Ilja Gort – Godendrank (1e recensie)

Met veel humor beschrijft Gort de avonturen van dromer Abel en zijn nuchtere vrouw Angela die hun winkeltje in de Amsterdamse Jordaan verkopen om een wijnboerderij in Zuid-Frankrijk te beginnen. Ze worden getroffen door bizarre tegenslagen en Abel besluit wiet te gaan telen om zijn wijn te voorzien van een scheut geestverruiming. Daarmee kruisen ze het pad van lieden die het niet zo nauw nemen met de wet, hetgeen leidt tot hilarische gebeurtenissen en een spetterende ontknoping.

Over het verhaal

Met een driftige ruk van zijn hoofd wierp Abel zijn lange haar naar achteren en probeerde verbeten het etiket van een plastic aardbeienverpakking te peuteren. Omdat hij de gewoonte had op zijn nagels te bijten, lukte dat slecht. Even sloot hij zijn ogen. Hier sta ik, Abel Jongbloed, eenenvijftig jaar, beleidsmedewerker van de Stichting Zwerfvuil, kostbare minuten van mijn leven te verspillen. Aan niks! En waarom? Maar hij zette door en uiteindelijk scheurde het etiketje los. Met een triomfantelijk gegrom gooide hij het papiertje in de papierdoos en het bakje in de plasticdoos, zette het koffieapparaat aan en greep een pak havermelk uit de ijskast.
Buiten klonk het geluid van een fiets die tegen het raam van zijn etalage werd gezet. Fronsend keek hij op, klaar om de aso te verjagen die het waagde zijn ‘Geen Fietsen’-sticker te negeren, maar het was Ezra, zijn dochter. Haar zwarte krullen in slierten om haar hoofd, natgeregende brillenglazen, geen make-up. Terwijl ze haar jas uittrok, wangkuste ze hem.
‘Hoi, pap.’
Voor het raam van zijn winkeltje, tussen de bakken tweedehands lp’s en cd’s, dronken ze een cappuccino. Enthousiast vertelde Ezra over de studiekeuzedag aan de UvA waar ze net vandaan kwam. Creatieve mediastudies in alle soorten en maten, de een nog leuker dan de ander! Geconcentreerd stak Abel een verse joint aan. Terwijl hij genietend de rook uitblies, keek hij door de etalageruit naar buiten. Donkere schimmen worstelden zich voorovergebogen door de regen, hun paraplu’s schuin omhoog tegen de wind. Hij deed alsof hij luisterde en liet af en toe een instemmend gebrom horen. Pas toen ze hem de marketingwaarde van de sociale media wilde gaan uitleggen, reageerde hij.
‘Luister nou, schat, die Facebookshit en zo, dat is history.’ Ondanks dat hij nadrukkelijk articuleerde, klonk zijn Amsterdamse accent er onmiskenbaar in door. Met de ietwat neuzige stem die hij altijd gebruikte wanneer hij zich zeker van zijn zaak wist, ging hij door: ‘Sociale geografie. Dat is het helemaal, weetjewel.’ Hij gooide zijn lange haar naar achteren. ‘Dat is het vak van de toekomst. Groepen mensen indelen. Waar laat je ze wonen? Hoe richt je een stad in, weetjewel? Superuitdaging! En met die overbevolking zit je nooit zonder werk!’
Hij rondde dit loopbaanadvies af met een flinke hijs van zijn joint en hield de rook een tijdje vast in zijn longen. Toen blies hij de pluim geestverruimend rookgenot uit en besloot: ‘Echt wat voor jou!’ (blz. 5)

Abel heeft een tweedehands winkel in lp’s en cd’s. Maar hij heeft een droom. Hij wil wijnboer worden in Frankrijk. elke avond zoekt hij op internet naar een leuke wijnboerderij. Zijn vrouw Angela is minder enthousiast over dit plan. Uiteindelijk stemt Angela toe dat Abel in Frankrijk gaat kijken voor een wijnboerderij. Ze regelt via een plaatselijke makelaar bezichtingen voor hem. Abel bezoekt de ene na het andere boerderij, maar het valt hem tegen.

Het beeld dat zich ontrolde toen hij in zijn campertje onder de poort door reed, trof hem als een trap in zijn maag van een ezel. Amor maakte snel gebruik van zijn verwarring en schoot een pijl recht in zijn hart. Abel zakte achterover in zijn stoel en hij wist het. Zoals een vrouw weet dat ze zwanger is, wist Abel: dit is het. Dit is mijn wijnchateau. Hiervoor ben ik bereid alles op te geven. Hiervoor ben ik geboren en misschien wel bereid om voor te sterven. (blz. 24)

Abel kan niet wachten om Angela te bellen. Hij is dolenthousiast. Hij steekt Angela aan met zijn enthousiasme. Een paar weken later vertellen ze hun dochters dat ze naar Frankrijk gaan verhuizen. En niet veel later pakken ze hun spullen in en vertrekken ze…

