Nicci French – Blauwe maandag (2e recensie)
Frieda Klein is psychoanalytica. Ze leeft een strak georganiseerd leven, dat vooral gericht is op het helpen van anderen. Niet alleen haar patiënten, maar ook haar familie en vrienden kunnen altijd op haar rekenen. ’s Avonds trekt ze zich terug in haar huis, waar ze maar weinig mensen binnenlaat. De onrust in haar hoofd probeert ze te verdrijven met lange nachtelijke wandelingen door haar geliefde Londen. Frieda is ervan overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Maar als een van haar patiënten vertelt dat hij ervan droomt een kind te hebben, met rood haar en sproeten, en kort daarna een jongetje verdwijnt dat aan die omschrijving voldoet, wordt Frieda geconfronteerd met de onbeheersbare werkelijkheid die zij altijd angstvallig buiten de deur heeft weten te houden. Kan Frieda’s kennis van de menselijke geest de recherche helpen bij het opsporen en ontmaskeren van de dader? Wat is het verband met een ontvoeringszaak van tweeëntwintig jaar eerder? En zal het jongetje levend worden teruggevonden?
Over het verhaal
Er waren in deze stad veel spoken. Ze moest uitkijken. Ze lette erop dat ze niet op de voegen tussen de stoeptegels stapte, en hinkelend en springend zette ze har in versleten rijglaarsjes gestoken voeten telkens midden op de tegels. Het hinkelen ging haar goed af. Zolang als ze zich kon herinneren deed ze het op weg naar school en terug naar huis al, eerst rukkend en trekkend aan de hand van haar moeder, springend van de ene veilige plek naar de volgende, en later alleen. Niet op de voegen stappen, want anders… Misschien was ze eigenlijk te oud voor dit spelletje, want ze was al negen en over een paar weken werd ze tien, vlak voor de zomervakantie. Toch bleef ze het doen, uit gewoonte voornamelijk, maar ook vanwege een vage ongerustheid om wat er zou kunnen gebeuren als ze ermee ophield.
Hier kwam een lastig stukje – de stoeptegels waren gebarsten en vormden een grillig mozaïek. Ze wist het te overbruggen door met een teen op het kleine eilandje tussen de barsten te stappen. Haar vlechten sloegen tegen haar gloeiende wangen, en haar schooltas, zwaar van alle boeken en haar half leeggegeten broodtrommeltje, stootte tegen haar heup. Ze hoorde Joanna achter zich aan komen. ze draaide zich niet om. Haar zusje liep altijd achter haar aan en viel haar altijd lastig. Nu zat ze weer te jammeren: ‘Rosie! Rosie, wacht op mij!’ (blz. 9)
Rosie is onderweg naar huis. Ze moet onderweg op haar zusje letten, maar daar heeft ze weinig zin in. Ze gaat een winkel in om snoep te kopen. Als ze weer naar buiten komt ziet ze haar zusje nergens. Rosie gaat naar huis, want ze denkt dat haar zusje zonder haar naar huis is gegaan. Maar thuis blijkt Joanna er niet te zijn. Waar is ze gebleven?
Tweeëntwintig jaar later gaat het verhaal verder met psycholoog Frieda Klein. Ze wordt door een vriend gevraagd om een cliënt over te nemen. Deze man vertelt over zijn huwelijksproblemen en dat hij droomt over een jongetje met rood haar. Niet al te lang na dit gesprek wordt er een jongetje met rood haar ontvoert. Heeft deze man dat gedaan? Is er verband met de verdwijning van Joanna van tweeëntwintig jaar geleden?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bibliotheek
Wat vind je van het boek?
★★☆☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
geheimzinnig, saai
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
nee
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Frieda Klein
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
nee
Waar speelt het verhaal zich af?
het verhaal speelt zich af in Londen
Wat vind je leuk aan dit boek?
ik vind het leuk dat het verhaal zich afspeelt in Londen
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
ik vind het niet leuk dat het verhaal zo traag is
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
ik heb het boek als luisterboek gelezen
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
voor iedereen die houdt van detectiveverhalen
Wil je het boek nog een keer lezen?
Nee, ik wil het boek niet nog een keer lezen