Zes eeuwen na de Derde Wereldoorlog. De aarde is door een kernoorlog gekanteld en bijna ver-woest. Het ijs op het vroegere Groenland, nu Thule geheten, is gesmolten en het land heeft een heerlijk klimaat. Thule wordt door vrouwen geregeerd, zonder leger, zonder wapens. Christian is het enige kind van de Konega van Thule die samen met de Vrouwenraad Thule bestuurt. Op een dag ontmoet hij Thura, een gewoon meisje dat heel veel indruk op hem maakt. Dan verschijnt er een onbekend schip in de fjord. Het komt uit het Badense Rijk; de opvarenden hebben als enig doel Thule te veroveren zoals ze al met heel Europa hebben gedaan. Dit is niet zo gemakkelijk als het lijkt; de Badeners stuiten op onverwachte tegenstand, waarbij Christian en Thura een belangrijke rol spelen.
Over het verhaal
Het moest er een keer van komen: de Derde Wereldoorlog.
Langer dan een halve eeuw waren machthebbers en militairen bezig geweest de bevolking voor te liegen over de gevolgen van een kernoorlog. Het zou allemaal wel meevallen. Een paar miljoen doden, ja, dat was onvermijdelijk. Een ontzaglijke verwoesting, ja zeker! Maar ook dat was te overzien. De mensheid had al twee grote wereldoorlogen achter de rug in de twintigste eeuw; ook toen hadden zwartkijkers het einde van de beschaving voorspeld en wat was het geworden? Miljoenen slachtoffers, Europa in puin, maar onmiddellijk daarna begonnen de overlevenden aan de opbouw en gouden tijden van welvaart braken ook. Zo zou het ongetwijfeld ook naar de Dérde Wereldoorlog gaan. Zodra die voorbij was zouden de machthebbers en bestuurders met hun gezinnen en geheime dossiers uit de bomvrije schuilkelders komen opduiken, de teugels in handen nemen en de meesters van de nieuwe Gouden Tijden worden. Wie dan de macht bezat, zat op fluweel. (blz. 7)
De Derde Wereldoorlog brak uit, maar de effecten op de mensheid en de aarde waren desastreus. De aarde veranderde volledig. Gelukkig overleefde de mensheid…
De zon spiegelde in de Vastmanfjord en Christian, zittend op de hoogste klif, keek gespannen naar beneden. Het was heel rustig in het kleine vissersdorp Vastman. Langs de steigers van het haventje lagen een paar schepen, maar daarop vertoonde zich niemand, evenmin als in de straatjes tussen de houten huizen. Alleen op de werf werd gewerkt en verderop, waar het smalle zandstrand begon, speelde een aantal kinderen. Het was prachtig weer. De pijnbomen die op de steile hellingen groeiden wierpen zwarte schaduwen over het roodachtige gesteente. Een visarend vloog over, stootte een schelle kreet uit en verdween achter de rotsen. Het kegelvormige Konega-eiland , ruim een halve mijl buiten de kust, schitterde met zijn witte gebouwen en de slanke vuurtoren op de top ving met zijn dikke ruiten de fonkeling van de zon en de weerkaatsing van de zee op.
