Endre Lund Eriksen – De zomer waarin mijn vader homo werd (1e recensie)

De dertienjarige Arvid is met zijn vader op vakantie in een gehucht. De enige andere gasten zijn Indiane en haar macho homo-vader. Arvid houdt een dagboek bij als uitlaatklep voor het noodlot dat hem dreigt te treffen: dat zijn vader een stel lijkt te worden met de vader van Indiane. Niet het idee dat zijn vader homo zou zijn, maar dat hij zo verandert, doet Arvids wereld op zijn grondvesten schudden. Dan ontluikt er ook een liefde tussen de onhandige Arvid en de wereldwijzere Indiane. Wanneer Arvids vriend komt logeren en Indiane inpalmt, vlucht Arvid. Thuis kunnen hij en zijn vader hun draai echter niet meer vinden. Ze gaan terug: naar Indiane, die nog steeds een zwak koestert voor Arvid, en naar de mannenliefde…

Over het boek

Het is een fantastische zomer geweest, ook al zijn onze vaders homo geworden. Het was zo warm dat we bijna elke dag konden zwemmen. Er zaten massa’s vis in onze kolk, en sommige forellen waren zelfs zo groot dat we ze hielden en niet terug in het water gooiden zoals we anders doen. (We gaven ze aan de kat van Lisbeth, zodat onze vaders ze niet zouden bakken, want dan gaat het zo goor ruiken.) We hebben wilde frambozen gegeten en aardbeien gesnaaid bij Dieter. We zijn vaak naar Højemåsen, de Hogemeeuw, gegaan. Dat is het hoogste punt hier. Daar zaten we dan maar wat te zitten en keken uit over het dal, Nordfjordbotn, zonder dat een van ons iets zei.
Even voorstellen. Wij, die dit schrijven, zijn: Indiane, twaalf jaar, en Arvidsjaur, dertien jaar. We zijn geen stelletje. (En ook al schrijven we dit in het gastenboek van de buiten-wc, we zitten niet samen op de wc, mocht je dat soms denken. We zitten hier gewoon, ieder op onze eigen wc-deksel, om ergens te kunnen zijn nu het regent. In de caravan kunnen we in elk geval niet terecht, want daar zijn onze vaders, en wat zij daar doen, daar willen we liever niet aan denken – en al helemaal niet naar kijken!)
Vriendelijke groet, Arvidsjaur (secretaris) en Indiane (blz. 5)

Arvid is met zijn vader op vakantie in het noorden van Noorwegen. Normaal gesproken gingen ze altijd naar het zuiden, naar een hotel met zwembad. Maar zijn ouders zijn uit elkaar en daardoor heeft zijn vader geen geld voor een dure vakantie. Ze hebben een caravan geleend en zijn naar het noorden gereden. Hier ontmoeten ze Roger Berg en zijn dochter Indiane.

Volgens Indiane kan iedereen het worden. Homo dus. Alles is in dat geval háár schuld. Zij heeft haar vader meegesleurd naar onze caravan. Met de hond op sleeptouw.
Ze kwamen langs op de dag na dat gedoe in de waterval. Ik lag binnen in de caravan te sms-en met Frank, die in Bulgarije was en heerlijke dagen beleefde in een short bij 29 graden. Het regende niet meer. Toch leek het wel november, zo koud was het. Papa had drie lagen kleren aangetrokken en zat buiten voor de caravan op zijn campingstoeltje, met het Franse woordenboek in zijn handen. Af en toe mompelde hij Franse woordjes door zijn neus.
Ik hoorde knerpende voetstappen op het grind en vermoedde het ergste.
‘Hé, hoi!’ zei Roger Berg. ‘Indiane zegt dat er… gisteren een ongelukje is gebeurd.’
Toen hij het woord ‘ongelukje’ zei, drong zich een rauwe lach op, die verdacht veel leek op Franks gelach als hij echt een schunnige grap heeft verteld.
Ik had er met geen woord over gerept tegen papa, uiteraard. Dus dat ‘ongelukje’ kwam voor hem uit de lucht vallen. Hij mompelde: ‘Huh, wat dan?’
‘Die hond van jouw zoon heeft de hond van mijn dochter gedekt,’ legde Roger Berg grijnzend uit. ‘Dus zou je kunnen zeggen,’ hinnikte hij, ‘dat we nu op een bepaalde manier familie zijn.’ (blz. 16)

De vader van Arvid en Roger Berg brengen steeds meer tijd met elkaar door. Volgens Indiane is Arvid’s vader homo, net als haar vader. Arvid gelooft er niets van. Zijn vader was toch met zijn moeder getrouwd? Hoe kun je dan opeens homo zijn?

Zo kletsten ze. Op een doodgewone, normale manier. Ze zagen er in de verste verte niet verliefd uit. Dat zei ik ook tegen Indiane.
‘Maak je soms een geintje?’ vroeg Indiane. ‘Kijk es naar ze!”
Ik keek naar ze.
‘Kijk eens goed naar ze,’ zei Indiane.
Ik keek goed naar ze.
Er wás iets met papa’s blik. Iets happigs en huppeligs en highs. Als Roger aan het woord was, twinkelden papa’s ogen als discobollen, en hij glimlachte lijp en met wijd open mond. Zijn wijnglas hield hij op een merkwaardige manier vast, onder aan de voet, het glas strelend met zijn duim, leek het wel. Elke keer dat hij een slok nam, deed hij zijn ogen dicht en kreeg zijn gezicht een dromerige uitdrukking. (blz. 48)

Worden de vaders van Arvid en Indiane verliefd op elkaar? En wat vinden hun kinderen daarvan?

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★☆☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, ik vond de titel van het boek leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
fascinerend, grappig, realistisch, verrassend, zielig
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bibliotheek
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Het verhaal laat zien hoe Arvid het vindt dat zijn ouders gescheiden zijn en hoe de vakantie met zijn vader bevalt
Wat vind je niet leuk aan het boek?
Arvid is niet erg aardig tegen de mensen om zich heen
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Ik ben erg benieuwd geworden naar de buiten-wc
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Het is een mooi verhaal over een jongen van 14 die in korte tijd zijn leven ziet veranderen, doordat zijn ouders zijn gescheiden.
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Weet ik niet
Wil je het boek nog een keer lezen?
Weet ik niet
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor jongeren rond 15 jaar