Gabriele Clima – Doorlopen (1e recensie)
Over het verhaal
Ik moet rennen… rennen. Straks hebben we geen tijd meer, Abèd, leer het me nu! Vertel over de boeken! Nee, Salim, dan kom je te laat… Abèd!Wacht! Ik kom niet te laat. Dag Salim, pas goed op jezelf, ik moet gaan; pas op, hè, een kus voor papa… Abèd, wacht! Wacht!
Badend in het zweet word ik wakker, mijn hart bonkt. Het is donker. Zand plakt aan mijn gezicht. Papa slaapt, naast me, met zijn hoofd diep in de slaapzak. Ik vraag me af hoe hij zo kan ademen. De anderen liggen overal verspreid. Nauwelijks te onderscheiden. Het lijken net grote stenen, lukraak in het zand gegooid, ergens in de woestijn.
De wind steekt op. (blz. 4)
Salim valt weer in zijn slaap. Als hij wakker wordt is het licht en ziet hij zijn vader en de andere mannen zitten.
Hij glimlacht en roert in de thee, terwijl de stoom opstijgt en een pad zoekt om ver weg te gaan.
Net als wij.
Drie dagen zijn we nu onderweg. De pick-up die ons bij de grens moest ophalen, kwam niet. Ze hebben ons geld en onze papieren gepakt en hebben ons laten staan, samen met de anderen. We hebben gewacht, de hele nacht en nog langer. Alleen kwam de pick-up niet. Daarom zijn we maar gegaan. Te voet. Wat moesten we anders? (blz. 9)
Salim, zijn vader en de andere mannen zijn lopend onderweg door de woestijn. Waar gaan ze naartoe? Waarom zijn ze hier? Waar komen ze vandaan?
Daar heb je die angst weer. Ik was er net in geslaagd hem te verjagen en daar is hij weer, zomaar ineens. Ben jij dan niet bang? zou ik Khalid willen vragen, ik stik haast van de angst. Of komt het door de riem, heeft Khalid hem zo strak aangesnoerd dat ik dáárom geen lucht krijg? ‘Zo zit-ie goed,’ zei hij, ‘ je moet hem voelen, je moet hem tot op het laatst op je huid voelen.’ Ik wou dat hij iets tegen me zie, maakt niet uit wat, bijvoorbeeld rustig maar, ik ben bij je. En dan met een glimlach. Maar nee, hij zet de motor af, vouwt de kaart dicht en legt hem op zijn plek in het handschoenenkastje. De sterren, zeg ik tegen mezelf, kijk naar de sterren. Ik stap uit en… kijk, ja, de sterren; door de sterren voel ik me ietsje beter. (blz. 5)
Fatma is met haar broer Khalid onderweg in de auto. Khalid stopt de auto en ze stappen uit. Ze lopen een stukje door de donkere woestijn. Ze komen bij een hek van prikkeldraad. Khalid helpt Fatma om door het hek te kruipen. In de verte zien ze lichtjes.
Ik kijk naar mijn broer, naar het zwart van zijn ogen.
Nee, Khalid heeft het niet verkeerd. Khalid heeft het nooit verkeerd. Wij wonen niet meer in Damascus en dat daar is een militair kamp.
Hij gebaart. Met zijn geweer.
Lopen.
Ik draai me om, ik begin te lopen.
Er klinkt geen enkel geluid, alleen dat van mijn voetstappen in de nacht. De zijne heb ik niet eens gehoord toen hij de andere kant opliep. Of staat hij er nog en kijkt hij hoe ik wegloop? Ik zou wel om willen kijken, mijn broer nog even zien, dag zeggen, mijn hand naar Khalid opsteken, die naar me lacht, al is het maar heel even. Maar ik heb al dag gezegd, ik heb al duizend keer dag gezegd, het hoeft niet nog eens. Met hem terug naar huis, dát hoeft.
‘Nergens stoppen, doorlopen,’ roept Khalid me na.
Hij leest mijn gedachten, mijn broer, net als toen ik klein was.
Oké, zeg ik bij mezelf, ik stop nergens. Ik draai niet om en loop door, probeer zijn stem in mijn hoofd te blijven horen, nog even, zodat hij nog even bij me is.
Maar hoe verder ik loop, hoe meer ik merk dat zijn stem steeds zwakker wordt, verder weg is en opgaat in de geluiden die de nacht wegvoert.
Ik mee dat ik een autodeur hoor, ergens in de verte, en het geluid van een motor die start.
Als ik me omdraai, is mijn broer weg. (blz. 18)
Waarom heeft Khalid Fatma alleen achtergelaten? Waar loopt Fatma naartoe? Waar is Fatma bang voor?
Mening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
als recensieboek gekregen van uitgeverij La Zeta
Wat vind je van het boek?
★★★★☆
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, fascinerend, geheimzinnig, realistisch, spannend, verrassend, zielig
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
nee
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
Fatma en Salim, ze hebben allebei hun eigen verhaallijn
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
ik wil Fatma ontmoeten en vragen hoe het met haar gaat
Waar speelt het verhaal zich af?
in Syrië
Wat vind je leuk aan dit boek?
ik vind het leuk dat dit verhaal een realistisch beeld geeft van het leven in Syrië. Het verhaal leest heel erg snel.
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
ik vind het niet leuk wat Fatma overkomt
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
nee
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
voor jongeren vanaf 12 jaar die houden van spannende en realistische verhalen
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ik wil het boek misschien nog een keer lezen