Christian zat hier al een uur, hopend daar beneden het meisje te zullen zien met wie hij graag nader kennis zou maken. Ze was maar een gewoon meisje, slechts enkele jaren ouder dan hij, dochter van een bouwer van vissersschepen en haar naam was Thura. Dat was alles wat hij in de afgelopen weken te weten was gekomen wanneer hij, net als vandaag, in zijn kano van Konega-eiland naar Vastman was gepeddeld, zogenaamd om een lange wandeling te maken; in werkelijkheid om te ontdekken wie en wat Thura precies was. (blz. 16)
Christian is de zoon van de Konega, de machthebber van Thule. Thule heette vroeger Groenland, maar sinds de Derde Wereldoorlog is het klimaat veranderd. Alle sneeuw en ijs zijn verdwenen en het land heeft een heerlijk klimaat. Het land wordt bestuurd door vrouwen en de Konega is de hoogste in rang. Zoals elke zomer is de Konega met haar familie per schip vanuit Gothab, de hoofdstad, naar Konega-eiland gekomen. Christian heeft Thura hier nog nooit gezien. Ze blijkt hier ook nog niet lang te wonen. Christian wil meer over haar te weten komen… Maar helaas zit de vakantie er bijna op en dan reist het hele gezelschap weer terug naar Gothab. Die avond heeft Christian een gesprek met zijn moeder over zijn toekomst. Hij is 14 jaar en normaal gesproken gaan jongeren op hun 17e naar de universiteit. Maar Christian is slimmer en daarom vertelt zijn moeder hem dat hij na de zomervakantie gaat studeren.
‘Maar ik moet nu over iets anders met je spreken. Ik zei je al: Anouk kan jou niet veel meer leren. Kimora evenmin en langzamerhand ben je rijp voor hoger onderwijs. Daarom wil ik weten: heb je al nagedacht over het beroep dat je wenst te kiezen?’
‘Ja, mama,’ antwoordde Christian zonder aarzelen, ‘ik wil sjamana worden, net als tante Hannah.’ Daarna hield hij angstig de adem in want dit prachtige beroep was vrouwenwerk.
Tot zijn opluchting begon de Konega te stralen. ‘Daar ben ik erg blij om.’
‘U vindt het goed?’
‘Een goede gezondheidsbeambte moet beschikking over een uitmuntend stel hersens,’ knikte zijn moeder. ‘Bovendien vereist dit beroep veel gevoel, intuïtie en wat wij noemen: gezond verstand. Ik geloof dat jij die eigenschappen bezit. Jij kunt nadenken over mensen, je bent bezorgdvoor anderen en je wilt elk levend wezen pijn, verdriet en zorgen besparen. Bovendien beschik jij over de gevoeligheid die veel mannen ontbreekt. Wanneer je tante Hannah deze winter weer les gaat geven aan de universiteit in Frederiksborg kun je met haar meegaan en in haar huis wonen. De opleiding duurt zes jaar, maar jij zult het in vier jaar moeder doen. Dat betekent extra hard studeren.’
‘Waarom?’
‘Omdat je de Konegazoon bent. Door je afstamming heb je al een grotere intelligentie dan de meeste studetnen want jij bent het product van een eeuwenlange teeltkeus. Trek niet zo’ vies gezicht! Zo goed als we edelvee kunnen fokken, zo goed kunnen we dezelfde principes op mensen toepassen. Het Konegageslacht is superieur, al blivjen we tegelijkertijd gewone mensjes met gewone gevoelens, want gevoelens laten zich niet door erfelijkheid bepalen. Intelligentei en karaktereigenschappen wel. Daarom zijn onze wetten zo strengt wat de opvolging betreft, daarom zul jij in de toekomst ene Dottirmeisje moeten trouwen.’
‘Alleen als ik zielsveel van zo’n meisje houd!’ riep Christiaan heftig. (blz. 44)
Tot zijn verbazing komt Christian Thura na de zomer weer tegen, op de universiteit. Ze worden vrienden. Christian vindt het leuk op de universiteit en studeert hard. Twee jaar later verheugt hij zich op een inspectiereis die hij met zijn tante, ook sjamana, door Thule gaat maken. Maar dat gaat helaas niet door.
Tot zijn verwondering ging hij deze lente niet met zijn tante op inspectiereis en de Konega besloot niet te vertrekken naar het zomerpaleis. Armina-Dottir deelde dat besluit mee toen ze na het sluiten van de universiteit met Hannah-Dottir, Anouk en Chrsitian op het terras van het paleis in Gothab zat.
‘Waarom niet?’ vroeg Christian verwonderd.