De krekels in de pijnbomen tjirpten alsof ze aan een wedstrijd meededen, maar Abel hoorde het niet. Voorovergebogen stond hij voor het gesloten hek van de Mas des Anges en probeerde uit te vogelen welke sleutel van de sleutelbos op het slot paste, gehinderd door zijn lange haar dat steeds voor zijn ogen viel en dat hij met een ruk van zijn hoofd weer opzijwierp.
Angela stond naast hem en keek in ademloze bewondering door de tralies. ‘Wauw, Aab…’ fluisterde ze. ‘Wat is het mooi!’
Abel gromde en concentreerde zich op het slot.
‘Kijk daar!’ Ze wees omhoog naar de boog boven haar hoofd. In de bemoste stenen waren vaag gebeitelde letters zichtbaar.
‘Mas des Anges,’ las ze zacht. ‘Oooo, lieverd… Knijp me. Is dit echt van ons? Of droom ik?’
Zonder op te kijken stak Abel zijn hand uit, kneep zijn vrouw even in haar dij en grinnikte: ‘Dit is helemaal van ons, Poekie. Ha, dit is hem!’ De sleutel gleed in het slot en na een stevige duw draaide de poort knarsend open.
‘Welkom in ons nieuwe leven!’ riep Abel. ‘Kom,’ hij greep haar hand. ‘Dit is een magic moment, Poekie! Dit moeten we beleven.’ Hand in hand liepen ze, of beter gezegd, schreden ze onder de poort door.
Het is net of we opnieuw trouwen, dacht Angela. Ze wilde er een opmerking over maken toen haar blik werd getrokken door een leeg bloemperk. En nog een. En nog een. Overal waar ze keek gaapte leegte.
‘Aab!’ riep ze geschrokken. ‘Die bloemen…’
‘Hè? Wat de fuck…’
‘Alle bloemen zijn weg!’
Abel beende naar het terras, waar zwarte cirkels de plaats aangaven waar eerder met lavendel gevulde terracotta tuinvazen voor een Provençaalse ambiance hadden gezorgd.
‘Hier stonden die grote potten!’ Hij keek om zich heen.
Alle bloemen en planten waren zorgvuldig verwijderd, soms met pot en al, soms uitgegraven, een slordige hoop aarde achterlatend.
‘Godverdegodver…’ Zoekend naar de juiste sleutel aan de bos liep hij naar de voordeur. Toen hij hem opende bleef hij als aan de grond genageld staan.(blz. 36)

De vorige eigenaren blijken alles wat ze konden meegenomen te hebben. Het enige wat er over is is het gebouw. Een paar dagen later komen hun spullen uit Nederland aan en wordt het toch een beetje hun eigen huis. Abel en Angela genieten van het mooie weer en het leven. Een paar maanden later gaat Abel met een fles van zijn eerste eigen wijn naar Nederland. Hij wil de wijn door zijn favoriete wijnverkoper laten proeven. Hij is ervan overtuigd dat hij heerlijke wijn heeft gemaakt. Maar dat valt tegen… Teleurgesteld neemt hij het vliegtuig terug naar Frankrijk.

Plotseling viel zijn oog op een artikel over een Amerikaans wijnbedrijf. Zijn pupillen verwijdden zich en met toenemende opwinding las hij over de Renegate Winery in Californië. De wijnmaker daar produceerde een zogenaamde Weed wine. Een wijn van zinfandeldruiven die hij aanlengde met wietolie. Koortsachtig spelde Abel elk woord. “De complexiteit van de geuren en smaken van cannabis en wijn zijn uniek in de natuur. Het samenbrengen van deze twee magistrale componenten, leidde tot een nieuwe smaaksensatie die in Amerika momenteel een enorme hype is. Goedkoop zijn deze wietwijnen echter niet, ze gaan over de toonbank voor bedragen van rond de zeventig dollar per fles.”
Terwijl de Boeing 737 zich langzaam boven de wolken verhief, landde in Abels hoofd een idee dat uitblonk door zijn eenvoud. (blz. 91)

Weer terug op de wijnboerderij overtuigt Abel Angela van zijn nieuwe plan. Hij bestelt diezelfde avond zaadjes voor wietplanten. Zal dit plan zorgen voor goede wijn?

Voorleesfragment

Bij dit boek is een voorleesfragment gemaakt. Klik op het plaatje hieronder om het begin van het boek te horen.
Of klik hier om naar mijn YouTube-kanaal te gaan.

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
recensie-exemplaar gekregen van de uitgeverij
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
geheimzinnig, grappig, realistisch, spannend, verrassend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
nee
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Abel, die samen met zijn vrouw naar Frankrijk verhuist om wijnboer te worden
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
Ik wil niemand ontmoeten, maar ik ben wel benieuwd naar de wijnboerderij van Abel en zijn vrouw
Waar speelt het verhaal zich af?
het verhaal speelt zich voornamelijk af rond de wijnboerderij in Frankrijk
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het is een grappig verhaal over mensen die naar Frankrijk verhuizen met het romantische idee om wijnboer te worden. Een soort ‘Ik vertrek’-verhaal
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
weet ik niet
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
nee
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
voor iedereen die houdt van een grappig en ontspannend verhaal
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet