Leigh Bardugo – Dreiging en duisternis (1e recensie)

Opgejaagd door het Eerste en Tweede Leger en achtervolgd door nare herinneringen, probeert Alina samen met Mal een nieuw leven op te bouwen in een onbekend land. Ze moet haar identiteit als Lichtheerseres verborgen houden om niet gevonden te worden door haar tegenstander, de Duisterling. Alina kan haar verleden en toekomst helaas niet lang blijven ontvluchten. Met behulp van een beruchte vrijbuiter, weet Alina veilig terug te keren naar Ravka. Ze is vastberaden om te vechten tegen de duistere krachten die zich in het land verzamelen. Maar terwijl haar magische krachten groeien, glijdt Alina verder en verder af in het gevaarlijke spel van de Duisterling –en verder weg van Mal. Alina moet kiezen tussen haar land, haar macht en de liefde waarvan ze altijd dacht dat hij haar op het juiste pad zou houden.

Over het verhaal

Ooit droomden de jongen en het meisje over schepen, lang geleden, nog voor ze de Ware Zee hadden gezien. Dat waren sprookjesboten, magische schepen met masten van zoetgeurend cederhout en zeilen vervaardigd van draden van puur goud, gesponnen door maagden. De bemanning bestond uit witte muizen, die liederen zongen en met hun roze staarten het dek schrobden.
De Verrhader was geen magisch schip. Het was een Kertsj-koopvaardijschip, met een ruim stampovol gierst en melasse. Het stonk er naar ongewassen lijven en rauwe ui, waarvan de zeelui beweerden dat die scheurbuik voorkwam. De bemanning spuugde en vloekte en vergokte de rumrantsoenen. Het brood dat de jongen en het meisje kregen, zat vol broodkevers, en hun wat was een krap hok dat ze moesten delen met twee andere passagiers en een vat gezouten kabeljauw.
Ze vonden het niet erg. Ze raakten gewend aan de scheepsbel waarop het uur werd geslagen, het krijsen van de meeuwen, het onverstaanbare gebrabbel in het Kertsj. Het schip was hun koninkrijk en de zee een gigantische slotgracht die hun vijanden op afstand hield. (blz. 9)

Alina en Mal zijn op de vlucht voor de Duisterling. Samen proberen ze een nieuw leven op te bouwen. Alina kan haar krachten niet gebruiken en daardoor is het lastig om werk te vinden. Ze wonen in een goedkope herberg. Op een dag is het wel heel stil in de herberg als Alina thuis komt…

Ik concentreerde me en voelde de kracht van de klief door mijn hele lijf gonzen. Ik hief mijn arm… en iets kwam de duisternis uit stappen.
Het is een truc, dacht ik toen het ding naar ons toe kwam. Het moet een of andere illusie zijn.
Het was een wezen gewrocht uit schaduwen, met een blanco gezicht, zonder gelaatstrekken. Het lichaam leek te trillen en te vervagen en dan opnieuw vorm te krijgen: armen, benen, lange handen die eindigden in iets wat vaag op klauwen leken, een brede rug met daarop vleugels die kolkten en veranderden terwijl ze zich tot zwarte vlekken ontvouwden. Het leek wel wat op een volcra, maar had een menselijker gedaante. En het was niet bang voor het licht. Het was niet bang voor mij.
Het is een truc, bleef mijn paniekerige geest roepen. Dit is onmogelijk.
Het was een schending van alles wat ik wist over de macht van de Grisha. We konden geen materie maken. We konden geen leven creëren. Toch kwam dit schepsel op ons af, en de Grisha van de Duisterling drukten zich in maar al te werkelijke doodsangst tegen de wanden. Dit was waar ze zo bang voor waren. (blz. 28)

De Duisterling heeft een nieuwe kracht! Zelfs zijn eigen Grisha zijn nu bang voor hem. Hij neemt Alina en Mal gevangen. Is dit het einde van het leven van Alina en Mal samen? Hoe komen ze ooit nog onder de invloed van de Duisterling uit? Zal de Duisterling heel Ravka gaan beheersen?

Ik schoof ongemakkelijk op mijn stoel. ‘Ik wil geen heilige zijn, Tamar. Ik probeer niet de hele wereld te redden. Ik wil alleen een manier vinden om de Duisterling te verslaan.’
‘Het Tweede Leger opbouwen. De Duisterling verslaan. De Vlakte vernietigen. Noem het hoe je wilt, maar het klinkt allemaal veel als de wereld redden.’
Tja, als ze het zo stelde, leek het inderdaad nogal ambitieus. Ik nam een slokje wijn. Het was zuur spul vergeleken met de oude wijnen die we aan boord van de Volkvolny hadden gekregen.
‘Mal gaat jou en Tolya vragen om tot mijn persoonlijke lijfwacht toe te treden.’
Op Tamars gezicht verscheen een prachtige grijns. ‘Echt?’
‘Je doet nu al hetzelfde werk, eigenlijk. Alleen moet je me als je me straks dag en nacht bewaakt één ding beloven.’Wat je maar wilt,’ zei ze.
‘Geen gepraat meer over heiligen.’ (blz. 177)

Mening over het boek

Recensie van Ikvindlezenleuk (Mathilde) (ouder dan 18 jaar)
Heb je het boek uitgelezen?
Ja
Wat vind je van het boek?
★★★★☆ – goed
Waarom heb je dit boek uitgekozen om te lezen?
Het boek heeft een mooie voorkant, Ik vond de tekst op de achterkant leuk, Ik heb al andere boeken van deze schrijver gelezen, Ik heb al andere boeken uit dezelfde serie gelezen
Welke steekwoorden passen bij het boek?
avontuurlijk, fascinerend, mooi, romantisch, spannend, sprookjesachtig, verrassend, zielig, meeslepend
Hoe kom je aan het boek?
Geleend bij de bibliotheek
Zitten er plaatjes (illustraties) in het boek?
Nee
Wat vind je leuk aan het boek?
Het is een spannend en sprookjesachtig verhaal
Is er iemand uit het boek die je in het echt zou willen ontmoeten? Wat zou je dan samen gaan doen?
Ja, ik zou Alina willen ontmoeten en zien hoe de krachten van Grisha werken
Wil je nog iets anders vertellen over het boek?
Ik ben heel benieuwd hoe het verhaal verder gaat. Daarom heb ik direct het 3e deel als Engels e-boek gekocht
Is het boek moeilijk of gemakkelijk te lezen?
Gemiddeld
Zitten er moeilijke woorden in het boek?
Ja
Heb je net ‘ja’ ingevuld? Kun je dan een voorbeeld geven van moeilijke woorden? Wat heb je gedaan toen je deze woorden tegenkwam?
gierst, melasse, kluister
Ik heb gewoon doorgelezen
Wil je het boek nog een keer lezen?
Ja, ik wil het boek nog een keer lezen, Ik wil andere boeken van deze schrijver lezen, Ik wil het volgende boek uit deze serie lezen
Aan wie zou je dit boek aanraden?
Aan jongeren vanaf 15 jaar die houden van een sprookjesachtig verhaal