De Konega hield het hoofd, alsof ze naar iets luisterde. ‘Het is zo ver, Christian.’
‘Wat?’
‘Tien jaar geleden, jij was nog maar een jaar of zes en je kreeg zeilles van je vader, voelde ik het voor het eerst: gevaar was op weg naar ons toe. Het was vroeg in de zomer, we waren juist op Konega-eiland aangekomen, de bruinvissen trokken in grote kudden langs de kust, Rajo was nog bij ons en jij had nog je lievelingsbruinvis waarmee je om Konega-eiland speelde… Toen kreeg ik plotseling de bijna onweerstaanbare neiging je terug te roepen, je in het paleis op te sluiten, je was nog zo klein en kwetsbaar, zo… bedreigd. Ik wist niet doro wie of wat, maar het gevaar naderde met grotere snelheid dan iemand voor mogelijk durfde houden. Ik kon er nachtenlang niet van slapen. Je vader zei dat ik het me verbeeldde, dat er niets aan de hand was… Maar ik voelde dat… Ik weet niet wat ik voelde. Angst. Ja, ik was heel gewoon bang voor iets onbekends. En opeens… opeens was het weg. Ik werd op een ochtend wakker en wist: het komt niet. Vraag me niet hoe ik dat wist, ik kan het niet verklaren. Maar ik kon weer vrij ademen, jou zonder bezorgdheid bij je spel gadeslaan, mijn aandacht bij andere zaken hoduen. Het was alsof een vernietigende orkaan een tijdje in onze richting was komen jagen, plotseling van koers was veranderd en was uitgeraasd boven de oceaan zonder iemand kwaad tedoen. Moeder Aarde heeft ons beschermd, dacht ik. Ik stond op en ging bloemen naar har tempel brengen om haar te bedanken.’
‘En nu voelt u het opnieuw aankomen?’
‘Ja, al een dag of wat. Daarom zal ik niet naar Konega-eiland vertrekken. Ik zal hier nodig zijn, in de hoofdstad.’ (blz. 101)
Bijna twee jaar later besluit de Konega in de zomer niet naar haar zomerpaleis te gaan. Ze voelt dat er iets staat te gebeuren. Christian mag niet met zijn tante op inspectiereis. De Konega wil hem in de buurt houden. Heeft ze gelijk dat Thule bedreigd wordt?
Luister naar het begin van dit boek…
Of klik hier en ga naar het Youtube-kanaal van IkvindlezenleukMening over het boek
Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bibliotheek
Wat vind je van het boek?
★★★★★
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, Ik heb al andere boeken van deze schrijver gelezen, Ik heb al andere boeken uit dezelfde serie gelezen
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, fascinerend, grappig, realistisch, romantisch, spannend, verrassend
Staan er illustraties in het boek? Wie heeft ze gemaakt? Wat vind je van de illustraties?
nee
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Waar gaat het verhaal over?
zie hierboven
Wie is de hoofdpersoon?
De hoofdpersoon is Christian
Zou je iemand uit het verhaal willen ontmoeten? Waarom? En wat zou je dan gaan doen?
ja, ik wil Thura ontmoeten, omdat ik al nieuwsgierig naar haar ben sinds ik dit boek voor het eerst las (als 14-jarig meisje)
Waar speelt het verhaal zich af?
in Thule
Wat vind je leuk aan dit boek?
Het is een spannend en verrassend verhaal over de toekomst van de wereld. Een wereld waarin Groenland een soort paradijs is geworden. Het boek is uit 1985 maar het verhaal is nog even actueel als dat het toen was
Wat vind je niet leuk aan dit boek?
xx
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Dit is het eerste deel van een trilogie over Thule
Voor wie zou dit een leuk boek zijn?
Voor iedereen vanaf een jaar of 12 die houdt van spannende en verrassende toekomstverhalen
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ja, ik wil het boek nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen