Jenny Han – Aan alle jongens van wie ik hield (1e recensie)
Elke keer dat Lara Jean verliefd is en het draait weer op niks uit, schrijft ze een brief aan de desbetreffende jongen om de periode af te sluiten. Ze stort haar hart uit, adresseert de envelop, doet hem dicht… en stopt de brief in een doos die ze bewaart onder haar bed. Totdat op een dag de doos weg is, en alle brieven ook. Ze blijken te zijn gepost, inclusief de laatste, die gericht was aan Josh, het vriendje van haar oudere zus.
Over het verhaal
Ik vind het fijn om dingen te redden. Geen belangrijke dingen zoals walvissen, mensen of het milieu. Maar gekke dingen. Zoals klokjes van porselein, van het soort dat je in souvenirwinkeltjes kunt krijgen. Of koekvormpjes die je nooit gaat gebruiken, want wie wil er nou koekjes in de vorm van een voet? Haarlinten. Liefdesbrieven. Van alle dingen die ik heb gered en dus bewaar zou je kunnen zeggen dat ik het allermeest prijs stel op mijn liefdesbrieven.
Die brieven bewaar ik in een gelige hoedendoos die mijn moeder een keer in een tweedehandswinkeltje voor me heeft gekocht. Het zijn geen liefdesbrieven die iemand anders naar mij heeft gestuurd; dat soort brieven heb ik niet. Het zijn brieven die ik zelf heb geschreven. Voor iedere jongen van wie ik ooit heb gehouden, en dat zijn er vijf.
Als ik schrijf, leg ik er mijn hart en ziel in. Ik schrijf met de gedachte dat hij het toch nooit zal lezen. Omdat dat nooit zal gebeuren. Elke geheime gedachte, elke voorzichtige opmerking, alles wat ik vanbinnen oppot, dat alles komt terecht in de brief. En als ik klaar ben, stop ik de brief in een envelop, schrijf ik het adres erop en vervolgens stop ik hem in mijn hoedendoos. (blz. 7)
Een van de jongens waar Lara Jean een brief over schreef is Josh, haar buurjongen. Ze was verliefd op hem totdat haar zus Margot haar vertelde dat ze verliefd op Josh was. En Josh verliefd op haar. Het is alweer twee jaar geleden dat ze een stelletje werden. Maar nu is Margot vertrokken naar Europa, naar Schotland om te studeren. Lara Jean en Josh trekken nu met elkaar op, in plaats van met z’n drieën. Lara Jean merkt dat ze Josh eigenlijk nog steeds leuk vindt.
Ik dacht dat ik over hem heen was.
De brief die ik schreef waarin ik voorgoed afscheid had genomen, die meende ik echt, ik zweer het. Het was niet eens zo moeilijk om te doen. Niet zolang ik dacht aan Margot en hoeveel zij om hem gaf. Hoeveel ze van hem hield. En hoe kon ik haar zo’n eerste liefde ontnemen? Margot had heel veel voor ons moeten opgeven. Ze had Kitty en mij altijd op de eerste plaats gezet, voor ze aan zichzelf dacht. En door Josh los te laten, kon ik eindelijk iets terugdoen.
Maar nu, nu ik hier in mijn eentje in de woonkamer zit en Margot zo ver weg is en Josh hiernaast is, kan ik alleen maar aan hem denken. Josh Sanderson, ik vond jou het eerst leuk, dus eigenlijk zou je van mij moeten zijn. En als je mijn vriendje was geweest, had ik je gewoon in mijn koffer gepropt en met me meegenomen. Of nee, weet je wat, ik was gewoon hier gebleven. Ik was nooit bij je weggegaan. Nooit en te nimmer. (blz. 57)
Lara Jean vindt het moeilijk om met Josh om te gaan alsof hij alleen maar een goede vriend is. En dan wordt haar leven nog ingewikkelder. De hoedendoos is verdwenen. Lara Jean is bang dat iemand de brieven heeft gevonden. Dan komt Peter Kavinsky, een klasgenoot, naar toe en hij is woedend.
Nog steeds zacht, maar duidelijk woedend, zegt hij: ‘Ik neem niet altijd het laatste stuk pizza.’
‘Waar heb je het over?’
‘Dat zei je. In je brief. Dat ik egoïstisch ben en meisjes opzadel met soa’s. Weet je nog?’
‘Welke brief? Ik heb je geen brief geschreven!’
Wacht even. Ja, dat heb ik wel gedaan. Ik heb een brief aan hem geschreven, echt al duizend jaar geleden. Maar over die brief heeft hij het niet. Dat kan niet.
‘Jawel. Hij was aan mij gericht en kwam van jou.’
O god… Nee, dit is niet waar. Dit gebeurt niet echt. Ik droom. Ik ben in mijn kamer en ik droom, ik droom van Peter Kavinsky die me woedend aankijkt. Ik doe mijn ogen dicht. Droom ik? Is dit echt?
‘Lara Jean?’
Ik doe mijn ogen open. Ik droom niet, dit is echt. Dit is een nachtmerrie. Peter Kavinsky heeft mijn brief in zijn hand. Het is mijn handschrift, het is mijn envelop, het is allemaal van mij. ‘Hoe… Hoe kom je daaraan?’ (blz. 64)
Heeft alleen Peter een brief ontvangen of ook de andere jongens aan wie Lara Jean een brief heeft geschreven? Wie heeft de brief op de post gedaan? Lara Jean zou het liefst in de grond zakken. Wat moet ze nu doen?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, ik heb het boek gelezen om me voor te bereiden op het bezoek van Jenny Han aan boekhandel Donner
Welke steekwoorden passen bij het boek?
romantisch, verrassend, vrolijk, zielig
Staan er tekeningen in het boek? Door wie zijn ze gemaakt? Vind je de tekeningen mooi? Passen de tekeningen bij het verhaal?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Ik vind het bijzonder dat Lara Jean brieven heeft geschreven aan de jongens op wie ze verliefd was
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Dat de brieven stiekem door iemand opgestuurd zijn
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Ik wil Lara Jean ontmoeten
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit is het eerste deel in een serie
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor jongeren vanaf 12 jaar die houden van romantische en grappige verhalen