
Het is ondertussen vier maanden geleden dat alle volwassenen en kinderen van vijftien jaar en ouder verdwenen zijn. Het leven in de FAKZ wordt steeds harder en grimmiger. De kinderen hebben een stadsraad opgericht, maar Sam baalt er behoorlijk van dat hij nu iedere beslissing aan hen moet voorleggen. Hij vertelt hen dan ook niets over Orsay, die beweert dat ze dromen kan opvangen van de volwassenen aan de andere kant van de muur. Veel kinderen geloven haar, maar wie zegt dat haar visioenen kloppen?

Over het verhaal
Schunnige graffiti.
Ingegooide ruiten.
Het logo van de Mensenclub, met waarschuwende teksten ernaast dat de freaks moesten oprotten.
Een eind verderop in de straat, zo ver weg dat Sam geen zin had om erachteraan te gaan, een stel kinderen van een jaar of tien, misschien nog niet eens. Nauwelijks zichtbaar in het nepmaanlicht. Silhouetten. Kinderen die een fles aan elkaar doorgaven en wankelend grote slokken namen.
Hiermee begint Leugens, het derde deel uit de Gone-serie. Het is vier maanden geleden dat de volwassenen van het ene op het andere moment verdwenen uit Perdido Beach. En sinds die tijd probeert Sam ervoor te zorgen dat het leven voor de kinderen enigszins normaal verloopt. Sam wil helemaal niet de held zijn, maar hij is in die rol terechtgekomen.
Dat hadden de kinderen nodig. Ze moesten zien dat er nog steeds iemand was die hen zou beschermen. En die iemand was hij.
Hij had zich tegen die rol verzet, maar op de een of andere manier kwam hij er niet onderuit. En hij was vastbesloten om zich er nu ook echt naar te gedragen. Elke keer dat hij even verslapte, als hij zijn aandacht er even niet bij had, een ander leven probeerde te leiden, gebeurde er iets verschrikkelijks. (blz. 12)
De sfeer in Perdido Beach wordt steeds grimmiger. Zil, een van de jongens die geen bijzondere krachten heeft, is andere kinderen aan het opjutten. Hij beweert dat de freaks, de kinderen met bijzondere krachten, veel beter voor zichzelf zorgen dan voor de andere kinderen. Dat dit niet waar is, geloven zijn aanhangers niet.
Caine, de broer van Sam, is de leider van een groep leerlingen die allemaal afkomstig zijn van Coates Academy, een kostschool. Dit groepje kinderen woont in de schoolgebouwen, wil niet samenwerken met Sam, en heeft daardoor nauwelijks te eten.
Ze waren hem een been komen brengen. Een kuit, om precies te zijn. Caine was immers nog altijd de leider van de steeds kleiner wordende troep Coatesleerlingen. Ze waren nog maar met z’n vijftienen, nu Panda dood was. (blz. 36)
In dit boek komt een nieuwe verhaallijn, die van de ouders buiten de FAKZ. Connie, de moeder van Sam en Caine, is een van de ouders die vlakbij de FAKZ is gaan wonen, zodat ze snel op de hoogte is van veranderingen.
De Afwijking van Perdido Beach, noemden ze het op het nieuws. De Afwijking. Of de Koepel.
Niet de FAKZ. Ook al wisten ze dat de kinderen binnen de Afwijking het wel zo noemden.
De ouders, de familieleden en alle andere pelgrims die in een speciale ‘kijkruimte’ aan de zuidkant van de Koepel bijeenkwamen, noemden het meestal ‘de vissenkom’. Of soms gewoon ‘de kom’. Want dat was het voor de mensen die daar in tenten en slaapzakken bivakkeerden en over hun kinderen aan de andere kant ‘droomden’: een vissenkom. Zij hadden een vaag beeld van wat zich in de kom afspeelde, maar de visjes, hun kinderen, hadden geen idee wat van wat er in de grote buitenwereld gebeurde. (blz. 101)
De kinderen hebben een stadsraad opgericht, maar Sam baalt er behoorlijk van dat hij nu iedere beslissing aan hen moet voorleggen. Hij vertelt hen dan ook niets over Orsay, die beweert dat ze dromen kan opvangen van de volwassenen aan de andere kant van de muur. Veel kinderen geloven haar, maar wie zegt dat haar visioenen kloppen?
