal naar een dorpje in de bergen van Frankrijk
Waarom moeten anderen dit boek lezen?
Het is een spannend verhaal over gewone mensen met bijzondere krachten. Het einde is spannend en zorgt ervoor dat ik benieuwd ben hoe het verhaal verder gaat. 
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Ik vind het verhaal een beetje te zweverig. Het verhaal doet me een beetje denken aan het boek ‘De celestijnse belofte’
Wil je meer boeken van deze schrijver lezen?
Weet ik nog niet