Maar toen was de Profetes in hun dromen aan hen verschenen.
Op een nacht had Connie Temple een huiveringwekkende, ongelooflijke droom. Ze had nog nooit zo’n gedetailleerde droom gehad. Het was angstaanjagend. Hij benam haar de adem, zo intens was hij. Er zat een meisje in die droom.
Het meisje praatte tegen haar. Het is een droom, had het meisje gezegd.
Ja, het is maar een droom, had Connie geantwoord.
Het is niet ‘maar’ een droom. Je moet nooit zeggen dat het ‘maar’ een droom is, had het meisje haar verbeterd. Een droom is een opening naar een andere werkelijkheid.
Wie ben jij? had Connie gevraagd.
Ik heet Orsay. Ik ken uw zoon.
Connie had op het punt gestaan om Welke van de twee? te vragen, maar had intuitief haar mond gehouden. Het meisje zag er niet gevaarlijk uit. Ze zag eruit alsof ze honger had.
Heb je een boodschap voor Sam? vroeg het meisje.
Ja, zei Connie. Zeg dat hij hen moet laten gaan. Hij moet hen laten gaan. Hij moet hen de rode zonsondergang in laten gaan. (blz. 103)
Ook zwijgt Sam over andere vreemde dingen die gebeuren. Al snel ontstaan er allerlei geruchten. Wie spreekt nu eigenlijk de waarheid? Als Sam en Astrid ruzie krijgen, weten de kinderen al helemaal niet meer wie ze kunnen vertrouwen. Het wordt te veel voor Sam. Hij rent weg, juist als de groep kinderen onder leiding van Zil de stad in brand zet. In de chaos die ontstaat, verliest ook de Astrid de controle. Wat moet er worden van de kinderen in de fakz als zelfs de twee sterkste personen het niet meer zien zitten?
‘Ben je klaar om te doen wat er gedaan moet worden?’
‘Wat moet er gedaan worden?’ vroeg Zil.
‘Er moet gemoord worden,’ zei Nerezza. ‘Er moeten kinderen vermoord worden. Een brand alleen is niet genoeg. Het vuur moet gevoed worden door hun lichamen.’
‘Alleen die van de freaks,’ zei Zil.
Nerezza lachte. ‘Je mag jezelf alles wijsmaken, als jij daar gelukkig van wordt,’ zei ze. ‘Het spel draait om chaos en vernietiging, Zil. Speel om te winnen.’ (blz. 322)
Welke groep zal de macht over Perdido Beach krijgen? Heeft Orsay gelijk met haar voorspellingen? Komen de kinderen eindelijk vrij uit de FAKZ?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★★ – geweldig
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik de eerste twee delen van de serie Gone erg goed vond. Ik wil dus weten hoe het verhaal verder gaat.
Welke steekwoorden passen bij het boek? (bijvoorbeeld grappig, spannend, saai)
Spannend, verrassend, zielig
Hoe kom je aan het boek? (bijvoorbeeld van jezelf, van iemand anders, van de bieb)
Geleend van de bieb
Zitten er plaatjes in het boek? Zijn ze belangrijk voor het verhaal of is het meer versiering?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek? Je kunt bijvoorbeeld een voorbeeld geven van een leuk stukje uit het boek
Het is een hele spannende serie en met elk boek wordt het spannender. Ik ben ontzettend benieuwd hoe het verhaal verder gaat
Wat vond je van de hoofdpersonen in het boek?
Alle personen uit het verhaal komen levensecht over en dat zorgt ervoor dat je met ze mee gaat leven. Niet elk personage is even sympathiek, sommigen zijn juist doodeng.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk om te lezen?
Gemakkelijk
Zitten er veel moeilijke woorden in het boek?
Nee
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ja
Aan wie zou je dit boek aanraden? (bijvoorbeeld kinderen van jouw leeftijd, jonger, ouder, jongens, meisjes)
Aan jongeren vanaf 15 jaar die houden van een spannende serie en die wel tegen wat gore details kunnen in het verhaal